Βιβλίο: Οι ιδιωτικοποιήσεις και η πολιτική εξόδου από την κρίση

Συγγραφείς: ΛΙΟΣΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ, ΚΑΛΤΣΩΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ, ΣΟΥΑΝΗ ΜΑΡΙΑ,ΦΑΣΟΥΛΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

Η παρούσα έκδοση του Συλλόγου διάδοσης της μαρξιστικής σκέψης «Γ.ΚΟΡΔΑΤΟΣ» έχει ως στόχο να συμβάλλει στην αναζήτηση διεξόδου από τις καταστροφικές πολιτικές που οδήγησαν το λαό και την πατρίδα μας στα σημερινά αδιέξοδα.

Ο τόμος περιλαμβάνει τέσσερα κείμενα, το πρώτο προβαίνει στην ερμηνεία της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων, το δεύτερο συγκροτεί μια πολιτική εναλλακτική πρόταση για την έξοδο από την κρίση ενώ ακολουθούν δύο ακόμη κείμενα που εστιάζουν την προσοχή τους στο παράδειγμα της ιδιωτικοποίησης δύο κομβικής σημασίας επιχειρήσεων της ΔΕΗ και της ΕΥΔΑΠ.

Η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων και του ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου προβαλλόταν, πριν την κρίση, και προβάλλεται ακόμη και σήμερα ως μονόδρομος. Η λεηλασία του πλούτου και του μόχθου του ελληνικού λαού συνεχίζεται. Στον παρόντα τόμο ο Σύλλογος «Γ. ΚΟΡΔΑΤΟΣ» καταβάλλει προσπάθεια να καταδείξει τον βαθιά αντιλαϊκό, σκανδαλώδη και αναποτελεσματικό χαρακτήρα των ιδιωτικοποιήσεων που μόνο την εγχώρια και ξένη ολιγαρχία ωφελούν. Παράλληλα, όμως, επιχειρεί να συγκροτήσει μια εναλλακτική πρόταση για μια άλλη, φιλολαϊκή αναπτυξιακή πορεία του τόπου.

Η πορεία αυτή είναι όχι μόνο αναγκαία αλλά και δυνατή, έστω και αν σήμερα δεν υπάρχουν ακόμη οι προϋποθέσεις γι’ αυτό. Ο λαός, με τους αγώνες του, συσσωρεύοντας εμπειρία και γνώση, θα βρει τον τρόπο να ανοίξει δρόμους για ένα καλύτερο, ελπιδοφόρο μέλλον.

 (Από τον πρόλογο της έκδοσης)

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Πρόλογος
Ερμηνεία της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων
Η έξοδος από την κρίση
Ιδιωτικοποιήσεις: Το παράδειγμα της ΔΕΗ
Ιδιωτικοποιήσεις: Το παράδειγμα της ΕΥΔΑΠ

Σαρωτικές αλλαγές φέρνει το νομοσχέδιο Μανιτάκη.

 Ακραίος αυταρχισμός στο Δημόσιο και ιδιωτικοποίηση φορέων και υπηρεσιών

Πηγή:Εργατικός Αγώνας 

Σαρωτικές αλλαγές στο δημόσιο φέρνει το νομοσχέδιο  του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης που δόθηκε σήμερα (2/5/2013) σε δημόσια διαβούλευση η οποία θα διαρκέσει ως τις 14 Μαΐου. Το νομοσχέδιο που φέρει τον αθώο τίτλο «Οργάνωση Δημόσιας Διοίκησης και άλλες διατάξεις» στις πιο καίριες διατάξεις του προβλέπει:

• Την πλήρη θεσμοθέτηση του διευθυντικού δικαιώματος στον δημόσιο τομέα υπό τον αυστηρό έλεγχο της κεντρικής διοίκησης -άρα μεγαλύτερο συγκεντρωτισμό στο κράτος- καθώς αλλάζει ο τρόπος επιλογής των διευθυντικών στελεχών και τα εν λόγω στελέχη θα υπογράφουν στο εξής συμβόλαιο αποδοτικότητας με ποιοτικούς και ποσοτικούς στόχους με τον αρμόδιο υπουργό ή την αρμόδια προϊσταμένη αρχή. Στην περίπτωση που υπάρχει απόκλιση της υπηρεσίας από τους στόχους του συμβολαίου με την πάροδο δύο ετών ο αρμόδιος υπουργός μπορεί να απομακρύνει από την θέση του το συγκεκριμένο διευθυντικό στέλεχος (του οποίου η θητεία είναι πενταετής). Συνεπώς το συμβόλαιο δεσμεύει ολόκληρο το υπαλληλικό προσωπικό το οποίο πρέπει πλέον να εργάζεται με τους όρους του προϊσταμένου του ώστε κι εκείνος να ανταποκρίνεται στα όσα έχει δεσμευτεί στους δικούς του προϊσταμένους για να μείνει στη θέση του. Στο πλαίσιο αυτό γίνεται αντιληπτό ότι θα αυξηθεί ο αυταρχισμός, η εντατικοποίηση, οι πειθαρχικοί και άλλοι έλεγχοι στις δημόσιες υπηρεσίες χάριν της επίτευξης των στόχων της κεντρικής διοίκησης (της εκάστοτε δηλαδή κυβέρνησης) και της ευόδωσης της καριέρας των προϊσταμένων.
• Ανοίγει ο δρόμος ιδιωτικοποίησης φορέων και υπηρεσιών του δημοσίου και της αλλαγής των εργασιακών σχέσεων σε αυτές καθώς: ΜΕ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ, σε Νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, κρατικές ή δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμούς, νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου που επιδιώκουν κοινωφελείς ή άλλους δημόσιους σκοπούς, καθώς και θυγατρικές εταιρείες τους ΜΠΟΡΕΙ: να καταργείται, αντικαθίσταται ή τροποποιείται κάθε νομοθετική ή κανονιστική διάταξη σχετική με τη σύσταση την οργάνωση, τη λειτουργία και τις αρμοδιότητές τους.

Στο σφυρί η ΤΡΑΙΝΟΣΕ με λίφτιγκ και προίκα εκατομμυρίων

 

Εφημερίδα των Συντακτών

 ”Ατμομηχανή” και για άλλες ΔΕΚΟ. Αφού την “καθάρισαν” από τα ελλείματα και με μπόνους τις επιδοτήσεις των άγονων γραμμών (45-50 εκατ. ευρώ τον χρόνο), μεταβίβασαν τις μετοχές της εταιρείας στο ΤΑΙΠΕΔ για να προχωρήσει η πώληση. Μέσα στον Ιούνιο ο διαγωνισμός

Της Χαράς Τζαναβάρα

«Καθαρή» από ελλείμματα και με «προίκα» τις επιδοτήσεις των άγονων γραμμών με 45-50 εκατ. ευρώ τον χρόνο, η κυβέρνηση ξεκινά την ιδιωτικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, της πρώτης από τις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας που βγαίνει στο σφυρί, με βάση τις επιταγές των μνημονίων. Την Παρασκευή υπογράφηκε από τη διυπουργική Επιτροπή Αποκρατικοποιήσεων η απόφαση για μεταβίβαση του συνόλου των μετοχών της συγκεκριμένης εταιρείας από το Δημόσιο στο ΤΑΙΠΕΔ, με στόχο να προκηρυχθεί ο διαγωνισμός μέσα στον Ιούνιο και να υπογραφεί η σύμβαση με τον ανάδοχο ώς τις αρχές του 2014.

Η όλη διαδικασία θα έχει τη «βούλα» της τρόικας, καθώς στη διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ μετέχουν δύο μέλη που έχουν οριστεί από τους δανειστές του Ελληνικού Δημοσίου. Το επόμενο διάστημα προβλέπεται επίσης να ξεκινήσει και να κινηθεί με παράλληλο χρονοδιάγραμμα η ιδιωτικοποίηση της ROSCO, της νεοσύστατης εταιρείας που έχει την ευθύνη για την επισκευαστική βάση του σιδηροδρομικού δικτύου. Η καθυστέρηση οφείλεται στις διαδικασίες καθορισμού των περιουσιακών της στοιχείων.

Τα οικονομικά της ΤΡΑΙΝΟΣΕ για το 2012 έκλεισαν με οριακή κερδοφορία, ύψους 240.000 ευρώ, αλλάζοντας την εικόνα των τελευταίων χρόνων. Η εταιρεία, που είχε ιδρυθεί το 2005 για το επιβατικό και εμπορικό μεταφορικό έργο, παρουσίαζε σημαντικά ελλείμματα.

 “Μαχαίρι” σε προσωπικό και δρομολόγια

Το 2010 το έλλειμμα ξεπέρασε τα 187 εκατ. ευρώ, αλλά τον επόμενο χρόνο περιορίστηκε κατά 82,1% και διαμορφώθηκε στα 33,6 εκατ. ευρώ, γεγονός που αποδίδεται στο ψαλίδισμα των μισθών του προσωπικού κατά 46,7%, στην κάθετη μείωση του αριθμού των εργαζομένων κατά 60%, καθώς και στην περικοπή των δρομολογίων κατά 40%, κυρίως στο δίκτυο της Πελοποννήσου και της βόρειας Ελλάδας.

«Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα θα έχουμε ένα διαφορετικό τοπίο στους σιδηρόδρομους στην Ελλάδα», υποσχέθηκε χθες ο Κωστής Χατζηδάκης, παρουσία του διευθύνοντος συμβούλου του ΤΑΙΠΕΔ Γιάννη Εμίρη, που έκανε λόγο για «σημαντική αποκρατικοποίηση» και πρόσθεσε ότι «από εδώ και εμπρός θα τρέξουμε πολύ γρήγορα».

Εκτινάσσουν τις τιμές στα οικιακά τιμολόγια για να μπουν στην αγορά τηλενέργειας ιδιώτες!

Αυξήσεις φωτιά από το καλοκαίρι του ’13

Πηγή: ΙSKRA

Η κυβέρνηση, ύστερα και από σχετικό αίτημα της τρόικας, προωθεί την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, ενώ από το καλοκαίρι του 2013, όταν και θα υπάρξει η απελευθέρωση των οικιακών τιμολογίων, η τιμή του ρεύματος αναμένεται να αυξηθεί ακόμη περισσότερο. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργούνται οι κατάλληλες συνθήκες (περιθώρια κέρδους) για την είσοδο των ιδιωτών στην αγορά ενέργειας.

Σήμερα, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παρά τις ήδη μεγάλες αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ το ηλεκτρικό ρεύμα στην Ελλάδα παραμένει σε αρκετά χαμηλή τιμή σε σχέση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες. Όπως αναφέρεται, σε σχετικό δημοσίευμα της Εφημερίδας των Συντακτών, η τιμή της κιλοβατώρας για οικιακή χρήση στη χώρα μας, χωρίς να υπολογίζονται οι φόροι, αυξήθηκε από το 2001 μέχρι και το 2012 κατά 90% (από τα 0,0564 ευρώ στα 0,1065 ευρώ), ποσοστό που είναι από τα μεγαλύτερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Παρ’ όλα αυτά, η τιμή της κιλοβατώρας, ακόμη και αν συμπεριληφθούν οι φόροι, παραμένει σήμερα από τις χαμηλότερες στην Ευρωπαϊκή Ενωση (0,12 ευρώ), όταν ο μέσος όρος στην Ε.Ε. είναι 0,18 ευρώ.

Για να επιτευχθεί η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας και η είσοδος των ιδιωτών θα πρέπει να υπάρξουν περαιτέρω αυξήσεις τουλάχιστον κατά 50% ώστε η τιμή στην Ελλάδα να συγκλίνει με αυτή του κοινοτικού μέσου όρου. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσουν και οι ιδιώτες που προετοιμάζουν την είσοδό τους να επιτύχουν τα επιθυμητά κέρδη.

Η ίδια πηγή, αναφέρει ότι σε σύγκριση με την Ελλάδα, οι καταναλωτές σε χώρες όπως η Δανία, η Γερμανία, η Σουηδία, το Βέλγιο κ.α. πληρώνουν μέχρι και 120% ακριβότερα την ενέργεια, στοιχείο που εκ των πραγμάτων αφήνει περιθώρια για πολύ μεγάλη άνοδο των τιμών μελλοντικά, καθώς η χώρα μας θα κληθεί να συγκεντρώσει μέσω των λογαριασμών κατανάλωσης τεράστια κεφάλαια για την ανάπτυξη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, τη διασύνδεση των νησιών με το ηπειρωτικό σύστημα και τον εκσυγχρονισμό ή την αντικατάσταση των υφιστάμενων μονάδων παραγωγής.

ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ : Το παράδειγμα της ΔΕΗ – Μαρία Σουάνη

Εισήγηση της Μαρίας Σουάνη, εργαζόμενης στη ΔΕΗ, στην εκδήλωση που πραγματοποίησε ο σύλλογος διάδοσης της μαρξιστικής σκέψης, «Γ.Κορδάτος» με θέμα : «Το σκάνδαλο των ιδιωτικοποιήσεων και η φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση».Τον «Οδηγό για τις ιδιωτικοποιήσεις» που μοιράστηκε σε όσους συμμετείχαν στην συζήτηση μπορείτε να τον διαβάσετε σε μορφή αρχείου pdf απο εδώ.

Καθημερινά βιώνουμε  τη συκοφάντηση των εννοιών «κρατικός τομέας», «δημόσιο», «πολιτική δράση». Η προπαγάνδα  αυτή στηρίζεται σε σκάνδαλα, κακή διαχείριση, ρουσφέτια, που το ίδιο το σύστημα οργανώνει, προκειμένου να εξασφαλίσει  κέρδη για το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο.

Τα μεγαλύτερα σκάνδαλα αφορούν παγκοσμίως στις ιδιωτικοποιήσεις και τα περισσότερα από αυτά είναι νομοθετημένα και νόμιμα:  Π.χ. η τιμή εισαγωγής της ΔΕΗ στο χρηματιστήριο (στο ¼ της πραγματικής  της αξίας, παράλληλα με την εξαφάνιση των ασφαλιστικών αποθεμάτων, αλλά και η τιμή πώλησης της Ο.Α, του ΟΠΑΠ, του ΟΛΠ, κλπ).

Μέσα από την πορεία ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ φαίνεται ανάγλυφα πώς αναδιαρθρώνονται οι «αγορές»: ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ από συμπλέγματα όπως το κοινωνικό συμφέρον, οι εργατικές και λαϊκές κατακτήσεις, τα δημοκρατικά δικαιώματα.

Από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ ξεκίνησε μια παραγωγή οδηγιών της Ε.Ε. και νομών των ελληνικών κυβερνήσεων. Το 2000 έγινε το πρώτο καθοριστικό βήμα: η ΔΕΗ μετατράπηκε σε ΑΕ, καταργήθηκε ο μακροχρόνιος ενεργειακός σχεδιασμός, ο κλάδος  λειτουργεί από τότε με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, δηλ. υποτάσσεται η ανάπτυξή του στο καπιταλιστικό κέρδος.

Παράλληλα με τη μετοχοποίηση, οργανώθηκε η εσωτερική αποδόμηση της μοναδικής μεγάλης επιχείρησης που διαθέτει η βιομηχανία της χώρας,  για να φτάσουμε σήμερα στο διαμελισμό και απόσχιση των λειτουργιών της Μεταφοράς και της Διανομής  Η.Ε. και στη δημιουργία χωριστών ΑΕ.

Στην παραγωγή Η.Ε. άρχισε το φαγοπότι: 

Τα ιδιωτικά αιολικά πάρκα στο διασυνδεδεμένο σύστημα ξεφύτρωσαν σα μανιτάρια, παρότι: α) δεν είναι διόλου περιβαλλοντικά φιλικά,  β) δημιουργούν μεγάλα προβλήματα στην ποιότητα της τάσης, γ) απαιτούν υψηλές επενδύσεις σε δίκτυα. Το κόστος τεράστιο, η τιμή της KWh διπλάσια από τη λιγνιτική. Με νόμους όμως τα μετέτρεψαν σε κερδοφόρα:  ο κρατικός προϋπολογισμός επιδοτεί κατά τα 2/3 την επένδυση, η ΔΕΗ (σήμερα ο ΑΔΜΗΕ) αγοράζει την παραγόμενη ενέργεια πολύ ακριβότερα απ΄ ότι την παράγει και διοχετεύει τα επιπλέον κόστη στα τιμολόγια (γύρω στα 400 εκ. € ήταν το 2011 μόνο το επιπλέον κόστος αγοράς της ιδιωτικής αιολικής παραγωγής).