Περιοδικό:»Σύγχρονη Εκπαίδευση»

 

H Σύγχρονη Εκπαίδευση δεν ζητά -όπως συνηθίζεται- την κατανόησή σας για πιθανές ατέλειες, ούτε επιδιώκει να υποδείξει τη δική της «αλήθεια».O διδακτισμός δεν έχει σχέση με τη Σ.E.

Στη Σ.E. τα πράγματα είναι πολύ απλά, άρα πολύ δύσκολα:

Zητάμε τη συνεργασία σας και την παρέμβασή σας στην αδιάκοπη προσπάθεια αναζήτησης της αλήθειας και στη διαμόρφωση της Σύγχρονης Eκπαίδευσης

Περιληπτικά η Σύγχρονη Εκπαίδευση, τεύχος 169

Φάκελος εργασίας: Λόγος για τα ΑΕΙ

Aφετηρία: Το ζήτημα της νομιμότητας της διαδικασίας για την κρίση μέλους ΔΕΠ (εκλογή για εξέλιξη ή πλήρωση θέσης ΔΕΠ) είναι ένα ζήτημα που έχουμε επανειλημμένα θίξει στο περιοδικό «Σύγχρονη Εκπαίδευση» φέρνοντας στο φως στοιχεία που αποκαλύπτουν διοικητικές πρακτικές που εγκαθίστανται σε έδαφος οριακής νομιμότητας ή/και παρανομίας με στόχο την υπό «προστασία» εκλογή μέλους ΔΕΠ. Στη σημερινή συγκυρία το διακύβευμα για τη γενιά της ανατροπής είναι να σπάσει κάθε «φούσκα» που διαχρονικά πλέον έχει καθιερώσει πρακτικές που σήμερα είναι πια σαφές πως έστρωσαν το δρόμο στη νεοφιλελεύθερη επέλαση στα Πανεπιστήμια που στοχεύει στην αποσύνθεση του κοινωνικού και επιστημονικού ρόλου τους…

Ζήτημα προτεραιότητας, λοιπόν, για το επιστημονικό περιοδικό «Σύγχρονη Εκπαίδευση», αυτή την στιγμή, είναι να θέσει το ερώτημα: Υπάρχει “παράγκα” στις εκλογές μελών ΔΕΠ; Και αν αρχικά η απάντηση είναι ναι για κάποιες περιπτώσεις, τότε με τη γνωστή επιμονή μας στην εμπεριστατωμένη και λεπτομερή πληροφόρηση θα μελετήσουμε το ζήτημα ώστε να θέσουμε κάτω από το φακό της διαφάνειας ένα τόσο καθοριστικό ζήτημα για αυτή καθαυτή την ύπαρξη του δημόσιου και δωρεάν Πανεπιστημίου. Το ερώτημα «σε ποιον ανήκουν τελικά τα Πανεπιστήμια» παραμένει διαχρονικά επίκαιρο… (ΔΕΠ: ΑΕΙ ― ΑΕΙ: εκλογές μελών ΔΕΠ ― ΑΕΙ και Αυτοδιοίκηση ― Νομιμότητα  ― Διαφάνεια). (Χρονοπούλου, Α. Χ.: σελ. 11-13).

Λόγος για τα ΑΕΙ:
Σημείωμα της Σ.Ε.: Χρονοπούλου, Α. Χ.:  Πανεπιστήμια και Αυτοδιοίκηση: Υπάρχει «παράγκα» στις εκλογές μελών ΔΕΠ;   σ. 11-13

• Επισημάνσεις: Nικολακάκη Μαρία, Canaan, Joyce E. , Το πένθιμο εμβατήριο(;) της Δημόσιας Ανώτατης Εκπαίδευσης: Συγκριτικά παραδείγματα από Ελλάδα και Αγγλία. A: Η συντεταγμένη πορεία προς την απο-δημοσιοποίηση των πανεπιστημίων   σ. 14-32

• Προσεγγίσεις: Ντολιοπούλου Έλση, Οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στους νέους της χώρας μας:  Μία μελέτη περίπτωσης φοιτητών του Α.Π.Θ.   σ. 33-47

Φάκελος εργασίας: Φυσικές Επιστήμες (σ. 48-92)

Χρονοπούλου, Α.Χ. (Επιμέλεια), Εισαγωγικό Σημείωμα  σ. 48

 Αβρααμίδου Λούση, Επιστημονικές Διερευνήσεις στο Πλαίσιο της Διδασκαλίας των Φυσικών Επιστημών στο Δημοτικό Σχολείο   σ. 49-63

 Κουμαράς Παναγιώτης, Πράμας Χρήστος, Χαραλάμπους Μάριος, Καλλιέργεια των “Ικανοτήτων – κλειδιών” και της ιδιότητας του πολίτη με το νέο πρόγραμμα Φυσικών Επιστημών στην Κύπρο σ. 64-83

 Καϊσέρογλου Νικόλαος, Η επιστημολογική εικόνα της γνώσης που προωθείτε στα πειράματα που αναφέρονται στο εγχειρίδιο των Φυσικών Επιστημών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης σ. 84-92

“Στάσεις”

Στις «Επισημάνσεις»: To Πανεπιστήμιο συνιστά έναν από τους κεντρικούς κοινωνικούς θεσμούς που έχει δεχθεί τα πυρά στο πλαίσιο του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού. Η αποδόμησή του θεωρείται εργαλείο για κερδοσκοπία των αγορών  και δουλοποίηση των μη προνομιούχων φοιτητών μέσω του χρέους και της ιδεολογικής χειραγώγησης .

To άρθρο μελετά πώς, στο πλαίσιο της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης, τα Πανεπιστήμια οδηγούνται μέσω του Λόγου περί αποτελεσματικότητας, κοινωνίας της γνώσης, απορρύθμισης και ευρωπαϊκού ανταγωνισμού σε ένα Πανοπτικόν ελέγχου και αποδόμησης του δημόσιου χαρακτήρα τους. Πρώτιστα αναλύεται η διαδικασία της Μπολώνια σε κεντρικό ευρωπαϊκό επίπεδο και στη συνέχεια μελετώνται οι επιπτώσεις των μέτρων και αποφάσεών της στη διαδικασία απο-δημοσιοποίησης των Πανεπιστημίων σε Ελλάδα και Αγγλία. Το συγκριτικό παράδειγμα αναδεικνύει πλευρές χρήσιμες που συμβάλλουν στην κριτική ανάλυση και ερμηνεία.  (Πανεπιστήμια ― Διαδικασία της Μπολώνια ― Καπιταλιστική αναδιάρθρωση ― Συγκριτική μελέτη). (Nικολακάκη Μ., Canaan, J. E.: σελ. 14-32).

Στις «Προσεγγίσεις»: Οι νέοι είναι αυτοί που πλήττονται περισσότερο από την οικονομική κρίση που βιώνουμε έντονα και στη χώρα μας το τελευταίο διάστημα (υψηλά ποσοστά ανεργίας, χαμηλά αμειβόμενες ή προσωρινές θέσεις εργασίας, θέσεις δυσανάλογες των προσόντων τους κ.ά). Προκειμένου να διαπιστωθούν οι επιπτώσεις της κρίσης σε αυτή την ηλικιακή ομάδα, πραγματοποιήσαμε μία μελέτη περίπτωσης. Απευθυνθήκαμε στους φοιτητές του Τμήματος Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, κατά το εαρινό εξάμηνο του ακαδημαϊκού έτους 2011-12 και τους ζητήσαμε να συμπληρώσουν ένα ερωτηματολόγιο με 4 ανοιχτές ερωτήσεις που εμπεριείχαν τα ερευνητικά ερωτήματα και 6 κλειστές, που αφορούσαν δημογραφικά στοιχεία. Συλλέξαμε συνολικά 142 απαντήσεις και το παρόν άρθρο περιλαμβάνει τα αποτελέσματα και συμπεράσματα της ανάλυσής τους. (Οικονομική κρίση ― Νέοι ― Φοιτητές ― Μελέτη περίπτωσης ― Έρευνα ― ΑΠΘ). (Ντολιοπούλου Έ.: σελ. 33-47).

Φάκελος εργασίας: Φυσικές Επιστήμες  (σ. 48-92)

Επιμέλεια: Α. Χ. Χρονοπούλου (Εισαγωγικό Σημείωμα σελ. 48)

 Σύγχρονες προτάσεις για μεταρρύθμιση στο χώρο της διδακτικής των Φυσικών Επιστημών ανά το παγκόσμιο εισηγούνται τον επαναπροσδιορισμό του όρου «Φυσικές Επιστήμες» και την ανάπτυξη ενός νέου πλαισίου για τη διδασκαλία και μάθηση των Φυσικών Επιστημών. Με αφετηρία αυτές τις μεταρρυθμιστικές προτάσεις, ο σκοπός αυτού του άρθρου είναι να συνοψίσει τα αποτελέσματα της ερευνητικής αξιολόγησης ενός ειδικά σχεδιασμένου διδακτικού υλικού για το δημοτικό σχολείο, που προωθεί επιστημονικές διερευνήσεις σε άτυπα περιβάλλοντα μάθησης (ποια είναι η ποιότητα του νερού μιας λίμνης), συνεργασίες με επιστήμονες και την χρήση συσκευών κινητής τεχνολογίας για συλλογή και ανάλυση αυθεντικών επιστημονικών δεδομένων. (Φυσικές Επιστήμες ― Δημοτικό Σχολείο ― Επιστημονικές Διερευνήσεις ― Κυπριακή Εκπαίδευση). (Αβρααμίδου Λ.: σελ. 49-63).

 Από τη νέα σχολική χρονιά θα εφαρμοστούν στην Κύπρο νέα προγράμματα σπουδών σε όλα τα γνωστικά αντικείμενα για τις τάξεις Α΄ Δημοτικού ως Α΄ Λυκείου. Τα προγράμματα αυτά πέρα από την κατάκτηση επαρκούς και συνεκτικού σώματος γνώσεων από όλες τις Επιστήμες, στοχεύουν και στην καλλιέργεια «Ικανοτήτων-κλειδιών» καθώς και στην καλλιέργεια της ιδιότητας του πολίτη, μέσω όλων των γνωστικών αντικειμένων. Στην εργασία μας αυτή, μετά από μια σύντομη βιβλιογραφική αναφορά στις Ικανότητες και στις “Ικανότητες-κλειδιά”, παρουσιάζονται οι συνιστώσες κάθε μιας από τις “Ικανότητες-κλειδιά” και της ιδιότητας του πολίτη, που μπορούν να καλλιεργηθούν με τη διδασκαλία και μάθηση στις Φυσικές Επιστήμες, καθώς και ένα μοντέλο διδασκαλίας, κατάλληλο για την ανάπτυξή τους. (Αναλυτικά προγράμματα ― Αναλυτικά προγράμματα: Φυσικών Επιστημών ― Ικανότητες ― Ικανότητες-κλειδιά ― Μοντέλο διδασκαλίας Φυσικών Επιστημών ― Κυπριακή Εκπαίδευση). (Κουμαράς Π., Πράμας Χ., Χαραλάμπους Μ.: σελ. 64-83).

 Αντικείμενο της παρούσας εργασίας είναι η ανάπτυξη των χαρακτηριστικών των δύο επιστημολογικών εικόνων (Εμπειρικο-επαγωγική εικόνα και Υποθετικο-παραγωγική εικόνα). Στόχος είναι να διερευνηθούν στοιχεία των επιστημολογικών εικόνων που εμφανίζονται στα πειράματα, σε ποιο βαθμό ικανοποιούνται οι προϋποθέσεις και τα κριτήρια της κάθε εικόνας και θα εξαχθεί ένα συνολικό συμπέρασμα για το είδος της επιστημολογικής εικόνας που προβάλλεται. Τέλος, αφού εξαχθούν παιδαγωγικά συμπεράσματα αναφορικά με την επάρκεια παρουσίασης των δύο επιστημολογικών εικόνων και των χαρακτηριστικών τους στο σχολικό εγχειρίδιο θα διατυπωθούν προτάσεις για το πως θα μπορούσε να τροποποιηθεί η πειραματική διδασκαλία των Φυσικών Επιστημών ώστε να αποκτήσουν οι μαθητές πληρέστερη εικόνα για τα δύο επιστημολογικά ρεύματα. (Φυσικές Επιστήμες ― Επιστημολογική εικόνα ― Εμπειρικο-επαγωγική εικόνα ― Υποθετικο-παραγωγική εικόνα). (Καϊσέρογλου Ν.: σελ. 84-92).

Άρθρα – Μελέτες – Έρευνες

 Στο 2ο μέρος του άρθρου τα ερευνητικά ερωτήματα σχετίζονται με τη διερεύνηση των αιτιών της μειωμένης συμμετοχής γυναικών στην ηγεσία της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης του Νομού Δωδεκανήσου ώστε να εντοπισθούν τα βαθύτερα αίτια που αποθαρρύνουν και αποτρέπουν τις γυναίκες εκπαιδευτικούς της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα να ασχοληθούν με τη διοίκηση των σχολείων. Ακολουθήθηκε  η ποιοτική έρευνα, στην οποία πήραν μέρος γυναίκες-εκπαιδευτικοί που υπηρετούσαν ή μπορούσαν να υπηρετήσουν στο μέλλον σε διοικητικές θέσεις στη δημόσια δευτεροβάθμια εκπαίδευση (Διευθύντριες εκπαίδευσης, σχολικοί σύμβουλοι, διευθύντριες γυμνασίων και λυκείων). Το ερευνητικό εργαλείο που χρησιμοποιήθηκε ήταν η ημιδομημένη, σε βάθος συνέντευξη.

Η ανάλυση των δεδομένων αποκάλυψε ότι οι βασικοί παράγοντες που αποτρέπουν τις γυναίκες από την προσπάθεια κατάληψης ηγετικών θέσεων, συνδέονται με τη διαδικασία κοινωνικοποίησης τους, τις οικογενειακές υποχρεώσεις, τη γραφειοκρατία και το συγκεντρωτισμό του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος καθώς και την έλλειψη επιμορφωτικών δομών. (Μέρος 2ο) (Ισότητα των Φύλων ― Υποαντιπροσώπευση των γυναικών στη διοίκηση της εκπαίδευσης ― Εξέλιξη της γυναικείας καριέρας στη διοίκηση της εκπαίδευσης και εμπόδια ― Διοικητική δομή των σχολικών οργανώσεων ― Στυλ εκπαιδευτικής ηγεσίας των γυναικών). (Μπρίνια Β., Βογιατζή- Μπογιατζή Μ.: σελ. 93-113).

Πόλοι τής κατευθυντήριας γραμμής που διήκει τη μελέτη αυτή είναι: Αφενός, η αμφίδρομη σχέση Λογοτεχνίας και Ιστορίας, ήτοι το λογοτεχνικό δημιούργημα, ιδιαίτερα το μυθιστόρημα και σε μικρότερο βαθμό το διήγημα και το ποίημα, δύναται να λειτουργήσει και ως μαρτυρία μεγίστης ιστορικής σπουδαιότητας. Με αυτή την έννοια και ο μυθιστοριογράφος είναι ένας ιστορικός της εποχής του, και το ιστορικό μυθιστόρημα είναι η μυθιστορηματοποίηση της Ιστορίας. Ο δημιουργός ζώντας έντονα την εποχή του, κινούμενος στα πνευματικά, ιδεολογικά, πολιτικά και οικονομικά ρεύματα της κοινωνίας του, ενεργώντας ως ευαίσθητος δέκτης του ιστορικού γίγνεσθαι, αποτυπώνει στο έργο του τάσεις, προβλήματα, νοοτροπίες, ζωή ατόμων, ομάδων, λαών. Ο μυθιστοριογράφος ή ο διηγηματογράφος, ως αναπόσπαστα τμήματα ενός ευρύτερου συνόλου, μας δίνουν με ακρίβεια τον ανθρώπινο παλμό, τη συναισθηματική φόρτιση μιας ατμόσφαιρας μοναδικής την οποία αδυνατεί να αναπαραστήσει η ψυχρή ιστοριογραφία, το αρχειακό υλικό, ακόμη και το απομνημόνευμα. Είναι επόμενον ότι, η χρησιμοποίηση ιστορικών μυθιστορημάτων, που απευθύνονται σε νέους, ως βοηθητικό μέσο στη διδασκαλία του μαθήματος της Ιστορίας, μπορούν να βοηθήσουν κυρίως στη διδακτική διαδικασία, γιατί επιδρούν σημαντικά στην αφύπνιση του ενδιαφέροντος για την Ιστορία και στην κατανόηση του παρελθόντος. Στα πλαίσια αυτά, το σύγχρονο παιδικό και εφηβικό λογοτεχνικό βιβλίο ανοίγει πλατιές δυνατότητες για την ενσωμάτωσή του στη διδασκαλία, και μάλιστα τόσο της ιστορίας όσο και των διαφόρων μαθημάτων.

 Αλλά και η Ιστορία αναμφισβήτητα λειτουργεί ως πηγή έμπνευσης για τους λογοτέχνες, οι οποίοι με τις ευαίσθητες κεραίες τους πιάνουν τα μηνύματα των καιρών και μεταπλάθουν σε λογοτεχνικόν μύθο τα ιστορικά δρώμενα τής εποχής των ή ένα σπουδαίο ιστορικό γεγονός τού παρελθόντος.

Κατατίθενται, παράλληλα, αφενός η θεματική των Ιστορικών Μυθιστορημάτων, αφετέρου μεθοδολογικές προτάσεις για το πώς θα χρησιμοποιήσει ο εκπαιδευτικός τη λογοτεχνική δημιουργία, κυρίως το Ιστορικό Μυθιστόρημα, ως εργαλείο διδακτικής πράξης στο μάθημα της Ιστορίας. Γιατί, διδάσκοντας και μαθαίνοντας Ιστορία με σύθρονη τη Λογοτεχνία, διδάσκουμε και μαθαίνουμε με έναν άλλον τρόπο, τον βιωματικό, με διττό μαθησιακό αποτέλεσμα: αφενός γνωσιολογικό, αφετέρου συναισθηματικό. Στον χώρο, δηλαδή, της εκπαιδευτικής λειτουργίας η προσφορά της Λογοτεχνίας στην επεξεργασία, προώθηση και παρουσίαση μιας ευρύτερης ιστορικής ενότητας στους μαθητές είναι πολύτιμη. Μπορεί μάλιστα να πάρει ποικίλες διδακτικές μορφές αυτή η ζεύξη Λογοτεχνίας και Ιστορίας, τις οποίες και παρουσιάζουμε στην παρούσα μελέτη. (Λογοτεχνία ― Ιστορία ― Αμφίδρομη σχέση Λογοτεχνίας και Ιστορίας ― Ιστορικό Μυθιστόρημα ― Μυθιστορία ― Διδασκαλία της Ιστορίας με σύθρονη τη Λογοτεχνία ― Η Λογοτεχνία ως ιστορική  ― Η Ιστορία ως έμπνευση λογοτεχνική ― Διαθεματική διδασκαλία Λογοτεχνίας και Ιστορίας ― Θεματική των Ιστορικών Μυθιστορημάτων ― Διδακτικές μορφές ζεύξης Λογοτεχνίας και Ιστορίας). (Νεραντζής Ι.: σελ. 114-161).

Στην παρούσα ερευνητική εργασία οι μαθητές δημιουργούν απλά μαθηματικά μοντέλα που περιγράφουν  την ρύπανση των ακτών του νησιού τους. Αρχικά ο εκπαιδευτικός καταγράφει ποια περιβαλλοντικά προβλήματα θεωρούν οι μαθητές ότι υπάρχουν στο νησί τους. Φαίνεται  ότι οι  μαθητές επιλέγουν σαν σημαντικότερο περιβαλλοντικό πρόβλημα την  μόλυνση  των ακτών του νησιού τους. Προσπάθησαν έπειτα να δημιουργήσουν ένα μαθηματικό πρότυπο έχοντας κατά νου, τους  παράγοντες που επηρεάζουν την   ρύπανση.   Ακόμα τοποθέτησαν  μεταβλητές που αντιπροσωπεύουν τα στοιχεία που επηρεάζουν την περιβαλλοντική ρύπανση μιας ακτής  του νησιού τους. Τα αποτελέσματα ήταν ενθαρρυντικά για το σύνολο της σχολικής τάξης δείχνοντας ότι είναι δυνατό, στο στάδιο της μαθηματικής διαμόρφωσης των περιβαλλοντολογικών θεμάτων,  να δημιουργηθούν απλά μοντέλα τα οποία στην συνέχεια  μπορούν  να θέσουν έναν επιπλέον περιβαλλοντικό προβληματισμό. (Μαθηματικά ― Απλά μαθηματικά μοντέλα ― Μαθητές ― Ρύπανση ακτών ― Περιβάλλον). (Μαρίνος Α.: σελ. 162-172).

ΤΕΚΜΗΡΙΑ από την Εκπαιδευτική Πραγματικότητα

 Τα μαθηματικά υπάρχουν ανεξάρτητα από τον άνθρωπο ή είναι μία ανθρώπινη επινόηση;  Αν υποστηρίξουμε ότι υπάρχουν ανεξάρτητα από τον άνθρωπο, δηλαδή συνιστούν μία ανακάλυψη, τότε θα πρέπει να δεχτούμε ότι  η έχει μία αυτόνομη ύπαρξη και απλά περίμενε τον άνθρωπο να την ανακαλύψει. Αν, πάλι, υποστηρίξουμε ότι τα μαθηματικά είναι μία από τις πολλές ανθρώπινες επινοήσεις, τότε πώς μπορούμε να ερμηνεύσουμε το γεγονός ότι αυτιστικά άτομα με πολύ σοβαρές νοητικές διαταραχές και ανίκανα να κατανοήσουν την έννοια των αριθμητικών πράξεων, μπορούν σε ελάχιστο χρόνο να βρίσκουν δωδεκαψήφιους πρώτους αριθμούς; Η περίφημη εικασία του Goldbach και το πρόβλημα του Collatz μπορούν να λυθούν ή ανήκουν στις μη αποφάνσιμες προτάσεις; (Μαθηματικά ― Ramanujan ― Goldbach ― Collatz).  (Γασπαράκης Μ.: σελ. 174-182).

 Στα «Κοινωνιολογικά Σημειώματα»: Το άρθρο με τίτλο «Το μάθημα της Κοινωνιολογίας στο ”Νέο Σχολείο”», με αφορμή την επικείμενη αναδιάρθρωση του αναλυτικού και ωρολογίου προγράμματος  στο πλαίσιο του «Νέου Σχολείου» πραγματεύεται την προοπτική των κοινωνικών επιστημών και της κοινωνιολογίας ειδικότερα, στη μέση εκπαίδευση. Βασική θέση του άρθρου αποτελεί η άποψη ότι η κοινωνιολογία απαιτείται να αποτελέσει τόσο βασικό μάθημα γενικής παιδείας για την πλειοψηφία των μαθητών όσο και μάθημα εμβάθυνσης για τις εξειδικευμένες σπουδές. Σε μια κρίσιμη και μεταβατική εποχή, είναι αναγκαίο να ενισχυθεί ο ρόλος των κοινωνικών επιστημών στο ελληνικό σχολείο σε μια προσπάθεια να αντιμετωπισθεί το σοβαρό έλλειμμα που παρατηρείται αναφορικά με αυτό που αποκαλούμε «κριτική μάθηση». Η κοινωνιολογία αποτελεί ένα κριτικό, ορθολογικό και ταυτόχρονα αναλυτικό επιστημονικό πεδίο το οποίο μπορεί να καταστεί πολλαπλά επωφελές για τους έλληνες μαθητές. (Κοινωνιολογία ― Νέο Σχολείο ― Αναλυτικό και ωρολόγιο πρόγραμμα ― ΕΚΕ). (ΕΚΕ: σελ. 183-185).

 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΗ – Λογοτεχνική Σύγχρονη Εκπαίδευση – Τ. 119

 Η «Βιβλιοπαρουσίαση» αναφέρεται στο βιβλίο: Το Γενικό Ευρετήριο της Εταιρείας Μελέτης της Ιστορίας της Αριστερής Νεολαίας (ΕΜΙΑΝ) που αποτελεί εξαιρετικά ενδιαφέρον βοήθημα για τη μελέτη της ιστορίας της ελληνικής νεολαίας κατά το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα.

Το ευρετήριο περιλαμβάνει εισαγωγικά μια σύντομη ιστορική αναδρομή για την περίοδο 1950-1967 και μια αναλυτική περιγραφή των 8 ανεπτυγμένων και 23 μικρότερων συλλογών αρχειακού υλικού που συνιστούν το σώμα των γραπτών τεκμηρίων της ΕΜΙΑΝ. Επιπροσθέτως περιληπτική αναφορά του φωτογραφικού αρχείου, του αρχείου προφορικής ιστορίας και του αναλυτικού καταλόγου νεολαιίστικων εντύπων της εποχής. (Βιβλιοπαρουσίαση ― Αρχεία ― Φοιτητικό Κίνημα ― Νεανικά Κινήματα ― Παιδεία ― Αντιδικτατορικός Αγώνας ― Νεολαιίστικος Τύπος ― ΕΜΙΑΝ). (Μωραϊτίδης Μ.: σελ. 187-189).

Η «Βιβλιοκριτική» αναφέρεται στο μυθιστόρημα: «Κάποτε στην Άρτα», ένα αφήγημα στο οποίο η μνήμη έχει τον κύριο λόγο και «δανείζεται» στοιχεία από άλλα είδη, όπως το «χρονικό»  το «ημερολόγιο» ή την «αλληλογραφία».

Με το «Κάποτε στην Άρτα»  ο συγγραφέας αποδίδει έναν λογοτεχνικό φόρο τιμής στην ιστορία και την παλιά πόλη της Άρτας, της ελληνικής προσφυγιάς και της εβραϊκής κοινότητας, της Αντίστασης και της εξορίας, και μας καθιστά κοινωνούς της μοίρας των ηρώων του, που ελάχιστα όμως απέχει από την μοίρα πολλών ανθρώπων εκείνα τα πραγματικά δύσκολα και σκληρά χρόνια. (Βιβλιοκριτική ― Νεοελληνική Πεζογραφία ― Μυθιστόρημα). (Καλφόπουλος Κ.: σελ. 190-192).

Το Επόμενο Τεύχος 170 της Σ.Ε.  θα κυκλοφορήσει στις 15-30/09/2012

 Σ.Ε.

Σύγχρονη Eκπαίδευση

Tο έγκυρο επιστημονικό περιοδικό

μια προσπάθεια έκφρασης των εκπαιδευτικών

που συνεχίζεται με συνέπεια για 169 τεύχη

H Σ.E. δεν ζητά -όπως συνηθίζεται- την κατανόησή σας

για πιθανές ατέλειες, ούτε επιδιώκει να υποδείξει τη δική της «αλήθεια».

O διδακτισμός δεν έχει σχέση με τη Σ.E.

Στη Σ.E. τα πράγματα είναι πολύ απλά, άρα πολύ δύσκολα:

Zητάμε τη συνεργασία σας και την παρέμβασή σας

στην αδιάκοπη προσπάθεια αναζήτησης της αλήθειας

και στη διαμόρφωση της Σύγχρονης Eκπαίδευσης

http://www.sygchroni-ekpaidevsi.gr/?q=node/51

Explore posts in the same categories: Παιδεία

Ετικέτες: πολιτισμός, πολιτική, Αριστερά, Εκπαίδευση, άρθρα

You can comment below, or link to this permanent URL from your own site.