Νέα Σπορά:Η διέξοδος από την κρίση και η ηγεσία του ΚΚΕ

 

Ανακοίνωση της «Νέας Σποράς»

http://www.neaspora.blogspot.gr/

Η «Νέα Σπορά» θέλει να ευχαριστήσει όλους εκείνους τους αναγνώστες που μας απευθύνονται, που επικοινωνούν ηλεκτρονικά μαζί μας και μας ζητούν μια πιο συχνή αρθρογραφία. Από την πλευρά μας θέλουμε να υπενθυμίσουμε και να διευκρινίσουμε ότι η «Νέα Σπορά» είναι ένας χώρος υπεύθυνης πολιτικής γνώμης και μόνο, που υπερασπίζεται τον Μαρξισμό – Λενινισμό και τα ιστορικά καθήκοντα που πρέπει να πραγματοποιήσει για λογαριασμό της εργατικής τάξης το ΚΚΕ. Ο στόχος της «Νέας Σποράς» δεν είναι ούτε η δημοσιότητα ούτε το «κυνήγι» της καθημερινής επικαιρότητας. Επιλέγει, πάντα κατά την κρίση της, τις αναγκαίες στιγμές που πρέπει να παρέμβει στο δημόσιο πολιτικό λόγο. Κι αυτό το καθήκον το πραγματοποιεί με ένα και μοναδικό κριτήριο. Πως το ΚΚΕ θα ανταποκριθεί στα επαναστατικά του καθήκοντα. Από εδώ προκύπτει και η κριτική στάση απέναντι στην ηγεσία του ΚΚΕ.

Η «Νέα Σπορά» δίνει σήμερα στη δημοσιότητα ένα σχετικό άρθρο για τη διέξοδο από την οικονομική κρίση και τη χρεοκοπία σε δύο συνέχειες. Ελπίζουμε οι αναγνώστες μας να μας στείλουν τις κριτικές τους παρατηρήσεις και, πιθανόν, τις διαφωνίες τους.

Η διέξοδος από την κρίση και η ηγεσία του ΚΚΕ

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ

Οι πρόσφατες αποφάσεις των Συναντήσεων του Eurogroup

Άνθρακες ο θησαυρός

Η Συνάντηση του Eurogroup της 20^ης του Νοέμβρη, η Συνάντηση Κορυφής των ηγετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που ακολούθησε αμέσως μετά, αλλά και η Συνάντηση του Eurogroup της 26^ης του Νοέμβρη πρέπει να αποτελέσουν τη θρυαλλίδα για τον κάθε δύσπιστο εργαζόμενο για το που πάνε οι εξελίξεις τόσο στη χώρα μας όσο και στην Ευρωπαϊκή Ένωση:

Μια παλιά ιστορία…

ΟΤΑΝ Η ΦΤΩΧΕΙΑ ΜΟΙΡΑΖΕΤΑΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΛΟΥΤΟΣ

Πηγή: Η ΣΦΗΚΑ

 Της Σάνιας Μωραΐτου

Με αφορμή, τα τρία παιδάκια, που κάηκαν χθες, σε χωριό της Καβάλας από πυρκαγιά, σκέφτηκα να μοιραστώ μαζί σας μια πολύ παλιά ιστορία, με αίσιο όμως τέλος.

Ξάνθη, χειμώνας του 1964.

Απέναντι από το νεόκτιστο σπίτι μας, στις παρυφές της πόλης, κοντά στο ρέμα κάτω από το Πανόραμα, υπήρχαν τα καπνοχώραφα του Μεμέτ μπέη και στο βάθος ένα μακρόστενο χαμόσπιτο που κάθε τόσο, σαν από θαύμα γινότανε μεγαλύτερο.

Στο σπίτι αυτό, ζούσε ένα πάμφτωχο ζευγάρι με οκτώ παιδιά. Ο πατέρας είχε ένα κάρο, με ένα ψωράλογο κι έκανε μεταφορές. Η μάνα όλη μέρα στην αυλή, πότε να τρίβει ρούχα στην ξύλινη σκάφη και πότε να πλένει κατσαρολικά. Πάντα η πρόσοψη του σπιτιού, ήταν κρυμμένη, από τα γεμάτα απλωμένα ρούχα σχοινιά. Βέβαια ούτε λόγος για νερό στο εσωτερικό του σπιτιού και η αλλά τούρκα τουαλέτα έξω, στο πίσω μέρος.

Με τα παιδιά, παίζαμε μαζί, ανάμεσα στα καπνά τους ιππότες, καβαλώντας τα καλαμένια μας άλογα.Θυμάμαι ακόμα την έκπληξή μου, όταν μια μέρα που με έστειλε η μάνα μου να τους πάω ένα μπωλ βαρβάρα, ή βάρβαρα, όπως την λένε οι Ξανθιώτες, είδα το εσωτερικό του σπιτιού. Το δάπεδο από πατημένο χώμα και οι τοίχοι μαύροι από την καπνιά. Πάνω από τον πρόχειρο νεροχύτη όμως, λαμποκοπούσαν τα μαγειρικά σκεύη. Τα έτριβε με τις ώρες η κυρία Μαρίκα με άμμο που πάντα υπήρχε στην αυλή τους, για την επέκταση του σπιτιού πριν από κάθε γέννα.

Εκείνη την χρονιά, το κρύο ήταν ανυπόφορο. Ένας διαλεμένος χιονιάς, που κράτησε αιώνες, είχε καλύψει σχεδόν εξ ολοκλήρου το χαμόσπιτο. Μάταια μέσα από τα χνωτισμένα τζάμια μας, προσπαθούσαμε να διακρίνουμε τους φίλους μας. Μόνον ο Μάγκας το κατάμαυρο σκυλί τους, έβγαινε από καιρό σε καιρό, για να κάνει την ανάγκη του και να χωθεί πάλι μέσα. Ο μαύρος καπνός που έβγαινε πυκνές τούφες – τούφες από την καμινάδα, μαρτυρούσε πως ζούσαν άθρωποι εκεί μέσα.

Η Αργεντινή νίκησε τη “Νόνα” των αγορών – Άρης Χατζηστεφάνου

Η εθνική κυριαρχία αποδείχθηκε ισχυρότερη των προθέσεων των αγορών. Σαν μια θεατρική παράσταση με αίσιο τέλος.

 Εφημ ΠΡΙΝ

Έχουν περάσει περισσότερα από δέκα χρόνια από την ημέρα που ανέβηκε για πρώτη φορά στην ελληνική σκηνή η εξαιρετική θεατρική παράσταση «Νόνα» με τον Δημήτρη Πιατά. Στην Αργεντινή της κρίσης μια βουλιμική γριά καταβροχθίζει τα πάντα οδηγώντας στην απόλυτη καταστροφή μια οικογένεια μεροκαματιάρηδων.

Από τις δεκάδες αναγνώσεις του έργου η βουλιμική γριά θα μπορούσε να αποτελεί τους ξένους δανειστές της Αργεντινής που επιχείρησαν να κατασπαράξουν μια ολόκληρη χώρα αλλά και τις ίδιες τις σάρκες τους. 

Η Νόνα βέβαια δεν είχε «happy end», σε αντίθεση με την Αργεντινή η οποία αφού προχώρησε στη μεγαλύτερη, για εκείνη την εποχή, στάση πληρωμών της ιστορίας γνώρισε ορισμένους από τους σημαντικότερους ρυθμούς ανάπτυξης στη Λατινική Αμερική, αλλά και ολόκληρο τον πλανήτη. 

Ήταν λοιπόν κωμικοτραγικό ότι μόλις η παράσταση ξανανέβηκε, πριν από μερικές εβδομάδες στην Αθήνα, οι κερδοσκόποι ξαναχτύπησαν την Αργεντινή απαιτώντας να πληρώσει 1,3 δισεκατομμύριο δολάρια σε κατόχους κρατικών ομολόγων που αρνήθηκαν να δεχθούν τις δυο αναδιαρθρώσεις χρέους. 

Αξίζει να σημειωθεί ότι ελληνικά μέσα ενημέρωσης, που ουδέποτε ασχολήθηκαν σοβαρά με τη διεθνή ειδησεογραφία, έπαιξαν πολύ ψηλά το συγκεκριμένο θέμα θέλοντας να στείλουν ένα σαφές μήνυμα: «Όποιος τα βάζει με τις αγορές, αργά ή γρήγορα θα το πληρώσει». Για άλλη μια φορά όμως η «Νόνα» του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος «ανεβαίνει» στο ελληνικό σανίδι και όχι στο αργεντίνικο. 

»La Nona» στο Μπουένος Άιρες και την Αθήνα

Το ‘’La Nona’’ του Roberto(Tito) Cossa σε σκηνοθεσία Norberto Barruti θα παρουσιαστεί στο Μπουένος Άιρες, στις 13 -14 Δεκεμβρίου 2012

Το ‘’La Nona’’ του Roberto (Tito) Cossa σε σκηνοθεσία Δημήτρη Πιατά παίζεται στο θέατρο Ακάδημος, Ιπποκράτους 17 και Ακαδημίας, Αθήνα.

Ο Δημήτρης Πιατάς σκηνοθετεί και ερμηνεύει ξανά, μετά από 15 χρόνια ,το «La Nona»  του Roberto Cossa, μία παράσταση  που έγραψε  ιστορία, στην Αθηναϊκή σκηνή και  παιζόταν με επιτυχία από το 1997-2000.

Το ‘’La Nona’’ επιστρέφει το 2012 ,στο Θέατρο Ακάδημος , όπου ο Δημήτρης Πιατάς ενσαρκώνοντας ένα ρόλο ζωής (τη Νόνα) και έχοντας μαζί του αξιόλογους καλλιτέχνες ,φέρνει στο προσκήνιο την οικονομική κρίση που μάστιζε τότε τις φτωχογειτονιές του Μπουένος Άιρες και σήμερα κατατρώει τα σωθικά της Αθήνας .

Ο Tito Cossa(φωτο) έπλασε ένα χαρακτήρα γεμάτο αμφισημίες μέσα σε ένα  γκροτέσκο παιχνίδι ζωής και θανάτου , όπου εναλλάσσεται αριστοτεχνικά το τραγικό με το γελοίο και που δεν  αφήνει στον θεατή κανένα περιθώριο να μη γελάσει  με την ανθρώπινη δυστυχία και να μην ακολουθήσει  με μια γεύση πίκρας  τους βηματισμούς του Μπαντονεόν στις φτωχογειτονιές του κόσμου.

Το έργο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά  στο θέατρο το 1977. Η ιστορία διαδραματίζεται στο Μπουένος Άιρες όπου η  οικογένεια Spadone –ιταλικής καταγωγής μετανάστες-αγωνίζεται να τα βγάλει πέρα και  ελπίζει πως θα τα καταφέρει. Όμως  η υπέργηρη νόνα, ζει για να τρώει και η  αδηφάγα όρεξή της οδηγεί στην οικονομική και ηθική εξαθλίωση όλη την οικογένεια.