Από το χρονογράφημα του Τάσου Κατιντσάρου
»Η xειρόγραφη Πρωτομαγιά»
Εφημ ΠΡΙΝ
Η ηρωική απεργία του μετρό που πυροδότησε ένα νέο κύμα κλαδικών και επιχειρησιακών εργατικών αγώνων, οι οποίοι αυτή τη φορά δεν περιμένουν τις ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ για να ξεσπάσουν, ο αγώνας των ναυτεργατών, αλλά και η είσοδος στους αγώνες και άλλων λαϊκών στρωμάτων, όπως οι αγρότες, είναι γεγονότα που δείχνουν ότι βαδίζουμε προς μια κλιμάκωση της ταξικής αντιπαράθεσης για την ανατροπή της επίθεσης, με νέα, ποιοτικά χαρακτηριστικά, με νέες απαιτήσεις, δυνατότητες αλλά και κινδύνους
Απέναντι σε αυτή την προοπτική, η τρικομματική συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, το μνημονιακό καθεστώς των ΕΚΤ-ΕΕ-ΔΝΤ και το κεφάλαιο απαντούν με μια αντιδημοκρατική κλιμάκωση του αυταρχισμού, κηρύσσοντας κάθε μαχητική απεργία ως παράνομη και καταχρηστική, ενώ καταφεύγουν όλο και πιο συχνά στο όπλο της επιστράτευσης. Την ίδια στιγμή, η εκτίναξη της ανεργίας δυναμώνει το αντιδραστικό όπλο της οικονομικής βίας, ενώ οι καθεστωτικές δυνάμεις, αδύναμες να δώσουν θετική προοπτική, εκμεταλλεύονται και αξιοποιούν τις υπαρκτές δευτερεύουσες αντιθέσεις και ανταγωνισμούς μέσα στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα για συμμαχίες και για κατακερματισμό των αγώνων.
Μπαίνει σε χρήση το όπλο της φασιστικής τρομοκρατίας. Το εργατικό δίκαιο όπως το ξέραμε, (η ευχέρεια να πετάνε τους δημοσίους υπαλλήλους στην διαθεσιμότητα, οι απολύσεις συνδικαλιστών, οι μονομερείς αποφάσεις των δικαστηρίων υπέρ των εργοδοτών, η κατάργηση ουσιαστικά του δικαιώματος της απεργίας) έχει ήδη καταργηθεί. Η κυβέρνηση του «Θάτσερ της Μεσογείου» και το μνημονιακό καθεστώς οργανώνει μια «κατάσταση πολιορκίας» και «παρανομίας» απέναντι στο συνδικαλιστικό κίνημα και ειδικά απέναντι στα μαχητικά και ταξικά σωματεία. Τη θέση της παλιάς συναίνεσης παίρνει ο ακήρυχτος ταξικός εμφύλιος πόλεμος του Κεφαλαίου.