It was Kamal, an Afghan refugee-laborer, whom we met and exchanged phone numbers at Manolada.
He told me that he and 16 other compatriots went to ask their 45-days wage for work they offered at Vagelatos strawberry producer.
We’ll have to clarify here the way they hired and paid those refugees-workers:
The producer – landowner, finds the “leader” of a workers group and makes the proper agreements with him. They arrange the work days and the fee(regarding the current case, for 45 days of labor, the workers would be paid €350 each).
The “leader” of the group supervises his fellow workers and when the work is done he carries the wages from the boss to the workers, keeping for himself a considerable amount.
Let’s get back to the phone call.
Kamal told me, that his compatriot did not pay them and told them that the boss didn’t have any money to give them now and that they will receive their fees later.
He asked me “what should we do”? I told him to wait for the next day, to stay calm and be alert so that the incidents of the shootings at Manolada will not be repeated.
At 23:21 in the evening, Kamal calls me again, he was very upset and he told me that two of his fellow compatriots were stabbed.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε κρίση. Μια κρίση όχι μόνο οικονομική. Εν μέσω της αυστηρής λιτότητας, η χώρα έχει κατακλυστεί από μια κρίση ασύλου, τα θύματα της οποίας δεν είναι άλλα παρά οι πλέον ευάλωτοι: οι Πρόσφυγες, -συμπεριλαμβανομένων των ανηλίκων- που άφησαν τα πάντα πίσω στην χώρα τους, με στόχο να βρουν ασφάλεια.Ερχόμενοι στην Ελλάδα, αφήνονται άποροι και άστεγοι, αδύνατοι να κάνουν αίτηση για να στεγασθούν σε κάποιο άσυλο (ίδρυμα), ενώ επίσης απειλούνται από τις αυξανόμενες ρατσιστικές επιθέσεις.
Εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα, στέλνουν μήνυμα στην Ευρώπη και στον υπόλοιπο κόσμο: «Αφήστε μας να φύγουμε!»
διανομή τύπου crowd-sourced
Το ντοκυμαντέρ Into the Fire πρόκειται για ένα πείραμα στον τομέα της διανομής. Καθώς όλοι μιλάνε για το crowd-funding -τρόπος με το οποίο έγινε και η χρηματοδότηση του ντοκυμαντέρ- αποφασίζουμε να προχωρήσουμε αυτό το σκεπτικό ένα βήμα παραπέρα: Όχι μονάχα η παραγωγή, αλλά και η ίδια η διανομή του Into the Fire θα γίνει ως crowd-sourced. Στις 21 Απριλίου το Into the Fire θα κυκλοφορήσει ταυτόχρονα σε διάφορα website και πλατφόρμες σε ολόκληρο το διαδίκτυο. Μια ημιτελής ακόμη λίστα συμμετεχόντων οργανισμών και blog είναι διαθέσιμη στο site του ντοκυμαντέρ.(http://intothefire.org/)
Το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών απονεμήθηκε, μετά θάνατον, στους δύο Πακιστανούς Hamayun Anwar, 18 ετών και Wakar Ahmed, 32 ετών, για υπέρτατη πράξη αυτοθυσίας, καθώς βρήκαν τραγικό θάνατο στην προσπάθειά τους να απεγκλωβίσουν ένα ηλικιωμένο ζευγάρι από τις ράγες του τρένου.
To περιστατικό σημειώθηκε στις 6 Απριλίου όταν το Ι.Χ. αυτοκίνητο, στο οποίο επέβαινε το ηλικιωμένο ζευγάρι, συγκρούστηκε με τρένο στο Κρυονέρι. Οι Πακιστανοί προσπάθησαν να σώσουν τους επιβάτες του αυτοκινήτου, αλλά δεν τα κατάφεραν και «θυσιάστηκαν» μαζί τους.
Μια μεγάλων και επικίνδυνων διαστάσεων εκστρατεία βρίσκεται σε εξέλιξη το τελευταίο διάστημα με άμεσα θύματα τους μετανάστες. Επίσημη πολιτεία, αστυνομικό παρακράτος και παρακρατικές ομάδες, με επίσημο όνομα ή χωρίς, έχουν ξεκινήσει σαφάρι εναντίον των ξένων. Ο ειρωνικής ονομασίας «Ξένιος Ζευς» εγκαινιάζει το επίσημο πογκρόμ και στα απόνερα του ενεργοποιείται ολόκληρος ο ξενοφοβικός και φασιστικός εσμός.
Το όλο θέμα δεν είναι πρόβλημα των «άκρων» αλλά ζήτημα της καθημερινής ζωής των Ελλήνων. Και η ελληνική κοινωνία, προσθέτει στην ανασφάλεια της, εξαιτίας της οικονομικής δυσπραγίας της, τον καθημερινό φόβο από τα μικρά, αλλά και τα μεγάλα εγκλήματα των ξένων (ή τουλάχιστον εκείνα που αποδίδονται στους ξένους), τη γενική έξαρση της εγκληματικότητας, η οποία έχει σχέση και με την οικονομική κρίση αλλά σε ένα βαθμό και με κάποιους ξένους. Και προσθέτοντας αυτή την ανασφάλεια είναι έτοιμη να δώσει δίκιο, συνεπικσυρούντων των μέσων ενημέρωσης, στις ρατσιστικές επιθέσεις. Το φαινόμενο παίρνει ανεξέλεγκτες κοινωνικές διαστάσεις και η επίκληση του ανθρωπισμού δεν μπορεί να πείσει τη νοικοκυρά του Αγίου Παντελεήμονα, τον συνταξιούχο ή τον αγρότη που μπήκαν σπίτι του στην ερημιά και τον ρήμαξαν, ούτε τη μάνα της κοπέλας από την Πάρο, ούτε την έγκυο γυναίκα εκείνου του άτυχου που τον σκότωσαν Αφγανοί στην Ηπείρου για μια βιντεοκάμερα. Κι έτσι ο φορτηγατζής ακροατής του ραδιοφωνικού σταθμού, είτε είναι φασίστας είτε όχι, αφελής ωστόσο, «δεν καταλαβαίνει Χριστό» όπως λέει, κι αν πιάσει τους ξένους που του έχουν κλέψει το τσαντάκι με τα λεφτά του δυό φορές, το κινητό του πέντε κ.ο.κ., «θα τους φάει ζωντανούς».
Ο ανθρωπισμός είναι μια προσιτή στον καθένα ιδεολογική σύλληψη σε μια εποχή που έχεις την πολυτέλεια να είσαι άνθρωπος. ‘Οταν έρχεται η εποχή της στέρησης, αρχίζει ο βαθύς διχασμός και η ανθρωποφαγία. Ο διπλανός είναι ένας ορατός και προσιτός εχθρός. Το να τα βάζεις με τις κυβερνήσεις είναι εξαιρετικά δύσκολο. Είναι μακρινοί στόχοι και τώρα που έχουν μεταφέρει το κέντρο τους στις Βρυξέλλες και το Βερολίνο είναι απρόσωπες, μακρινές και ακατάβλητες. Το να θυσιάσεις τον διπλανό σου φτωχοπρόδρομο είναι μια προσιτή δυνατότητα. Κι έτσι, στην κρίση, αμυνόμαστε με ανθρωποθυσίες. Είναι κι αυτός ένας τρόπος να μη νιώθεις πως δεν κάνεις τίποτα. Είναι όμως αποτελεσματικός; Φυσικά όχι. Ποιος βολεύεται απ’ αυτό; Φυσικά οι δημιουργοί της κρίσης. Μπαίνουμε στη νέα εποχή με αναπεπταμένες τις σημαίες τον μίσους. Μάλλον πρέπει να δώσουμε μεγαλύτερο ρόλο στη σκέψη και το μυαλό μας.
Άλλη μια δολοφονία μετανάστη διεπράχθη, αυτή τη φορά στη Θεσσαλονίκη. Το θύμα ήταν 25χρονος πολίτης Τυνησίας, ο οποίος βρέθηκε σοβαρά τραυματισμένος στην είσοδο πολυκατοικίας στην περιοχή των Αμπελοκήπων, τα ξημερώματα της Τρίτης. Έφερε σοβαρά τραύματα από αιχμηρό αντικείμενο στην τραχηλική χώρα. Ο 25χρονος πέθανε κατά τη διακομιδή του στο νοσοκομείο.
Διπλό έγκλημα αποκαλύφθηκε και το πρωί της Τετάρτης στην Αθήνα, στην πλατεία Αττικής. Δυο νεκροί μετανάστες βρέθηκαν μέσα σε κάδο σκουπιδιών μαχαιρωμένοι.Τα θύματα είναι Πολωνοί.
Σύμφωνα με έγκυρους πολιτικούς παρατηρητές, τα κίνητρα των δολοφονιών ήταν ρατσιστικά, προσθέτοντας άλλον έναν κρίκο στην αλυσίδα των φασιστικών πογκρόμ κατά μεταναστών και των δολοφονιών από φασιστικές συμμορίες.
Υπενθυμίζουμε ότι επίθεση από αγνώστους δέχτηκε τα ξημερώματα της Κυριακής νεαρός αλλοδαπός, υπήκοος Ιράκ, στο κέντρο της Αθήνας. Ο νεαρός Ιρακινός, που έφερε πολλαπλά τραύματα, πιθανότατα από μαχαίρι, κατέληξε το μεσημέρι στο νοσοκομείο. Συνεχείς ήταν και οι επιθέσεις φασιστικών ομάδων εναντίον αλλοδαπών σε όλη τη χώρα (Ηράκλειο Κρήτης, Ρέθυμνο, Βόνιτσα κ.α.).
Σε αντίθεση με τις παραπάνω έγκυρες πληροφορίες, τα αστικά ΜΜΕ,σε αγαστή συνεργασία με τις αστυνομικές αρχές και την κυβέρνηση, αναφερόμενα στα κίνητρα των δολοφονιών, κάνουν λόγο για πιθανό ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ αλλοδαπών. Αλήθεια όμως γιατί δεν βρίσκονται οι δράστες; Επιπλέον, αν τα θύματα ήταν έλληνες πολίτες και οι δράστες αλλοδαποί, η αστυνομία θα κινούνταν με την ίδια αδιαφορία για την εύρεση των δραστών και τα αστικά ΜΜΕ θα πραγματοποιούσαν τόσο μικρή κάλυψη των γεγονότων σχετικά με τις άγριες δολοφονίες; Η εμπειρία των τελευταίων γεγονότων μας έχει δείξει το αντίθετο!
Τα εγκλήματα τυφλού φυλετικού μίσους και ρατσιστικής βίας γίνονται όλο και περισσότερα με το γενικότερο πολιτικό κλίμα στοχοποίησης της μετανάστευσης, ως της αιτίας όλων των δεινών της χώρας, να ενισχύει τέτοιου είδους φαινόμενα.
Η τρικομματική κυβέρνηση με την διενέργεια της απάνθρωπης επιχείρησης «Ξένιος Ζεύς», η οποία είναι σε εξέλιξη, βρίσκεται σε μια διαρκή προσπάθεια να μεταφέρει τις ευθύνες της για την τραγική οικονομική και κοινωνική κατάσταση της χώρας στους μετανάστες-φτωχοδιάβολους, βρίσκοντας ένα ανεπαρκέστατο,κακοστημένο άλλοθι.Τα πογκρόμ της κυβέρνησης της φτωχοποίησης και του εθνικού ξεπουλήματος και των φασιστικών-ναζιστικών ομάδων διεξάγονται όπως φαίνεται παράλληλα! Αυτοί οι οποίοι δημιούργησαν το μεταναστευτικό πρόβλημα και εκκόλαψαν το αυγό του φιδιού-φασισμού, τώρα προσπαθούν να κρύψουν τις αιτίες που δημιουργούν τη μετανάστευση και σαν να μην έφτανε αυτό αξιοποιούν το πρόβλημα για να προωθήσουν τα αντιδραστικά τους σχέδια. Στόχος τους είναι να τσακίσουν τα δικαιώματα αρχικά των μεταναστών-εύκολων στόχων και παράλληλα των φτωχοποιημένων ελλήνων πολιτών.
Είναι μεγάλη η ευθύνη της Αριστεράς, να δράσει ως διελκυστίνδα και να συμβάλει στην ριζοσπαστικοποίηση των λαϊκών στρωμάτων ,κόντρα σε αυτήν την καθημερινή και απροκάλυπτη προσπάθεια των κυρίαρχων ΜΜΕ αλλά και των οικονομικο-πολιτικών ελίτ της χώρας που υπό τον φόβο της διακυβέρνησης από τον μη-ελεγχόμενο ΣΥΡΙΖΑ, οδηγούν τον κάθε αγανακτισμένο από την παρούσα κατάσταση άνθρωπο σε επικίνδυνες φασιστικές ατραπούς!
Ένας πακιστανός 21 χρονών, μετανάστης χωρίς χαρτιά, συνελήφθη από την αστυνομία για την εγκληματική επίθεση και την κακοποίηση της δεκαπεντάχρονης κοπέλας στη Χρυσή Ακτή της Πάρου. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, ομολόγησε και μάλιστα περιέγραψε και τις περιστάσεις της επίθεσης, ενώ επίσης φαίνεται ότι και τα δείγματα DNA του νεαρού ταυτοποιήθηκαν με το βιολογικό υλικό που βρέθηκε στην κοπέλα. Η διατύπωσή μου είναι προσεκτική, επειδή το τεκμήριο της αθωότητας εξακολουθεί να ισχύει παρά την ομολογία και την ταυτοποίηση του DNA, όσο κι αν για την οικονομία της συζήτησης συμφωνώ ότι σε χαλαρό στιλ μπορεί κανείς να αναφέρεται σε “δράστη” της υπόθεσης, παραλείποντας αυτό το άβολο “ο φερόμενος ως δράστης”. Τα περισσότερα κανάλια (και γενικώς τα ΜΜΕ), βέβαια, δεν φοράνε γάντια κι έτσι αποφάνθηκαν ότι συνελήφθη ο “δράκος” της Πάρου. Τέλος πάντων, δεν είναι αυτό το θέμα μου ούτε περιμένω άμεμπτη τήρηση της δεοντολογίας από τα σημερινά ιδιωτικά κανάλια. Πάντως να θυμόμαστε, έστω και σαν υποσημείωση, ότι ο πρώτος που αποκλήθηκε “δράκος”, ο Αριστείδης Παγκρατίδης, εκτελέστηκε το 1968 (όχι τυχαία επί χούντας) φωνάζοντας πως είναι αθώος (αρχικά είχε ομολογήσει).
Βέβαια, αυτό που προέχει για την υπόθεση της Πάρου είναι να κερδίσει τη μάχη η κοπέλα και να γίνει καλά, και όπως φαίνεται υπάρχουν αισιόδοξες ενδείξεις. Αλλά γι’ αυτό φροντίζουν οι γιατροί στο Αττικόν, εμείς οι υπόλοιποι τίποτα δεν μπορούμε να κάνουμε εκτός ίσως από το να προσευχόμαστε, όσοι έχουμε έφεση σ’ αυτό. Οπότε, ανθρώπινο είναι, σχολιάζουμε την εγκληματική επίθεση και καταριόμαστε το “κτήνος”. Και ανθρώπινο είναι κι αυτό, υποθέτοντας βέβαια ότι η οργή μας ήταν ίδια και τις προηγούμενες μέρες, οργή απέναντι στον όχι ακόμα εντοπισμένο δράστη. Βέβαια, το κακό είναι ότι κάποιοι κάνουν και άστοχες γενικεύσεις, ενώ ακόμα χειρότερο είναι πως κάποιοι λιγότεροι κοιτάζουν, τώρα που φαίνεται πως εντοπίστηκε ο δράστης, πώς θα αντλήσουν πολιτικά οφέλη από το έγκλημα.
Λέγοντας γενικεύσεις εννοώ απόψεις που διάβασα στα κοινωνικά δίκτυα, ότι αφού ο δράστης (ή ο βιαστής, παρόλο που η επίσημη διατύπωση δεν μιλάει για βιασμό) είναι Πακιστανός (το τεκμήριο της αθωότητας πάει περίπατο στα κοινωνικά δίκτυα), αφού λοιπόν ο δράστης του βιασμού είναι Πακιστανός, όλοι οι Πακιστανοί είναι βιαστές ή έστω υποψήφιοι βιαστές. Η γενίκευση, όπως βλέπετε, πιάνει μόνο την ιδιότητα της εθνικότητας. Κανείς δεν είπε ότι επειδή ο (φερόμενος ως) δράστης είναι 21χρονος, όλοι οι 21χρονοι είναι βιαστές· θα ήταν κωμικό.
Αφού όμως θα ήταν κωμικό να πούμε ότι οι 21χρονοι έχουν έφεση προς τα εγκλήματα, γιατί δεν είναι κωμικό να λέμε ότι οι Πακιστανοί έχουν έφεση προς τα εγκλήματα ή προς τους βιασμούς; Η απάντηση που προβάλλεται στα κοινωνικά δίκτυα από φίλους φίλων, είναι ότι η έφεση που λέγαμε “είναι απόρροια μιας κοινωνίας όπου η αξία της γυναίκας τοποθετείται αρκετά παρακάτω από την αξία ενός μουλαριού”. Να το δούμε λίγο αυτό. Θα λέγαμε τάχα ότι ο Κυριάκος Παπαχρόνης, καταδικασμένος για σειρά από βιασμούς και ανθρωποκτονίες γυναικών (κι αυτός χαρακτηρίστηκε “δράκος” από τα μέσα ενημέρωσης), είναι “απόρροια μιας κοινωνίας όπου η αξία της γυναίκας τοποθετείται αρκετά παρακάτω από την αξία ενός τετρακίνητου;” (ε, όχι και μουλάρι -για ποιους μας περάσατε; ).
«Απόβαση»στη Θράκη πραγματοποίησε η Χρυσή Αυγή το τριήμερο που πέρασε με δυο στόχους. Πρώτον να μεταφέρει το μήνυμα μίσους κατά των μεταναστών με αφορμή τα σχέδια για την εγκατάσταση «λαθροεποίκων», όπως τους χαρακτηρίζει, στις αστυνομικές σχολές Ξάνθης και Κομοτηνής και δεύτερον να υπονομεύσει τις ελληνοτουρκικές σχέσεις στοχεύοντας το τουρκικό προξενείο και άλλες «σφηγκοφωλιές του νεο-οθωμανικού μηχανισμού» , όπως χαρακτηρίζει τις οργανώσεις της μουσουλμανικής κοινότητας. Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, ομάδα περίπου 100 Χρυσαυγιτών επιτέθηκε στο στέκι της Ένωσης Τουρκικής Νεολαίας Κομοτηνής τη Δευτέρα το βράδυ. Από την τριήμερη απόβαση των Χρυσαυγιτών δεν ξέφυγαν ούτε οι Ρομά. Το Σάββατο το απόγευμα έκαναν ντου στον οικισμό Ρομά στο χωριό Σέληνο της Ξάνθης, για να τους διώξουν. Σύμφωνα με πληροφορίες, ξυλοκόπησαν άτομο που πήγε να αντιδράσει.
Όπως καταγγέλει η κίνηση «Απελάστε το Ρατσισμό», τη Δευτέρα, 6 Αυγούστου, είχαν συγκεντρωθεί στην κεντρική πλατεία Κομοτηνής άτομα από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους, αλλά και μέλη της Χρυσής Αυγής, για να διαμαρτυρηθούν για την μετατροπή των Σχολών Αστυφυλάκων σε Κέντρα Κράτησης Παράνομων Μεταναστών στη Θράκη.
Σύμφωνα με την κίνηση «Απελάστε το Ρατσισμό» στο τέλος του συλλαλητηρίου, ενώ οι υπόλοιποι συγκεντρωμένοι διαλύθηκαν, οι Χρυσαυγίτες, με σημαίες, ξεκίνησαν πορεία προς το στέκι της Ένωσης Τουρκικής Νεολαίας Κομοτηνής, φωνάζοντας συνθήματα όπως «Σκατά στον τάφο του Κεμάλ», «Θα σας κάψουμε στη βουλή», «Τούρκοι, Μογγόλοι, θα πεθάνετε όλοι» κλπ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ένωση αυτή ανακηρύχτηκε παράνομη απ’ το ελληνικό κράτος το 1987, με τη δικαιολογία πως «δεν υπάρχουν Τούρκοι στην Ελλάδα».
Όταν τα μέλη της Χρυσής Αυγής έφτασαν στο στέκι, άρχισαν να ρίχνουν μπουκάλια στους ανθρώπους που έπιναν καφέ στο προαύλιο.
Επιπλέον, η κίνηση «Απελάστε το Ρατσισμό» καταγγέλλει ότι την ίδια μέρα το απόγευμα έγινε επίθεση και στην ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ Ροδόπης στο Facebook. Πιο συγκεκριμένα αναφέρει ότι Χρυσαυγίτες, μπήκαν μέσα στην ομάδα κι έγραφαν ότι «εδώ μέσα είναι 269 άτομα, 200 Τούρκοι με τουρκικό όνομα και 69 Τούρκοι με ελληνικό όνομα», «Τούρκοι και Σκοπιανοί, θα σας στείλουμε δίπλα στα αδέρφια σας, τους Σύριους» και άλλα αναλόγου περιεχομένου συνθήματα. Απείλησαν μάλιστα προσωπικά και κάποια μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, λέγοντας «θα σε βρω στην Καβάλα και θα τα πούμε κωλότουρκε».
Η Κίνηση «Απελάστε το Ρατσισμό» Ροδόπης καταγγέλλει τα γεγονότα και καλεί τους τοπικούς φορείς στον αγώνα ενάντια στο ρατσισμό στην περιοχή, όπως επίσης και σε αλληλεγγύη με την τουρκική μειονότητα. Επίσης, επισημαίνει ότι στην περιοχή, σε ότι αφορά την τουρκική μειονότητα, η αστυνομία πληροφορείται τα πάντα, γι’ αυτό υπογραμμίζει ότι την επίθεση στο στέκι «την θεωρούμε προσχεδιασμένη για εκφοβισμό των μειονοτικών που τον τελευταίο καιρό αυξήσανε την ένταση στον αγώνα τους για την αναγνώριση της τουρκικής μειονότητας, με αποτέλεσμα μάλιστα και την καταδίκη του ελληνικού κράτους στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων».
Στο μεταξύ η περιφερειακή οργάνωση Χρυσής Αυγής Αν. Μακεδονίας – Θράκης αναφέρει για τις κινητοποιήσεις της Δευτέρας: «Στη συνέχεια και μετά το πέρας της όλης εκδήλωσης, το Κίνημά μας αξιοποιώντας την πολιτική μέθοδο του αιφνιδιασμού, έχοντας στο πλάι του τις άψογα παρατεταγμένες πατριωτικές οργανώσεις την περιφέρειας, προέβη σε ειρηνική πορεία στα στενά τις πόλεως, όπου βρίσκονται το Τουρκικό Προξενείο, αλλά και άλλες σφηγκοφωλιές του νεο-οθωμανικού μηχανισμού, εις ένδειξιν διαμαρτυρίας για τις μεθοδεύσεις εκκεμαλισμού και κοσσοβοποίησης που επιχειρούνται -με αμείωτη συχνότητα και ένταση- στην ελληνική μας Θράκη».
Απο το βίντεο της απόβασης στη Θράκη. Όλα τα είχε το μενού. Μπλόκο στην άφιξη «λαθρομεταναστών», το σύνθημα » έξω οι Τούρκοι απο τη Θράκη» και βεβαίως το κλασικό πια «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες»
«Σκληρά πολιτικά συνθήματα και συχνό ψάλσιμο του Εθνικού μας Ύμνου έξω από τους προαναφερθέντες χώρους προκάλεσε αίσθηση και αμηχανία σε κάποιους μειονοτικούς θαμώνες, που όμως -προς τιμήν τους- κάθισαν σε στάση προσοχής, την στιγμή που ηχούσε στα στόματα των Ελλήνων Εθνικιστών ο Ύμνος…Έπειτα, και βεβαίως χωρίς να συμβεί το παραμικρό, η φάλαγγα των Εθνικιστών αποχώρησε με τελικό προορισμό την Πλατεία “Σπαθιού”, υπό την διακριτική παρουσία της Αστυνομίας».
Πλημμύρισαν οι τηλεοπτικές οθόνες και τα πρωτοσέλιδα από αποκρουστικές σκηνές: πάνοπλοι αστυνομικοί να συγκεντρώνουν μετανάστες σε «επιχειρήσεις-σκούπα» και να τους μεταφέρουν στα αστυνομικά τμήματα και από εκεί στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Εικόνες «τζάμπα μαγκιάς» ενός κράτους που δεν μπορεί να ψελλίσει ούτε ένα «όχι άλλο» απέναντι στους εκβιασμούς των πιστωτών, αλλά επιδεικνύει πυγμή απέναντι στους φτωχοδιάβολους.
Τα καθεστωτικά ΜΜΕ σπεύδουν να διαφημίσουν την όλη επιχείρηση και μιλούν για το «αίσθημα ασφάλειας» των πολιτών. Προφανώς όχι παντού, γιατί στη Χαλκιδική το αίσθημα ασφάλειας μόλις χάθηκε, εφόσον για την υπεράσπιση των συμφερόντων του κ. Μπόμπολα προβλέπονται ακόμη και πλαστικές σφαίρες εναντίον διαδηλωτών.
Θύμα και η αλήθεια. Κανείς, για παράδειγμα, δεν υπογραμμίζει ότι σε πείσμα της μυθολογίας περί «παράνομης μετανάστευσης», η πλειοψηφία των προσαχθέντων αποδείχτηκε ότι είχαν χαρτιά. Ούτε σχολιάστηκε η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων της απογραφής του 2011 που αποτύπωσε μείωση του πληθυσμού, πράγμα που προφανώς σημαίνει και μικρότερο μεταναστευτικό πληθυσμό: ποιος θέλει να μείνει σε μια χώρα που έχει ανεργία 25%;
Πάνω από όλα απουσιάζει το άνοιγμα μιας σοβαρής συζήτησης. Γιατί ο μόνος τρόπος να περιοριστούν οι μεταναστευτικές ροές είναι να μην έχει λόγο κάποιος να φύγει από τη χώρα του και ότι όσο υπάρχουν πόλεμοι, επεμβάσεις και εξαθλίωση θα πληθαίνουν αυτοί που αναζητούν μια θέση στον ήλιο και θα το κάνουν όσα τείχη και εάν υψώνονται. Γιατί ένα μέρος των μεταναστών στην Ελλάδα, είναι εγκλωβισμένοι εδώ εξαιτίας της στρουθοκαμηλικής πολιτικής της ΕΕ. Γιατί την εγκληματικότητα τη γεννά η φτώχεια και η εξαθλίωση και όχι η εθνικότητα. Γιατί πολλοί από αυτούς που τώρα κραυγάζουν είναι Έλληνες λαθροεργοδότες και λαθροϊδιοκτήτες που πλούτισαν από την εκμετάλλευση των μεταναστών.
Όμως, όλα αυτά είναι ψιλά γράμματα για μια πολιτική ελίτ που πανικόβλητη από την επίγνωση ότι θα υποχρεωθεί να πάρει μέτρα καταστροφικά, σπεύδει να προσφέρει ως αντίβαρο ένα θέαμα κοινωνικού κανιβαλισμού. Το μήνυμα είναι απλό: «θα σου στερήσουμε τη σύνταξη, θα σε απολύσουμε, θα μειώσουμε το εισόδημά σου, θα στερήσουμε από τα παιδιά σου θέσεις στην ανώτατη εκπαίδευση, αλλά θα μπορείς να απολαμβάνεις την ψευδαίσθηση ασφάλειας από τα πογκρόμ εναντίον των μεταναστών».
Γι’ αυτό και όσο περισσότερο αποκηρύσσεται η βία των νοσταλγών του Χίτλερ, τόσο περισσότερο η ατζέντα της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής υιοθετείται, τόσο περισσότερο σπρώχνεται η πολιτική συζήτηση σε ζητήματα «νόμου και τάξης» και αναζητούνται αποδιοπομπαίοι τράγοι για να συγκαλύψουν τους πραγματικούς ενόχους: την νεοαποικιοκρατική επιτροπεία από την Τρόικα και την κυνική αποδοχή της από τον εγχώριο «επιχειρηματικό κόσμο».
Σήμερα το απόγευμα η Νίκαια βροντοφώναξε ΟΧΙ στους μαχαιροβγάλτες της Χρυσής Αυγής!
Πάνω από 2000 ντόπιοι και μετανάστες δώσαμε βροντερό παρόν στην πλατεία Αγ.Νικολάου κι ενωμένοι διατρανώσαμε την απόφαση μας να μην επιτρέψουμε στους μαχαιροβγάλτες της Χρυσής Αυγής να αλώσουν την πόλη μας. Στην πορεία συμμετείχαν η πακιστανική κοινότητα, η Κίνηση “Απελάστε το Ρατσισμό”, η ΚΕΕΡΦΑ, η Ανταρσυα, ο Σύριζα, αλλά και άλλες συλλογικότητες και αντιρατσιστές που δεν θέλουν η Νίκαια να μετατραπεί σε Άγιο Παντελεήμονα. Παρών ήταν και ο πρώην δήμαρχος Νίκαιας, Στέλιος Μπενετάτος, επικεφαλής της δημοτικής παράταξης του ΚΚΕ “Δημοκρατική Ενότητα”.
Η πορεία ξεκίνησε με πολύ παλμό από την πλατεία του Αγ.Νικολάου, πέρασε από την οδό Λαοδικείας, από το αστυνομικό τμήμα Νίκαιας και κατέληξε πάλι στην πλατεία του Αγ.Νικολάου ….Δεν σταματαμε όμως εδώ, συνεχίζουμε τον αγώνα μας μέχρι να κλείσουν τα γραφεία της Χρυσής Αυγής, γιατί η Νίκαια γνωρίζει από προσφυγιά κι έχει πληρώσει βαρύ φόρο αίματος στο ναζισμό. Είναι γι’αυτό ανεπίτερεπτο οι νοσταλγοί του χίτλερ να διατηρούν γραφεία στη γειτονιά μας!
Venceremos!
Κίνηση “Απελάστε το Ρατσισμό Νίκαιας – Κορυδαλλού”
»Σε ένα κελί χωρητικότητας 40 ατόμων, που, όπως σημειώνει το ΕΣΠ, έχει φτάσει να «φιλοξενεί» μέχρι 130 άτομα ενώ ο κανόνας ήταν να βρίσκονται καθημερινά 55-65 παιδιά. Οι ηλικίες των παιδιών ξεκινούν από αυτή των τριών ετών και η πλειονότητά τους είναι έφηβοι 16 ετών. Δεν λείπει και η κατηγορία αυτών που ενηλικιώθηκαν στο Φυλάκιο, ανήκουν σε εθνικότητες του δεν απελαύνονται και «ξεχάστηκαν» (!) να κρατούνται εκεί.»
Εφημ.ΑΥΓΗ
Στην Ελλάδα του 2012 είσαι παράνομος μετανάστης, αν δεν έχεις χαρτιά, όσων χρόνων και αν είσαι, και η «ισονομία» εφαρμόζεται με την ίση μεταχείριση των «παρανόμων μεταναστών» είτε αυτοί είναι 6 είτε 36 ετών, την ίδια μία και άθλια μερίδα (!) φαγητό θα λάβεις κάθε μέρα και στο εξίσου πλημμυρισμένο με λύματα δωμάτιο θα κοιμηθείς. Για θέρμανση φυσικά ούτε λόγος, ακόμα και όταν η θερμοκρασία είναι κάτω από το μηδέν.
Η εικόνα αυτή προβάλλει μέσα από τις 29 σελίδες της έκθεσης του Ελληνικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες (ΕΣΠ) με τίτλο «Ασυνόδευτοι Ανήλικοι στα Ελληνοτουρκικά Σύνορα, Έβρος, Μάρτιος 2011-2012» που δόθηκε χθες στη δημοσιότητα και αφορά την εμπειρία των ασυνόδευτων ανηλίκων που κρατήθηκαν στο Φυλάκιο Έβρου.
Τα ευρήματα της Έκθεσης προέκυψαν κατά την παρουσία μόνιμης αποστολής δικηγόρων και διερμηνέων στον νομό και την παροχή νομικής συνδρομής στους κρατούμενους που ζητούν εκεί άσυλο, ωστόσο, όπως σημειώνεται στην έκθεση, οι αρχές απαγόρευσαν την πρόσβαση της αποστολής από το δεύτερο δεκαήμερο του Ιουλίου έως τα τέλη Σεπτεμβρίου, την περίοδο δηλαδή με την αυξημένη ροή μεταναστών.
Σύμφωνα με τις διαθέσιμες καταγραφές των αρχών 572 ανήλικοι πέρασαν από το Φυλάκιο για την περίοδο που ερευνήθηκε, όταν οι εκτιμήσεις για τον συνολικό αριθμό τους κατα τη διάρκεια όλου του έτους εκτιμά η οργάνωση πως μπορεί και να ξεπερνά τα 700 παιδιά μόνο στην περιφέρεια Ορεστιάδας. Πρέπει να σημειωθεί πως ανήλικοι δεν κρατούνται μόνο στο Φυλάκιο, αλλά χρησιμοποιήθηκε σαν παράδειγμα καθώς αποτελεί το μεγαλύτερο κέντρο κράτησης στον νομό και το μοναδικό με κελί αποκλειστικά για ανήλικους.
Φοβούνται την έκρηξη των εμιγκρέδων στην Αττική.-Τεταμένο το κλίμα στις κοινότητες των αλλοδαπών – Τριάντα μετανάστες αγνοούνται από τον Σεπτέμβρη. Τα συμβάντα ρατσιστικής βίας στην Αθήνα ξεπέρασαν τα 500 στο πρώτο τρίμηνο του 2012
«Συναγερμός» έχει ξεσπάσει στις κοινότητες των μεταναστών της Αττικής, καθώς πληθαίνουν τα κρούσματα ρατσιστικής βίας, αλλά και οι εξαφανίσεις αλλοδαπών.
Όπως αναφέρουν εκπρόσωποι των μεταναστευτικών οργανώσεων, το κλίμα στις κοινότητες τους είναι τεταμένο, αφού σε καθημερινή βάση καταγράφονται βίαιες επιθέσεις ρατσιστικού χαρακτήρα.Μάλιστα, γίνεται προσπάθεια να τηρηθούν χαμηλοί τόνοι στις τάξεις τους, καθώς διαπιστώνεται εκτεταμένη οργή από μερίδα μεταναστών, που δηλώνουν έτοιμοι να προβούν σε αντίποινα.
Όπως πληροφορείται «Το Βήμα», προ μηνός σημειώθηκε εκτεταμένη συμπλοκή μεταξύ ακροδεξιών και μεταναστών στην πλατεία Κύπρου, στην οποία συμμετείχαν σχεδόν 200 άτομα. Αντίστοιχα επεισόδια είχαν σημειωθεί και τον χειμώνα στον Άγιο Νικόλαο, όπως σημειώνουν πηγές με άριστη γνώση της υπόθεσης.
Πρόσωπα που χρόνια δίνουν αγώνα για να καλλιεργήσουν ένα πνεύμα ειρηνικής συμβίωσης μεταξύ Ελλήνων και μεταναστών δηλώνουν ιδιαίτερα ανήσυχα από τις εξελίξεις, καθώς φοβούνται την έκρηξη των εμιγκρέδων, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει σε επεισόδια διαρκείας.
Μάλιστα, το όλο κλίμα επισκιάζεται από τον εντοπισμό δύο πτωμάτων αλλοδαπών (κατά πληροφορίες Αφγανών) στην γέφυρα του Μοσχάτου την προηγούμενη εβδομάδα. Σύμφωνα με τις μεταναστευτικές οργανώσεις, από τον Σεπτέμβριο έως τον Ιούνιο αγνοούνται περί τους 30 ανθρώπους, τα ίχνη των οποίων έχουν χαθεί.Οι οικείοι και φίλοι τους πραγματοποιούν εντατικές προσπάθειες εντοπισμού τους, χωρίς κανένα αποτέλεσμα, καθώς δεν βρίσκουν σημεία ζωής. Οι εξαφανίσεις αφορούν πρωτίστως Αφγανούς και Σομαλούς, καθώς και κάποιους Πακιστανούς.Το γεγονός ότι οι περισσότερες των περιπτώσεων προέρχονται από τους παρανόμως διαμένοντες καθιστά την αναζήτηση του νήματος από την αστυνομία ακόμη πιο δύσκολη.
Σε δεκάδες χιλιάδες απελάσεις μεταναστών προχώρησαν το 2011 τα κράτη – μέλη, με την Ελλάδα να φιγουράρει στη δεύτερη θέση ανάμεσα στις χώρες με τις περισσότερες «επιστροφές». Αν μπορούσαν (μες στην απανθρωπιά και αναλγησία τους) θα ξαπόστελναν κι άλλους. Αλλωστε αρνήθηκαν την είσοδο σε εκατοντάδες χιλιάδες εξαθλιωμένους που συνωστίζονταν στους συνοριακούς σταθμούς στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ. Αυτό αναδεικνύει η «Ετήσια Ανάλυση Κινδύνων 2012», συνολικά για την ΕΕ, του FRONTEX (ευρωενωσιακός οργανισμός για την επιτήρηση των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ).
Επιπρόσθετα, και αυτό το κείμενο αποδεικνύει ότι η Ελλάδα είναι χώρα διέλευσης μεταναστών στο ταξίδι τους για άλλο κράτος – μέλος, όχι τελικός προορισμός τους. Οτι εγκλωβίζονται εδώ ελέω Σένγκεν και «Δουβλίνο 2». Ταυτόχρονα, τα στελέχη του FRONTEX ανησυχούν ότι με τα μέτρα λιτότητας στην Ελλάδα θα χαλαρώσουν τα μέτρα καταστολής στα σύνορα, επιτρέποντας έτσι είσοδο περισσότερων μεταναστών την ώρα που το μεγάλο ευρωενωσιακό κεφάλαιο και πολιτικοί του εκφραστές κλείνουν τις «στρόφιγγες» εισόδου, εφόσον έχουν ήδη εδώ αρκετούς ιθαγενείς (ημιάνεργους, απασχολήσιμους και κακοπληρωμένους) για να ξεζουμίσουν.
Συγκεκριμένα, η Ανάλυση σημειώνει ότι «όσον αφορά τις πραγματοποιηθείσες επιστροφές (σ.σ. απελάσεις μεταναστών) το 2011 τα κράτη – μέλη πραγματοποίησαν 148.853 τέτοιες επιστροφές (…) Τις περισσότερες έκανε η Βρετανία, ακολουθεί η Ελλάδα». Δε διευκρινίζει πόσους έδιωξαν οι ελληνικές κυβερνήσεις, ωστόσο από τις ελληνικές αρχές βγαίνουν στοιχεία που μιλούν για 25.000 «επιστροφές» μόνο πέρσι. Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛ.ΑΣ., την τριετία 2009-2011 έγιναν συνολικά 83.951 «επαναπροωθήσεις» (απελάσεις με συνοπτικές διαδικασίες που απαγορεύονται από το διεθνές δίκαιο), 49.039 απελάσεις και 4.241 «εθελοντικές επιστροφές».
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ των φυλακισμένων οροθετικών γυναικών
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, Τετάρτη 6 Ιουνίου στα ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ 18.30
Μαζί με το Μνημόνιο της λιτότητας προχωράει και το Μνημόνιο της Βίας και του κανιβαλισμού, όπως κορυφώθηκε προεκλογικά με τη διαπόμπευση και την φυλάκιση δεκάδων των οροθετικών γυναικών κατ’ εντολήν Λοβέρδου – Χρυσοχοίδη , με τη συνενοχή γιατρών που λειτούργησαν ως ανθρωποφύλακες. Πρόκειται για πρωτοφανή παραβίαση θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων πέρα κι έξω από κάθε διεθνές κεκτημένο με σκοπό όχι μόνο την εξυπηρέτηση μικροπολιτικών συμφερόντων αλλά μια ευρύτερη προσπάθεια διαμόρφωσης μιας αντιδραστικής και αυταρχικής πολιτικήςς που καταλήγει στον εκφασισμό της κοινωνίας.
Υγειονομική βόμβα δεν είναι οι οροθετικές γυναίκες, αλλά το μαύρο μέτωπο του Μνημονίου που διαλύει τις δομές υγείας και ψυχικής υγείας , περικόπτοντας τα προγράμματα για το AIDS κατά 50% και τα προγράμματα για την απεξάρτηση κατά 30%.
Είναι βαθιά υποκριτικό λοιπόν να μιλούν για την προστασία της δημόσιας υγείας, αυτοί που την καταστρέφουν, ενώ είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι ο στιγματισμός λειτουργεί αποτρεπτικά για την αναζήτηση διάγνωσης και θεραπείας. Σ’ αυτή την επιχείρηση δημόσιου λιντσαρίσματος, η διοίκηση του ΚΕΕΛΠΝΟ κατά παράβαση οποιασδήποτε ιατρικής δεοντολογίας:
ακύρωσε την έννοια του ιατρικού απορρήτου και προχώρησε σε αιμοληψίες χωρίς τη συναίνεση των γυναικών
παρέδωσε στην Αστυνομία, η οποία και τα δημοσιοποίησε, τα στοιχεία των οροθετικών ατόμων.
Λειτούργησε ως βραχίονας της αστυνομίας συμβάλλοντας στην κατασταλτική μεταχείριση ανθρώπων που χρειάζονται θεραπεία και όχι φυλακή και διώξεις.
Είναι βαθιά υποκριτικό, αυτοί που χρόνια υποθάλπουν τα δίκτυα σωματεμπορίας, καθιστώντας την εκμετάλλευση του γυναικείου σώματος κερδοφόρα μπίζνα και βάζουν λουκέτο σήμερα στις ελάχιστες δομές φιλοξενίας κακοποιημένων γυναικών που υπήρχαν, να ποινικοποιούν τα θύματα του σεξουαλικού καταναγκασμού. Σε μια άνευ προηγουμένου αντιστροφή της πραγματικότητας, αναπαράγοντας τον πλέον ακραίο σεξισμό , η επίσημη πολιτεία τιμώρησε τις γυναίκες που εξαναγκάζονται τόσο στην πορνεία όσο και στο σεξ χωρίς προφυλακτικό και άφησε στο απυρόβλητο τους πελάτες της «πορνείας» αλλά και ολόκληρο το κύκλωμα νταβατζήδων και μαστροπών.
Ένα ποίημα της Γαλάτειας Καζαντζάκη από τη Νένα Βενετσάνου
»Τα Βούρλα ήταν ένας συνοικισμός από πορνεία, στην τότε αραιοκατοικημένη Δραπετσώνα, περιφραγμένος και φυλασσόμενος από την αστυνομία, που λειτούργησε για πολλές δεκαετίες προπολεμικά και μεταπολεμικά μετατράπηκε σε φυλακή -έγινε και μια διάσημη απόδραση κομμουνιστών από εκεί.* »
Για άλλο θέμα είχα σκοπό να γράψω σήμερα, κάτι προεκλογικό -αλλά δεν πειράζει, θα το διαβάσετε αύριο. Για άλλο, αλλά μ’ έπιασε από το μανίκι η κτηνωδία, που συνεχίζεται, το απόλυτο αίσχος που συνίσταται στο να δημοσιεύονται οι φωτογραφίες και τα ονοματεπώνυμα από τις εκδιδόμενες γυναίκες που βρέθηκαν οροθετικές. Αυτή η απάνθρωπη διαπόμπευση, που γίνεται καθαρά για λόγους πολιτικούς, πιστεύω, αφενός για κατατρομοκράτηση της κοινωνίας με την προβολή μιας αόρατης απειλής, με στόχο την πειθάρχηση, και αφετέρου για να μπορέσει να μερεμετίσει το στραπατσαρισμένο πολιτικό του γόητρο ένας υπουργός που είχε περιέλθει στην αρμοδιότητα των ευθυμογράφων, από τότε που δήλωσε ότι ψήφισε το μνημόνιο χωρίς να το έχει διαβάσει.
Το ιστολόγιο προτιμά να λεξιλογεί από το να πολιτικολογεί και δεν του πολυαρέσει η επικαιρότητα. Και το αστείο είναι πως η διαπόμπευση, σαν θέμα, αν εξεταστεί ιστορικά και λαογραφικά εννοώ, έχει ενδιαφέρον, έχει τροφοδοτήσει τη φρασεολογία μας με πάμπολλες παροιμίες και εκφράσεις -αλλά αυτό είναι ένα θέμα που θα το συζητήσουμε ίσως κάποιαν άλλη φορά, όχι πάντως τώρα.
Τώρα, αυτό που προέχει, είναι ότι η απερχόμενη κυβέρνηση και ειδικά ο αρμόδιος υπουργός επέλεξαν να βγάλουν στη δημοσιότητα φωτογραφίες άρρωστων ανθρώπων, δίνοντας λεπτομερή στοιχεία, ονοματεπώνυμο, ηλικία, τόπο γέννησης και τόπο κατοικίας. Βέβαια, πολλοί νομικοί φωνάζουν ότι δεν αρκεί η εισαγγελική διάταξη για τη δημοσιοποίηση πληροφοριών υγείας, ότι χρειάζεται και σύμφωνη γνώμη της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, αλλά ο υπουργός απάντησε ότι είναι “νομιμότατη” η δημοσίευση φωτογραφιών και χαρακτήρισε “φαρισαίους”, υποκριτές δηλαδή, όσους “κόπτονται” για ανθρώπινα δικαιώματα.
Ωστόσο, θα παρατηρήσατε ίσως, αν διαβάσατε την ανακοίνωση του υπουργού, μια κραυγαλέα ανακολουθία. Λέει ότι η δημοσίευση των φωτογραφιών ήταν αναγκαία, επειδή “προφανώς και οι πελάτες δεν θυμούνται ονόματα, ούτε οι ιερόδουλες συστήνονται”. Αναρωτιέμαι, τη στιγμή που ο ίδιος παραδέχεται ότι οι πελάτες δεν θυμούνται ονόματα και ότι οι κοπέλες δεν συστήνονται, το πολύ να αναφέρουν ένα όνομα που δεν θα είναι το αληθινό τους, ποιος τάχα είναι ο σκοπός της δημοσίευσης επωνύμων; Τόπου γέννησης; Τόπου κατοικίας; Να ικανοποιηθεί η νοσηρή περιέργεια; Να επιδείξει αμείλικτο προφίλ και να πάρει ψήφους; Διότι σκοπός προστασίας της υγείας δεν εξυπηρετείται, αφού, ο ίδιος ο υπουργός το ομολογεί, “δεν συστήνονται” οι πελάτες με τα θύματά τους.
Κατά τη γνώμη μου μάλιστα, ούτε η δημοσίευση των φωτογραφιών είναι αναγκαία για λόγους προστασίας της υγείας, αν και εξυπηρετεί σαφώς τη διαπόμπευση και τα ανθρωποφαγικά ένστικτα. Τι εννοώ; Η κοινή λογική λέει ότι οι φωτογραφίες που δημοσιεύτηκαν δείχνουν τις κοπέλες αυτές έτσι όπως βγαίνουν στη γειτονιά, έτσι όπως πάνε στο σουπερμάρκετ, στο περίπτερο. Στη δουλειά, αλλιώς βάφονται και ντύνονται, υποθέτω ότι θα είναι πολύ διαφορετικές. Περισσότερες πιθανότητες έχει να τις αναγνωρίσει η γειτόνισσα (και να ξεκινήσει εκστρατεία για να τη διώξει από τη γειτονιά, αν και τώρα με τη δημοσίευση του ονοματεπωνύμου για βεβαιότητα πρέπει να μιλάμε) παρά ο πελάτης.
»Παρότι συχνά η Αριστερά, η ιστορία της και τα λάθη της αντιμετωπίζονται από τους αριστερούς με έναν ασυνήθιστο φετιχισμό, στην περίπτωση του ΛΑΟΣ, η Αριστερά δεν έχει κάνει ακόμα την αυτοκριτική της. Για πολλά χρόνια, υποτιμούσε τον κίνδυνο του ΛΑΟΣ, υποβιβάζοντάς τον σε ένα πρόσκαιρο, καιροσκοπικό φαινόμενο, το οποίο άνηκε στο περιθώριο και θα έκλεινε τον κύκλο του, όταν ανακαλούταν ο πρόεδρός του στη Νέα Δημοκρατία. Μάλιστα, αντιμετωπιζόταν (πολύ εσφαλμένα) ως ένα ακόμα «καλτ» σημείο της υποκουλτούρας των ΜΜΕ.»
Περιοδικό Μαρξιστική Σκέψη, τόμος 5
Η ιστορία μας ξεκινάει από το 2000. Η απόσταση που μας χωρίζει μπορεί να μετριέται ποσοτικά σε 12 χρόνια, αλλά ποιοτικά μοιάζει έτη φωτός πίσω μας. Πρόκειται για μια εποχή, όπου η παγκοσμιοποίηση έχει αρχίσει να δείχνει τα δόντια της, η ευρωζώνη είναι έτοιμη να εγκατασταθεί (για να αποδειχθεί στο σήμερα εξαιρετικά βραχύβια) και ο δικομματισμός βρίσκει σαρωτική έκφραση στην κοινωνία (ΠΑΣΟΚ – ΝΔ συγκεντρώνουν στις εκλογές του 2000 αθροιστικά περίπου 6 εκατομμύρια ψήφους, ποσοστό 86,53% και 283 έδρες). Είναι η εποχή του «λαϊφστάιλ», του «εκσυγχρονισμού» της κυβέρνησης Σημίτη και των «διαπλεκόμενων». Ταυτόχρονα, είναι η εποχή που η Αριστερά μοιάζει δειλά – δειλά να βρίσκει τον προσανατολισμό που έψαχνε για περίπου δέκα χρόνια, μέσα από τα πρώτα αντι-παγκοσμιοποιητικά κινήματα, μετά από το συντριπτικό ιδεολογικό χτύπημα που δέχτηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’90.
Από την άλλη, αν και ο κοινωνικός αποκλεισμός και ο ρατσισμός υποβόσκει σε μεγάλη κλίμακα (σχεδόν στα όρια της συστημικής υποκουλτούρας), δεν υπάρχει ένας συμπαγής ακροδεξιός φορέας να την εκφράσει: η Χρυσή Αυγή, μετά από την εμφάνισή της στη συγκυρία του «Μακεδονικού» και τη διείσδυσή της σε διάφορους κοινωνικούς χώρους (π.χ. σύνδεσμοι οργανωμένων οπαδών), είναι πλέον στα όρια της οργανωτικής διάλυσης. Στο σύνολό της, η ακροδεξιά διχάζεται από ανταγωνιστικά, προσωποκεντρικά σχήματα με πολύ μικρή κοινωνική βάση, που διεκδικούν εναγωνίως το χρίσμα των επιφανών ακροδεξιών συμβόλων του παρελθόντος (Σ. Παττακός, Ν. Ντερτιλής, Ν. Μακαρέζος, Ι. Λαδάς). Καθόλου παράξενο, εξάλλου, αν σκεφτεί κανείς ότι καλά – καλά ο χώρος της Δεξιάς είναι οριακά συγκροτημένος, μετά από την κρίση πολιτικής ταυτότητας που βίωσε για αρκετά χρόνια.
Η Dilek Koc τραγουδά στην εκδήλωση του βιβλιοπωλείου ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ της Λιβαδειάς «Σαν το μετανάστη». Μουσική: Λιβανελί – στίχοι: Λ. Παπαδόπουλος. Στο λαούτο ο Γιώργος Πούλος και στη κιθάρα η Μαρία Πανουργιά.
Κατά τον Μεσαίωνα, ο λεπρός έπρεπε να φέρει ένα κουδούνι ώστε να προειδοποιούνται οι υγιείς για την παρουσία του. Εικόνα από χειρόγραφο του 14ου αιώνα.
Η υγειονομική σεξοβόμβα βρέθηκε και εξουδετερώθηκε από σεξο-πυροτεχνουργούς της Ελληνικής Αστυνομίας.Τέσσερις έγχρωμεςφωτογραφίες της 22χρονης οροθετικής Ρωσίδας δόθηκαν σήμερα στη δημοσιότητα, όπως και το ονοματεπώνυμό της και το όνομα της μάνας και του πατέρα της.
Ντροπή στα ΜΜΕ και στους ιστότοπους που αναδημοσίευσαν τις φωτογραφίες της ντροπής με τίτλους όπως: “Ορίστε η Ρωσίδα που σκόρπιζε το θάνατο”.
Μια μοντέρνα εκδοχή του μετακατοχικού ξυρίσματος της γυναικείας κεφαλής έδωσε η ΕΛ.ΑΣ. Πρακτική των νικητών του πολέμου μεν, αποκρουστική για τα σημερινά δεδομένα δε.
Σαν να μην έχουν περάσει χιλιετίες από τότε που οι λεπροί στιγματίζονταν και μάλιστα με τις ευλογίες της Παλαιάς Διαθήκης: «O λεπρός πρέπει να φοράει σχισμένα ρούχα, να μην έχει κάλυμμα στο κεφάλι, να κρύβει τα χείλη του και να κραυγάζει ‘‘ακάθαρτος, ακάθαρτος!’’» (Λευιτικόν, 13: 45-47).
»Πρέπει να γίνει το ξεσκέπασμα της Χρυσής Αυγής και η αντιπαράθεση με την προσπάθεια οι φασιστικές ιδέες να διαδοθούν στο λαό. Βήμα το βήμα, μέσα στους εργαζόμενους και με βάση τα συμφέροντα και τις ανάγκες τους, τις εμπειρίες που έχουν αποκομίσει και τις τραγικές μνήμες που ο λαός μας συσσώρευσε από το φασισμό και τα δικτατορικά καθεστώτα στη χώρα και στην Ευρώπη ολόκληρο τον 20ο αιώνα. Ώρα να τα επαναφέρουμε στην καθημερινή συζήτηση. Πρώτο βήμα βέβαια είναι να παραπλανηθούν όσο το δυνατόν λιγότεροι ψηφοφόροι στις ερχόμενες εκλογές.»
Το τελευταίο διάστημα αρκετά στοιχεία δείχνουν αναζωογόνηση των ακροδεξιών και φιλοφασιστικών ιδεών και τάση επέκτασης τους στο λαό. Μια πρόγευση είχαμε στο εκλογικό αποτέλεσμα των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών στην Αθήνα, όπου ο συνδυασμός που υποστήριξε σημείωσε αύξηση της επιρροής της και εξέλεξε αντιπρόσωπο στο δημοτικό συμβούλιο.
Εμπειρικά διαπιστώνεται το τελευταίο διάστημα μια ορισμένη δραστηριότητα της, πολύ μεγαλύτερη απ’ ό,τι σε προηγούμενες περιόδους όχι μόνο στην Αθήνα και τις μεγάλες πόλεις, αλλά σε όλη σχεδόν τη χώρα. Τελευταία έχουμε τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων που είδαν το φως της δημοσιότητας και εμφανίζουν τη Χρυσή Αυγή σταθερά πάνω από το 3%, όριο εισόδου στη βουλή, και ορισμένες εξ αυτών των δημοσκοπήσεων στο 5%, ή και στο 6% ακόμη. Βέβαια αυτό μένει να επαληθευθεί στις κάλπες σύντομα, αλλά η αναζωογόνηση της δεν πρέπει να αμφισβητείται.
Είναι μια 66χρονη γυναίκα που εδώ και 26 χρόνια αναζητά και σβήνει τα ίχνη των νεοναζί. Με μόνα της όπλα ασετόν, νερό, σπρέι, μια σπάτουλα και μια φωτογραφική μηχανή, η Irmela Schramm έχει αφαιρέσει μέχρι στιγμής πάνω από 80.000 νεοναζί σύμβολα από τους τοίχους του Βερολίνου και όχι μόνο. «Η βρωμιά των ναζί πρέπει να φύγει» λέει η ίδια στον φακό του «Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα», που την Τετάρτη 2 Μαΐου ανοίγει τον φάκελο ακροδεξιά.
Η Irmela Schramm , συνταξιούχος δασκάλα, έχει αφιερώσει τη ζωή της στον αγώνα κατά του ρατσισμού και των διακρίσεων. Ξεκίνησε να καθαρίζει τους δρόμους από τα προπαγανδιστικά γκράφιτι και αυτοκόλλητα των νεοναζί το 1986, όταν μια μέρα στεκόταν στη στάση του λεωφορείου και είδε ένα αυτοκόλλητο υπέρ της απελευθέρωσης του στενού συνεργάτη του Hitler, Rudolf Hess. Το λεωφορείο ήρθε και δεν πρόλαβε να αφαιρέσει το αυτοκόλλητο, ξαναγύρισε όμως μετά τη δουλειά της και το έβγαλε. Από τότε, ακολουθώντας μια εσωτερική φωνή, πηγαίνει στα μέρη που δραστηριοποιούνται νεοναζί, κυρίως στο Ανατολικό Βερολίνο αλλά και σε άλλες γερμανικές και ευρωπαϊκές πόλεις για να σβήσει το μίσος τους από τους τοίχους αλλά και από τις καρδιές των ανθρώπων.
Ανάμεσα στα συνθήματα που έχει σβήσει θυμάται κι ένα που αναφερόταν στους Έλληνες. «Είχα βρει κάτι εναντίον των Ελλήνων και το αφαίρεσα και αυτό με βερνίκι νυχιών. Έλεγε: δεν μπορώ να μυρίζω τους Έλληνες».
Κυνηγός και κυνηγημένη
Κατά τη διάρκεια του πολυετούς της αγώνα η γερμανίδα ακτιβίστρια έχει έρθει πολλές φορές πρόσωπο με πρόσωπο με τον «εχθρό». Πριν κάποια χρόνια με αφορμή μια βιαιοπραγία κάποιων φασιστών στο αυτοκίνητο ενός βιετναμέζικού fast-food πήγε στη γειτονιά όπου συνέβη το περιστατικό, για να αντικρίσει σε ένα τοίχο ένα σύνθημα που την ενόχλησε. «Και βλέπω ρούχα κρεμασμένα και κόσμο να τα μαζεύει , να τα απλώνει και κανείς να μην δίνει σημασία στο σύνθημα κατά των Εβραίων που βρισκόταν εκεί και σκέφτηκα, δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό! Έβγαλα πρώτα μια φωτογραφία και μετά με τη βαριά, που είχα μαζί μου, το κατέβασα όλο».
Το ιστολόγιό μας στρατευμένο στον αγώνα ενάντια στο φασισμό της σύγχρονης εποχής θέλει να παρουσιάσει κείμενα, άρθρα, σκέψεις όλων όσων επιθυμούν να δώσουν προεκλογικά αυτή τη μάχη.
Να μιλήσουν οι άνθρωποι του καθημερινού μόχθου, οι νέοι και οι νέες , όλοι όσοι θέλουν να αντισταθούν στις καθημερινές προκλήσεις βίας ενάντια στη ζωή μας.
Τα κόμματα της αριστεράς δίνουν τη μάχη τους.
Να μιλήσει και η πραγματική ζωή .
Να στρατευτούμε όλοι μαζί ενάντια στον κίνδυνο της κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης μιας κοινωνικής και πολιτικής τερατογένεσης που θα αναδυθεί μετά τις εκλογές και θα την υποστεί ο ελληνικός λαός , εμείς, πολύ σύντομα και πολύ σκληρά.
Διεκδικούμε τις ζωές μας.
Είναι σημαντική η ψήφος μας όσο ποτέ.
ΟΧΙ στην αποχή διαμαρτυρίας.
Για όσες και όσους θέλουν να στείλουν κείμενα e-mail :contram@otenet.gr
Από τι ακριβώς ‘’θα ξεβρομίσει ο τόπος’’ με ψήφο στη Χρυσή Αυγή;
Πηγή: aristeroblog*
Των Κώστα Γούση και Παναγιώτη Μαυροειδή
Μετράμε ήδη ενάμισι εκατομμύριο ανέργους και άλλο μισό εκατομμύριο ανθρώπων που δουλεύουν χωρίς να πληρώνονται. Θλιβερή είναι και η εικόνα των κλειστών μαγαζιών στα κέντρα όλων των πόλεων, από την Αθήνα έως την απομακρυσμένη επαρχία. Είναι αφόρητη η πραγματικότητα των χρεών, των απλήρωτων λογαριασμών, των αδιεξόδων, του φόβου και της αίσθησης ανασφάλειας κι ασφυξίας που με λόγια, δύσκολα περιγράφεται.
Να γιατί ξεχειλίζει ο θυμός. Είναι η διάψευση των ελπίδων. Φουντώνει ο ορμή για εκδίκηση ενάντια στην κοροϊδία και το ψέμα. Τμήμα ενός τέτοιου κόσμου του μόχθου, αλλά και της απόγνωσης στρέφεται στη Χρυσή Αυγή θεωρώντας πως έτσι στέλνει ένα μήνυμα στο πολιτικό σύστημα ψηφίζοντας ‘’ακραία’’ και τιμωρώντας τους ‘’αλήτες προδότες πολιτικούς’’.
Πρέπει όμως να αναδειχθούν οι αιτίες, να τσακιστούν τα προβλήματα στη ρίζα τους. Σ’ αυτό το πεδίο οφείλουμε να κρίνουμε αυστηρά το φασιστικό κόμμα της Χρυσής Αυγής και να δούμε τι απαντήσεις δίνει και σε ποια σχέδια εντάσσεται.
» Η φασιστική απειλή στην Ευρώπη και την Ελλάδα απαιτούν μια αριστερά που έχει ψηλά τη σημαία της αντικαπιταλιστικής πάλης, της σύγκρουσης με την ΕΕ του κεφαλαίου, του πολέμου και του ρατσισμού, της υπεράσπισης της δημοκρατίας και των ελευθεριών. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και η Κίνηση Ενωμένοι Ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή συμβάλλουν σε αυτή τη προοπτική.»
Πηγή: tvxs.gr/node/92114
Η άνοδος του φασιστικού Εθνικού Κόμματος της Μαρί Λεπέν στο 18% δεν έπεσε από τον ουρανό. Δεν πρόκειται για προσαρμογή των θέσεων του Εθνικού Μετώπου με την ανάδειξη ενός πιο ήπιου προφίλ.
Τον δρόμο άνοιξε η ίδια η πολιτική του Σαρκοζύ με τις σκληρότερες επιθέσεις κατά των μεταναστών της τελευταίας εικοσαετίας. Έπαιξε το χαρτί του νέου ρατσισμού, της ισλαμοφοβίας, για να αποπροσανατολίσει την οργή των εργαζόμενων να τις εκτρέψει σε μίσος κατά των μεταναστών. Επέβαλε ποσοστώσεις για να κλείσει την στρόφιγγα εισόδου μεταναστών στη χώρα. Έστειλε τις μπουλντόζες να γκρεμίσουν καταυλισμούς Ρομά ενώ προχώρησε σε μαζικές διώξεις και απελάσεις από τη χώρα. Ξεδίπλωσε μια άγρια επίθεση κατά του μουσουλμανικού πληθυσμού με τις απαγορεύσεις κυκλοφορίας στο δρόμο γυναικών με καλυμμένο πρόσωπο και δημόσιας τέλεσης προσευχής.
Ολη η προεκλογική του εκστρατεία έσταζε χολή κατά των μεταναστών συναγωνιζόμενος τις ρατσιστικές κορώνες της Λεπέν. Η ισλαμοφοβία των δεξιών και φιλελεύθερων κομμάτων νομιμοποίησε τους φασίστες του Εθνικού Μετώπου. (περισσότερα…)
Την Τρίτη 24/4 στις 6 μ.μ. στην Ομόνοια, μεταναστευτικές κοινότητες, αντιρατσιστικές οργανώσεις, σωματεία και αριστερές οργανώσεις καλούν σε αντιρατσιστική-αντιφασιστική διαδήλωση για να εκφράσουν την αντίθεση τους στα υπό δημιουργία στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών καθώς και στα συνεχή αστυνομικά πογκρόμ.
Τα βασικά συνθήματα της κινητοποίησης είναι: Όχι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, τα ρατσιστικά πογκρόμ και την αστυνομοκρατία. Νομιμοποίηση, ίσα δικαιώματα, και πλήρης δυνατότητα μετακίνησης στο εξωτερικό για τους μετανάστες – Άσυλο στους πρόσφυγες – Κατάργηση του Συμφώνου μετανάστευσης της ΕΕ και αποχώρηση από τη συνθήκη Δουβλίνο 2. Έξω οι ναζί από τη Βουλή και τις γειτονιές. Ντόπιοι και μετανάστες παλεύουμε μαζί για τα μεροκάματα, την ασφάλιση, τις ελευθερίες μας
Σήμερα Δευτέρα 23/4 στη 1 μ.μ. στην ΕΣΗΕΑ οι ίδιοι φορείς παραχωρούν συνέντευξη Τύπου.
Την κινητοποίηση υποστηρίζουν οι:
ACT UP, ΑΚΟΑ, Ανοιχτή Πόλη, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΔΕΑ, Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα, Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών, Ένωση Αφρικανών Γυναικών, Ένωση Μεταναστών Εργατών, Ένωση Παλαιστινίων Εργαζομένων, Κασάπι Ελλάς (Ένωση Φιλιππινέζων Εργαζομένων),Κέντρο Αγωνιστικής και Πολιτιστικής Αλληλεγγύης των λαών Τουρκίας – Ελλάδας (ΚΑΠΑ)- Περιοδικό Ο Αγώνας, Κενυατική Κοινότητα Ελλάδας, Κίνηση Ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή, Κόκκινο, Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών-Κίνηση Απελάστε το Ρατσισμό, Νεολαία Συνασπισμού, Ξεκίνημα, ΟΚΔΕ, ΟΚΔΕ Σπάρτακος, Πακιστανική Κοινότητα “Η ενότητα”, Πολιτιστικός Σύλλογος Αφγανών (ΝΟΥΡ), Πολιτιστικός Σύλλογος Κουρδιστάν, Πρωτοβουλία των Ιρανών Πολιτικών Προσφύγων στο Πολυτεχνείο, ΣΥΡΙΖΑ , Σύλλογος Καμερουνέζων Ελλάδας , Σύλλογος Μαροκινής Κοινότητας Ελλάδας, Σύλλογος Μεταναστών Εργατών 25 Γενάρη, Σύνδεσμος Σουδανών Προσφύγων Ελλάδας, YRE.
«Όλοι κάποτε δραπετεύουμε. Άλλος από το σπίτι του, άλλος από το παρελθόν του, άλλος από τη φήμη του, άλλος από μια φυλακή» αλλά «Όταν δραπετεύεις, απλά αλλάζεις φυλακή».Σκοπός είναι, να γκρεμίσεις τη φυλακή.
Το ιστολόγιο , αρέσκεται στην άσκηση της μνήμης . Κάθε φορά που προκύπτει κάτι καινούργιο ή πολύ παλιό, σε παρόντα χρόνο ανατρέχει στο χθες για να οραματίζεται με υλικό τρόπο το αύριο. Άλλωστε στο παρελθόν υπάρχουν κρυμμένοι θησαυροί . Είναι κρυμμένοι άνθρωποι και ιδέες που θέλουμε να γνωρίσουμε βαθύτερα γιατί αποτελούν κομμάτια της καθημερινής μας ζωής . Οφείλουμε να γνωρίζουμε τους δικούς μας ανθρώπους να προσεγγίζουμε ιδέες αφανέρωτες αλλά και να αποκαλύπτουμε ό, τι νομίζαμε δικό μας. Για πάντα.
Η λογοτεχνία και πληγώνει και εξαγνίζει. Πάνω απ’ όλα ευφραίνει.
Παρουσιάζουμε πέντε αποσπάσματα από το βιβλίο του Βασίλη Τσιράκη* «Ακορντεόν, βιολί και φυσαρμόνικα» εκδόσεις ΚΨΜ 2007.
Η ιστορία εκτυλίσσεται σε τρεις διαφορετικές χώρες, στην Ανατολή, το Βορρά και τη Δύση. Ο Νίκος και ο Αϊντίν πρωτοσυναντήθηκαν ως μαθητές σε μια εγκαταλελειμμένη κωμόπολη στα σύνορα.Ο Νίκος παίζει ακορντεόν και ο Αϊντίν φυσαρμόνικα. Την παρέα συμπληρώνει η Ιρίνα, από τη χώρα του Βορρά, που παίζει βιολί. Πέντε χρόνια μετά τη γνωριμία τους, ο Νίκος έχει τελειώσει την πολυτεχνική σχολή και έχει μόλις προσληφθεί σε κατασκευαστική εταιρία, ενώ η Ιρίνα, αριστούχος του μουσικού πανεπιστημίου, ετοιμάζεται να περάσει από ακρόαση για την κρατική συμφωνική ορχήστρα. Ο Αϊντίν, που μετά την αποφοίτησή του πήγε φαντάρος και τώρα εργάζεται ως οικοδόμος, έχει συλληφθεί και δικάζεται για το φόνο δύο αστυνομικών σε μια γειτονιά της μειονότητας.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ 1
Ρίξτε τα ρομπότ, διέταξε ο καπετάνιος κι ο Αϊντίν πετάχτηκε στην κουπαστή γεμάτος περιέργεια, του έκανε εντύπωση λέξη που βγήκε από στόμα ναυτικού, το πλήρωμα έριξε στη θάλασσα τρεις μικρές πλωτές σχεδίες, σε καθεμιά τους στερεωμένη μια λάμπα με φιάλη προπανίου, ο μπάτσος του είχε ξεράσει το συνδυασμό πριν προλάβει να του βγάλει το πιστόλι από το στόμα, τα πράγματα πήγαν πολύ καλύτερα από ότι τα υπολόγιζε, δεν πέρασε ώρα που η σκόνη χοροπηδούσε πάνω σε μια αχτίδα φωτός, ενδιάμεσα έκανε διαλείμματα ρουφώντας τον ιδρώτα του, τα βογκητά του μπάτσου τον ενοχλούσαν περισσότερο από την κούραση, κατά το μεσημεράκι βγήκε στην επιφάνεια, κρανίου τόπος, παντού ερείπια και συντρίμμια, τράβηξε τον μπάτσο ως την τρύπα και έφυγε στα τυφλά, επαφή έπιασε τη τέταρτη μέρα, μέχρι τότε έτρωγε στα συσσίτια της ερυθράς ημισελήνου και κοιμόταν στους καταυλισμούς των σεισμόπληκτων, πάνω στη βδομάδα τον μετέφεραν σε μια παραθαλάσσια κωμόπολη και του ανακοίνωσαν πως θα τον περνούσαν απέναντι με ψαροκάικο, δεν είχε να διαλέξει, θα ειδοποιούσαν τη γυναίκα του, περίμενε τρεις μέρες κλεισμένος, είχε πανσέληνο.
Αναγνώστης του «Οικοδόμου», μετανάστης –για πολλά χρόνια- στη Γερμανία, αφού διάβασε την ανάρτησή μας με τίτλο Γράμμα από έναν Έλληνα μετανάστη στη Γερμανία, μας έστειλε ένα e-mail με πολλά στοιχεία, που αφορούν τους μετανάστες, τα εκατομμύρια ανέργων και ανθρώπων που ζουν από την Πρόνοια στη Γερμανία, τους νεόφτωχους κλπ. Στοιχεία αποκαλυπτικά μιας εικόνας της μητρόπολης του καπιταλισμού στην Ευρώπη, που δεν φτάνει ποτέ στα μάτια μας, μέσα από τα ελληνικά ΜΜΕ. Όλα τα στοιχεία τεκμηριώνονται από τις απαραίτητες πηγές-links. Σε τυχόν απορίες ή ερωτήσεις που θα προκύψουν από την ανάρτηση αυτή, ο αναγνώστης μας-συντάκτης είναι διατεθειμένος να απαντήσει μέσω των σχολίων. Το e-mail που λάβαμε έχει ως εξής:
«Αγαπητέ Οικοδόμε, με αφορμή το άρθρο του νέου μετανάστη που διάβασα στο ιστολόγιό σου, σου στέλνω μερικά στοιχεία που έστειλα και σε φίλους μου πρώην μετανάστες, με αφορμή μια συζήτηση που είχαμε πρόσφατα. Μπορείς να χρησιμοποιήσεις όποια θέλεις. Υπήρξα το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου μετανάστης στην Γερμανία. Τώρα είμαι στην Ελλάδα. Παρακολουθώ όμως το τι συμβαίνει σε αυτή την χώρα. Έχω πεισθεί πια πως ό,τι συμβαίνει στην Γερμανία, με μια καθυστέρηση εμφανίζεται και στην Ελλάδα.Φιλικά. Νικόλας Σ.
‘Το σώμα της εξυπνάδας σας είναι παραγεμισμένο με κουρέλια και τα μπαλώματα είναι πολύ αραιά ραμμένα, ξηλώνονται με το τίποτα’’
Σαίξπηρ, πολύ κακό για τίποτα (πρ. 1. σκ. 1)
της Χριστίνας Ζιάκα*
Μια μετά την άλλη οι δημοσκοπήσεις από την αρχή του 2012 πιστοποιούν την ανοδική τάση των ποσοστών της Χρυσής Αυγής (Χ.Α.). Και αρκετές προβλέψεις συντείνουν πως θα σπάσει το φράγμα του 3% και θα μπει στην επόμενη βουλή1.
Στις ίδιες δημοσκοπήσεις εντοπίζεται πως η Χ.Α. απέκτησε τον “αέρα” της εισόδου στην βουλή σε εξαιρετικά σύντομο χρόνο. Όταν αυτό δεν το έχουν καταφέρει πολιτικά κόμματα με απείρως γνωστότερες ηγεσίες, όπως η ΔΗ.ΣΥ. της Ντ. Μπακογιάννη ή το “Άρμα Πολιτών” του Γ. Δημαρά – είναι γνωστά τα “ένσημα” προβολής που έχουν κολλήσει στα ΜΜΕ… Ενώ απέχει πολύ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, παρόλο που στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2010 είχε καλύτερη βάση εκκίνησης (100 χιλ. ψήφους ή 2% πανελλαδικά).
Τι κρύβεται όμως πίσω απ’ αυτή την εξέλιξη και ποια ακριβώς είναι η σημασία της για το κίνημα, την κοινωνία και την Αριστερά;
»’Εχουμε λοιπόν και λέμε: καρφί στο αυτί, κάψιμο από τα σωθικά, κλουβί από την Τζαμάικα, κόψιμο λαιμού, κρέμασμα από αλυσίδες, ξεροτηγάνισμα, ξυλοδαρμός μέχρι θανάτου, πρέσα, πριόνισμα στα δύο, στην μπούκα του κανονιού, σύρσιμο στην καρίνα, τροχός, φάλαγγα.»
Καλό Πάσχα και καλή τύχη
Πηγή: Ριζοσπάστης , 14 Απριλίου 2012
του Γιώργου Κακουλίδη*
Η εξέγερση δεν περιμένει τη συντέλεια του κόσμου για να εκδηλωθεί. Δεν πιστεύει, όπως ο Απόστολος Παύλος για την Παλαιά Διαθήκη, ότι είναι εκπληρωμένη και αποπερατωμένη. Η εξέγερση είναι ο ταραγμένος κύκλος των ημερών, το απώτερο μέλλον μας.
Ανάσταση κάθε νεκρής γλώσσας των σκοτεινών και φοβισμένων ανθρώπων. Γι’ αυτούς ο λόγος του Ιησού έρχεται μέσα από το κατά Ματθαίον ευαγγέλιο: «Μη νομίσητε ότι ήλθον βαλείν ειρήνην επί την γην, ουκ ήλθον βαλείν ειρήνην, αλλά μάχαιραν, ήλθον γαρ διχάσαι άνθρωπον κατά του πατρός αυτού και θυγατέρα κατά της μητρός αυτής και νύμφην κατά της πενθεράς αυτής, και εχθροί του ανθρώπου οι οικιακοί αυτού».
Η φωτογραφία από το θεατρικό έργο «Βρωμιά» του Ρόμπερτ Σνάιντερ, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου με Σαντ τον Γιάννο Περλέγκα *
»Με λένε Σαντ. Είμαι ένα σκατό. Βρωμάω. Πλένω τα χέρια μου αλλά βρωμάω. Εσείς είστε καλοί. Είστε υποχρεωμένοι να με βλέπετε. Να ανασαίνω το λιγοστό αέρα σας. Να μένω στα σπίτια σας. Να καταλαμβάνω τα κρεβάτια στα νοσοκομεία σας…»
Οι ανεπίσημοι πρεσβευτές της χώρας μας στο εξωτερικό.
Κάποτε θα φύγουν ή θα τους διώξει ο Χρυσοχοΐδης. Για να γίνει και αυτός Ελληναράς. Κάπως έτσι έγιναν τα πράγματα στη Γερμανία. Εν αρχή οι τσιγγάνοι, οι μαύροι , οι ομοφυλόφιλοι, τελευταίοι οι Εβραίοι. Σε γκέτο στη Γερμανία και μετά εξόντωση. Σε «στρατόπεδα υποδοχής» στην Ελλάδα. Έχουν αρχίσει οι συλλήψεις. Καθημερινό φαινόμενο το κυνηγητό στην πόλη. Πονάει κεφάλι, κόβει κεφάλι. Κουβέντα για τους ένοχους του ξεσπιτώματός τους.
Την πρώτη δεκαετία του 20ού αιώνα κάπου 167.000 Ελληνες είχαν φτάσει στις ΗΠΑ και μέχρι το 1920 ο αριθμός των μεταναστών είχε ανέλθει σε 450.000 ψυχές που είχαν διασχίσει τον Ατλαντικό προερχόμενοι από κάθε γωνιά της Ελλάδας. Συνήθως οι Ελληνες τότε εργάζονταν ως ανθρακωρύχοι, στους σιδηροδρόμους και σε βιομηχανίες. Ηταν αναγκασμένοι να μένουν πολλοί μαζί, μέσα σε ένα μικρό διαμέρισμα, με μεγάλες στερήσεις. Είχαν να αντιμετωπίσουν την έλλειψη τροφής, τη φυματίωση, αλλά επιπροσθέτως και την εχθρική αντιμετώπιση της κοινωνίας.
Οι συνθήκες προφανώς ήταν εξαιρετικά δύσκολες, αφού οι περισσότεροι ούτε ήξεραν τη γλώσσα ούτε είχαν επάνω τους τα απαραίτητα χρήματα για να ζήσουν. Εφευγαν από την Ευρώπη με ελάχιστα δολάρια και επιπλέον έπρεπε να φτάσουν στον προορισμό τους υγιείς, για να κερδίσουν την άδεια παραμονής, αφού οι αμερικανικές Αρχές δεν έκαναν δεκτούς στη χώρα όσους έπασχαν από ασθένειες. Στο νησί Ελλις περνούσαν εξετάσεις και ολόκληρες οικογένειες με καρφιτσωμένους αριθμούς περίμεναν υπομονετικά να ανέβουν τα σκαλιά που οδηγούσαν στη νέα τους πατρίδα.
Κανείς από τους μετανάστες δεν μπορεί να ξεχάσει την πρώτη ημέρα που είδε την Αμερική. Είχαν φτάσει στον προορισμό τους ερχόμενοι από έναν τόπο όπου δεν υπήρχε ηλεκτρικό ρεύμα, οι λιγοστοί χωματόδρομοι με δυσκολία οδηγούσαν στην κοντινή πόλη, οι περισσότεροι δεν είχαν μπει ποτέ σε αυτοκίνητο και αρκετοί, ίσως, δεν είχαν δει ποτέ στο παρελθόν τη θάλασσα… Σε αυτό το περιβάλλον τοποθετείται και η ιστορία του Λούη Τίκα, ο οποίος στις αρχές του 20ού αιώνα βρέθηκε από το Ρέθυμνο, στο Κολοράντο, πρωταγωνιστής των μεγάλων εργατικών κινητοποιήσεων και ιδρυτής του πρώτου εργατικού συνδικάτου ανθρακωρύχων.
Ο Λούης Τίκας έμεινε στην Ιστορία ως ο πρωταγωνιστής μίας μεγάλης απεργίας στα ανθρακωρυχεία, η οποία, έπειτα από μήνες, κατέληξε στη σφαγή του Λάντλοου. Ηταν Δευτέρα του Πάσχα 19 Απριλίου του 1914, όταν η ιδιωτική φρουρά των ορυχείων και η εθνοφυλακή, με μυδραλιοβόλα άνοιξαν πυρ κατά των απεργών που είχαν στρατοπεδεύσει στην κοιλάδα. Από το μακελειό σκοτώθηκαν 50 απεργοί, πολλοί τραυματίστηκαν, ενώ γυναικόπαιδα κάηκαν από τη φωτιά. Ανάμεσα στα θύματα και 17 Ελληνες, μεταξύ αυτών ο Ηλίας Σπαντιδάκης, όπως ήταν το πραγματικό όνομα του Λούη Τίκα από τα Λούτρα Ρεθύμνου.
Το χρονικό δεν γράφτηκε ποτέ και δεν περιλαμβάνεται στα βιβλία της αμερικανικής ιστορίας. Και είχε σχεδόν ξεχαστεί, ώσπου το 1944 ο Γούντυ Γκάθρυ έγραψε ένα τραγούδι με τίτλο «The Ludlow Massacre». Το τραγούδι ακουγόταν συχνά στις διαδηλώσεις της δεκαετίας του ’60, κι έπειτα όλα ξεχάστηκαν πάλι.
»Siamo uomini viaggianti , né turisti né emigranti”
»Eίμαστε ταξιδιώτες , ούτε τουρίστες ούτε μετανάστες»*
του Σταμάτη Κυριάκη*
Όταν η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι ξεκινάει την εφαρμογή ενός «πρωτοποριακού» (και επιδοτούμενου) προγράμματος για τον εγκλεισμό των μεταναστών σε στρατόπεδα συγκέντρωσης ανά την χώρα , πολλοί σκέφτηκαν ότι τα λαμόγια βρήκαν ακόμα έναν τρόπο να φάνε λεφτά .
Άλλοι πίστεψαν ότι υποχρεωθήκαμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση να πάρουμε «σοβαρά μέτρα για την ανακοπή του ρεύματος λαθρομετανάστευσης» προς την γηραιά ήπειρο και να μετατραπούμε (ως εκ τούτου) σε χωματερή λαθρομεταναστών. Εγώ συγκαταλέγομαι σε αυτούς τους ολίγους που πιστεύουμε ότι το καθεστώς προσπαθεί εναγωνίως και την τελευταία στιγμή να ενεργοποιήσει τα συντηρητικά αντανακλαστικά του λαού και να δημιουργήσει μια πόλωση άνευ ουσίας ώστε να συσπειρώσει την κρίσιμη μάζα ψηφοφόρων που έχει ανάγκη. (περισσότερα…)
contramee 