Οι Αμερικανοί βάζουν γερά πόδι στην Ευρώπη

ΓΕΡΜΑΝΙΑ Με πραγματικό φόβητρο τη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου ΗΠΑ – Ε.Ε. και με αφορμή το παγκόσμιο πρόγραμμα κατασκοπίας της NSA, τα γερμανικά Μέσα ξιφούλκησαν με την ευκαιρία της επίσκεψης Ομπάμα

 Του Μιχάλη Ψύλου

«Η Ευρώπη πρέπει να προστατεύσει τον εαυτό της από την Αμερική» έγραφε το γερμανικό περιοδικό «Σπίγκελ», «υποδεχόμενο» τον Αμερικανό πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα κατά την επίσκεψή του στο Βερολίνο. Το γερμανικό περιοδικό δεν δίσταζε μάλιστα να κατηγορήσει τον Αμερικανό πρόεδρο για «ήπιο ολοκληρωτισμό» και να θέσει το ερώτημα: «Είναι ο Ομπάμα φίλος;»

Επισήμως, αφορμή για την επίθεση ήταν οι αποκαλύψεις για το τεράστιο πρόγραμμα κατασκοπίας της αμερικανικής Εθνικής Υπηρεσίας Ασφαλείας (ΝSA), με τη βοήθεια του οποίου η κυβέρνηση Ομπάμα μπορεί να παρακολουθεί όλον τον κόσμο. Οι αιτίες είναι φυσικά πολύ βαθύτερες. Αλλωστε, το ίδιο το γερμανικό περιοδικό αναγκάζεται να το ομολογήσει: «Η Ευρωπαϊκή Ενωση», γράφει το «Σπίγκελ», «πρέπει να προστατεύει την ήπειρο από την επίτευξη της παντοδυναμίας της Αμερικής».

Iστορική συμφωνία

Η μεγάλη αγωνία του Βερολίνου είναι πως θα αποτρέψει τη νέα «επέμβαση» των Αμερικανών στη Γηραιά Ηπειρο, στο πλαίσιο της συμφωνίας ελεύθερου εμπορίου μεταξύ της Ευρώπης και των Ηνωμένων Πολιτειών. Η υπό διαπραγμάτευση συμφωνία έχει στόχο τη δημιουργία ζώνης ελεύθερου εμπορίου ΗΠΑ – Ε.Ε., η οποία -όπως είπε ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον- είναι «η μεγαλύτερη διμερής εμπορική συμφωνία στην ιστορία».

Πράγματι, τα… λεφτά είναι πολλά. Το 2000 το ύψος των εμπορικών ανταλλαγών ΗΠΑ – Ε.Ε. ήταν 350 δισ. δολάρια. Το 2008, το ευρωαμερικανικό εμπόριο είχε απογειωθεί, φτάνοντας τα 655 δισ., αλλά το 2010, μετά το ξέσπασμα της κρίσης, υποχώρησε στα 500 δισ. δολάρια, για να φτάσει το 2012 στα 580 δισ. δολάρια.

Οι Αμερικανοί θεωρούν ότι οι Ευρωπαίοι, που είναι αποδυναμωμένοι από την κρίση, θα αναγκαστούν να δεχτούν τους όποιους όρους τούς επιβάλλει η Ουάσινγκτον. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν αποφασίσει να περάσουν στην αντεπίθεση, καθώς κατανόησαν πλέον ότι όταν επί μία δεκαετία αναλώνονταν σε χαμένες μάχες στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, η Γερμανία επέκτεινε την οικονομική και πολιτική ηγεμονία της στην Ευρώπη μέσω του ευρώ. Αφήνοντας ουσιαστικά τις Ηνωμένες Πολιτείες εκτός Ευρώπης.

Advertisements

Μιχάλης Ψύλος: Ο κόσμος μπροστά στο 1848 ή μήπως στο 1905;

εφημ ΠΡΙΝ 

Η εξέγερση στην Τουρκία καλά κρατεί. Έστω και αν ξεκίνησε αυθόρμητα για οικολογικά θέματα, από τη στιγμή που η κυβέρνηση Ερντογάν άσκησε κτηνώδη βία κατά των διαδηλωτών, στο επίκεντρο βρέθηκαν η βαρβαρότητα της αστυνομίας  αλλά και οι τεράστιες κοινωνικές ανισότητες. Την ίδια ώρα, η ακολουθούμενη σε όλη την ΕΕ πολιτική λιτότητας προκαλεί πλέον μαζικές αντιδράσεις εκ μέρους των πολιτών σχεδόν όλων των κρατών-μελών. Έστω και αν σε επίπεδο κοινωνικών αγώνων ο βαθμός αντίδρασης δεν είναι ακόμα σε υψηλά επίπεδα, εκλογικά το πολιτικό σκηνικό στην Ευρώπη σείεται, σε όσες ευρωπαϊκές χώρες έγιναν εκλογές τα τελευταία τρία χρόνια.

»Μεγάλες διαδηλώσεις θα οργανωθούν, η καθεστηκυία τάξη θα απολέσει τη νομιμοποίησή της και θα ξεσπάσει επανάσταση » προειδοποιεί στο νέο του βιβλίο ο Γάλλος οικονομολόγος Ζακ Αταλί, που φυσικά δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως …ακρο-αριστερός.

»Υπάρχουν όλες οι ενδείξεις ότι το παγκόσμιο εξεγερτικό κύμα του 2011 είναι ακόμα ζωντανό» λέει  ο καθηγητής κοινωνιολογίας στο πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϋ στην Καλιφόρνια , Σίχαν Τουγκάλ. Στην Ευρώπη επικρατεί ατμόσφαιρα Μεσοπολέμου. Θυμίζει κάτι από τη δεκαετία του 1930. Από τη μια η φοβερή οικονομική κρίση και από την άλλη να αναζητούνται όλο και πιο αυταρχικές λύσεις στη διακυβέρνηση των ευρωπαϊκών χωρών. »Τι θα προκύψει από το νέο παγκόσμιο κύμα;» διερωτάται ο Αμερικανός καθηγητής. »Είμαστε μπροστά στο 1848 ή στο 1905; Μήπως θα πρέπει να περιμένουμε δεκαετίες για μια επανάσταση ή το σημερινό κύμα θα είναι προάγγελος για »κάτι» για να έρθει πολύ σύντομα, ίσως ένα δεύτερο 1917;»

Κάποιοι μπορεί να αναρωτηθούν γιατί να θέλουμε ένα δεύτερο 1917, με δεδομένο ότι οι ελπίδες που επενδύθηκαν τότε ήταν υπερβολικές. Το 1917  έδειξε σε όλο τον κόσμο ότι οι λαϊκές τάξεις μπορούν να οργανωθούν και να λαμβάνουν αποφάσεις που επηρεάζουν τη μοίρα των χωρών τους και ολόκληρου του κόσμου. Επιπλέον, ολόκληρη η καπιταλιστική Δύση αναγκάστηκε να αναδιοργανώσει τις πολιτικές και οικονομικές δομές της για να ενσωματώσει τις λαϊκές φωνές και τα αιτήματα από το φόβο του ολοκληρωτικού αφανισμού της αστικής τάξης.»

Το ευρωπαϊκό κύμα του 1848 μπορεί να μην οδήγησε σε δημοκρατικά καθεστώτα, αλλά έπεισε την εργατική τάξη και τα μεσαία στρώματα στην Ευρώπη ότι ήταν δυνατό να επιτευχθεί ένας πιο δημοκρατικός και κοινωνικός κόσμος. Έβαλε την κοινωνικοποίηση στην ημερήσια διάταξη. Πολύ περισσότερο, οι ήττες των μαζικών εξεγέρσεων του 1848 δίδαξαν την ανάγκη ύπαρξης ηγεσιών και οργάνωσης για την επίτευξη των στόχων.

Το κύμα του 1905 είναι γνωστό και για τις ήττες αλλά και τις νίκες του. Βοήθησε με την εμπειρία που αποκτήθηκε στη συγκρότηση των πιο μαζικών, ανεξάρτητων δημοκρατικών οργανώσεων (εργατικών, αγροτικών και στρατιωτικών συμβουλίων) που είχε δει μέχρι τότε η παγκόσμια ιστορία. Χωρίς το 1905 δεν θα υπήρχε 1917.

Ξύπνησε μέσα του ο Σοσιαλδημοκράτης

Πηγή: www.efsyn.gr/

ΓΕΡΜΑΝΙΑ Ο «μερκελιστής» επικεφαλής του SPD, Πέερ Στάινμπρουκ, επειδή πλησιάζουν οι εκλογές και το κόμμα του είναι πίσω δημοσκοπικά, θυμήθηκε πόσο κακή είναι η λιτότητα

Του Μιχάλη Ψύλου

«Περισσότερα χρήματα για την Ευρώπη με ένα νέο σχέδιο Μάρσαλ». Αυτό ήταν το κεντρικό μήνυμα που έστειλε ο υποψήφιος των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών και αντίπαλος της Μέρκελ για την καγκελαρία, Πέερ Στάινμπρουκ, μιλώντας την περασμένη Τρίτη στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου. «Εχετε ιδέα τι θα συνέβαινε αν η Γερμανία έπρεπε να αποταμιεύει κάθε χρόνο το 5% του ΑΕΠ της;», ρώτησε ο Σοσιαλδημοκράτης υποψήφιος τους φοιτητές. Για να δώσει μόνος την απάντηση: «Δεν θα ήσασταν εδώ αλλά στους δρόμους».

Τι θα έπρεπε να πει άραγε ο Στάινμπρουκ στους Ελληνες, τους Πορτογάλους, τους Ισπανούς και τους άλλους λαούς της Ευρώπης, που σαρώνονται από τη γερμανόπνευστη σκληρή πολιτική της λιτότητας και βλέπουν εδώ και τρία χρόνια να «αποταμιεύουν» για να στέλνουν στους ξένους δανειστές-τοκογλύφους το ένα τρίτο του ΑΕΠ; Μα, να κάνουν επανάσταση, τι άλλο;

Τον έπιασε ο πόνος

Οχι, οι Γερμανοί Σοσιαλδημοκράτες, και ειδικά ο Στάινμπρουκ, που είναι κορυφαίο στέλεχος της δεξιάς πτέρυγας του κόμματος, δεν πόνεσαν για την πολιτική της λιτότητας που επιβάλλει η σημερινή ηγεσία του Βερολίνου στον γερμανικό λαό αλλά και στους υπόλοιπους Ευρωπαίους!

Απλώς, σχεδόν τέσσερις μήνες πριν από τις γερμανικές εκλογές, οι Σοσιαλδημοκράτες βλέπουν την Ανγκελα Μέρκελ να προηγείται με 17 ποσοστιαίες μονάδες στις δημοσκοπήσεις και προσπαθούν να αλλάξουν κάπως το κλίμα εντός και εκτός Γερμανίας. Γνωρίζουν καλά άλλωστε ότι μόνο αν ενταθεί πανευρωπαϊκά η πίεση προς το Βερολίνο να αλλάξει την οικονομική πολιτική της Ευρώπης, θα έχουν οι Σοσιαλδημοκράτες τύχη να τους πάρει η Μέρκελ ως «μικρότερους» εταίρους σε μια κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού. Γιατί πιθανότητα να αναδειχτεί το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα πρώτη δύναμη δεν υπάρχει…

Μιχάλης Ψύλος:Ιδιωτικοποίησαν και την κατασκοπία

ΗΠΑ Υπό παρακολούθηση οικολογικές οργανώσεις που συνεδρίαζαν ακόμη και σε εκκλησίες, αλλά θεωρούνταν ύποπτες γιά τρομοκρατία από το κράτος και την ιδιωτική εταιρεία που ασχολιόταν μαζί τους

 Εφημερίδα των Συντακτών

Τον Φεβρουάριο του 2010 ο Τομ Ζιούντα και μικρή ομάδα κατοίκων στη βορειοανατολική Πενσιλβάνια συγκρότησαν μια περιβαλλοντική οργάνωση ενάντια στις ανεξέλεγκτες γεωτρήσεις για φυσικό αέριο. Η οργάνωση ήταν τόσο φιλειρηνική που οι συνεδριάσεις της γίνονταν σε μια τοπική εκκλησία. Και όμως! Με εντολή των Αρχών, η περιβαλλοντική οργάνωση, από την ίδρυσή της, τελούσε υπό στενή παρακολούθηση από μια ιδιωτική εταιρεία ασφαλείας – το Ινστιτούτο Ερευνας και Αντίδρασης κατά της Τρομοκρατίας (ITRR).

Το υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας της Πενσιλβάνια είχε μάλιστα διανείμει τα δελτία της παρακολούθησης στην τοπική αστυνομία, σε πολιτειακούς, ομοσπονδιακούς και ιδιωτικούς φορείς πληροφοριών, στους διευθυντές ασφάλειας των εταιρειών φυσικού αερίου, καθώς και σε βιομηχανικούς ομίλους και εταιρείες δημοσίων σχέσεων. Η συγκλονιστική αυτή αποκάλυψη έγινε κατά… λάθος. Ο γενικός διευθυντής του υπουργείου έστειλε κατά λάθος ένα απόρρητο e-mail σε μια οικολόγο ακτιβίστρια, που, ας σημειωθεί, ήταν απόστρατη αξιωματικός της πολεμικής αεροπορίας…

Οπως αποκαλύφθηκε, τα δελτία παρακολούθησης των οικολόγων της Πενσιλβάνια περιελάμβαναν προειδοποιήσεις σχετικά με την… Αλ Κάιντα, πληροφορίες για τον τόπο και τον χρόνο διεξαγωγής των συναντήσεων της οργάνωσης και αξιολογήσεις του βαθμού… απειλής για το κράτος !

Φυσικά, η συμμετοχή στις συνεδριάσεις της οικολογικής οργάνωσης μειώθηκε και ορισμένα μέλη αποσύρθηκαν. Στις συναντήσεις τους πλέον τα εναπομείναντα μέλη άφηνα τα κινητά τηλέφωνα έξω ή αφαιρούσαν τις μπαταρίες. Στον απόηχο του σκανδάλου, ο διευθυντής ασφαλείας του υπουργείου παραιτήθηκε και διεκόπη η σύμβαση με την εταιρεία ITRR.

Κορυφή του παγόβουνου

Το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων της Πενσιλβάνια ήταν μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Οπως αποκαλύπτει το οικολογικό περιοδικό Earth Island Journal, μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001 έχει δρομολογηθεί ένα τεράστιο σχέδιο κατασκοπίας και των οικολογικών οργανώσεων στην Αμερική από ιδιωτικές εταιρείες ασφαλείας και την αστυνομία.

Μέχρι το 2007, το 70% του προϋπολογισμού των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών -περίπου 38 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως– δαπανήθηκαν σε ιδιωτικές εταιρείες κατασκοπίας και παρακολούθησης. Ηδη από το 2004, σε μια έκθεση με τίτλο «Η επιτήρηση του βιομηχανικού συμπλέγματος», η Αμερικανική Ενωση Πολιτικών Ελευθεριών προειδοποιούσε ότι οι αμερικανικές αρχές καταβάλλουν συστηματική προσπάθεια για να περάσει σε ιδιωτικές εταιρείες η παρακολούθηση των πολιτών. Σήμερα –λέει ο αναλυτής Μπράιαν Ρούτερμπουρ- η συνολική ετήσια δαπάνη για την εταιρική ασφάλεια είναι περίπου 100 δισ. δολάρια, διπλάσια από ό,τι ήταν πριν από μια δεκαετία.

Μιχάλης Ψύλος: Η Γερμανία και οι «αδύναμες αδελφές»

 Ακόμα και στα γερμανικά ΜΜΕ μπορεί να βρει κανείς πλέον κριτική γιά την λιτότητα που επιβάλουν Βερολίνο και ΔΝΤ στις χώρες του Νότου-μιά πολιτική που έχει εκτινάξει την ανεργία 

 Εφημερίδα των Συντακτών

Πρώτα ονομάστηκαν PIGS. Tώρα η Deutsche Welle επινόησε μια άλλη ονομασία: Οι «αδύναμες αδελφές». Ο λόγος για τις τέσσερις χώρες του ευρωπαϊκού νότου – Πορτογαλία, Ιταλία, Ελλάδα και Ισπανία. «Από το 2010, η Ευρωπαϊκή Ενωση, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το ΔΝΤ διαπραγματεύονται τα προγράμματα διάσωσης μέσω της λιτότητας για τις χώρες αυτές. Και όμως, από τότε, η οικονομική κατάσταση όλων των αδύναμων χωρών έχει επιδεινωθεί», γράφει η Deutsche Welle σε ανάλυση του οικονομολόγου Ελιοτ Μορς στην ιστοσελίδα της.

Σε μια σπάνια ομολογία για γερμανικό μέσο ενημέρωσης, τονίζεται ότι «οι ευρωπαϊκές τράπεζες έπαιξαν στον τζόγο τα χρήματα των καταθετών τους για να αγοράσουν επικίνδυνα δημόσια χρέη – κυρίως το ελληνικό χρέος. Αυτοί οι αγοραστές του χρέους των αδύναμων χωρών έδωσαν στις κυβερνήσεις των τεσσάρων χωρών του ευρωπαϊκού Νότου το πράσινο φως να συνεχίσουν να διαβαίνουν σε μη βιώσιμα οικονομικά μονοπάτια».

Η «αυτοκριτική» δεν σταματά εδώ: Η Deutsche Welle ομολογεί ότι «στην Ευρώπη, υπάρχουν μόνο δύο παράγοντες που πραγματικά έχουν σημασία: η Γερμανία και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Και οι δύο πιστεύουν ότι η μόνη λύση για τις “αδύναμες αδελφές” είναι η λιτότητα. Το πίστευαν το 2010 και το πιστεύουν και τώρα, παρά τις επιδεινούμενες οικονομικές συνθήκες και στις τέσσερις χώρες».

Ο Ελιοτ Μορς τονίζει ότι «οι Γερμανοί ήθελαν το ΔΝΤ να εμπλακεί για να καθορίζει και να αστυνομεύει τους όρους απόδοσης της Ελλάδας. Αυτά που το ΔΝΤ κατέληξε να αξιώνει από την Ελλάδα ήταν πραγματικά αξιοσημείωτα. Πήγε πολύ μακρύτερα ​​από μια φυσιολογική συμφωνία του ΔΝΤ, στο πλαίσιο της επιδίωξης ενός μικρότερου ελλείμματος. Oλα αυτά τα χρόνια που καλύπτω τη δράση του ΔΝΤ, δεν έχω δει ποτέ έναν τόσο μακρύ κατάλογο πολιτικών αλλαγών που να έχουν ζητηθεί από οποιαδήποτε χώρα στον κόσμο».

Μιχάλης Ψύλος: Ο Μπερλουσκόνι ξανά στην εξουσία

ΙΤΑΛΙΑ Ο πραγματικός νικητής από την συγκρότηση της κυβέρνησης Λέτα είναι ο καβαλιέρε, σύμφωνα με τον ευρωπαϊκό Τύπο ενώ χαμένη είναι η Αριστερά – παρότι κέρδισε τις εκλογές κινδυνεύει με διάσπαση

«Ενα μπρα ντε φερ με την Ευρώπη; Οχι απαραίτητα […] Θεωρώ ότι μέχρι και οι Βρυξέλλες έχουν πλέον καταλάβει πως υπήρξε υπερβολή στη λιτότητα». Σίλβιο Μπερλουσκόνι, σε χθεσινή συνέντευξη στην «Corriere della Sera»

 Εφημερίδα των Συντακτών

 «Για άλλη μία φορά νικητής είναι ο Μπερλουσκόνι» έγραφε το γερμανικό περιοδικό «Σπίγκελ» σε μια εκτίμηση φαινομενικά «περίεργη» των τελευταίων εξελίξεων στη γειτονική Ιταλία. Πού «κολλάει» όμως ο καβαλιέρε στο παζλ;

Πρόεδρος της χώρας επανεξελέγη ο 88χρονος Τζόρτζιο Ναπολιτάνο και πρωθυπουργός ορίστηκε ο δεύτερος στην ιεραρχία του Δημοκρατικού Κόμματος και πρώην Χριστιανοδημοκράτης, Ενρίκο Λέτα, που όπως γράφει εύστοχα το γαλλικό «Νουβέλ Ομπσερβατέρ», «πρόκειται για ένα αντίγραφο του απερχόμενου πρωθυπουργού Μάριο Μόντι».

Ο 46χρονος Λέτα έχει μάλιστα τη στήριξη και του Μπερλουσκόνι, ο οποίος αναμένεται να εξασφαλίσει αρκετά σημαντικά υπουργεία στη νέα κυβέρνηση. Το κομβικό σημείο είναι πάντως ότι τόσο η επανεκλογή του γηραιού Ναπολιτάνο, που ειρήσθω εν παρόδω θα είναι 95 ετών όταν ολοκληρώσει τη δεύτερη θητεία του, όσο και η επιλογή για την πρωθυπουργία του Ενρίκο Λέτα, αποτελούν απλώς μια απεγνωσμένη προσπάθεια του ιταλικού πολιτικού κατεστημένου να διασώσει τον εαυτό του και μόνο.

Το «Σπίγκελ», που βλέπει βέβαια πολύ μακριά, καταλαβαίνει ότι ο σχηματισμός της νέας κυβέρνησης συνεργασίας στην Ιταλία αποτελεί προσωπικό θρίαμβο του Μπερλουσκόνι, που όχι μόνο διασώζεται πολιτικά, αλλά διατηρεί και βάσιμες ελπίδες να ξαναγίνει πρωθυπουργός, όποτε κι αν γίνουν οι νέες εκλογές. Οι περισσότερες γερμανικές εφημερίδες εκφράζουν φόβους ότι ο καβαλιέρε θα επιδιώξει να δώσει «αντι-γερμανικό» τόνο στην πολιτική της κυβέρνησης Λέτα, αν και ως γνήσιος τυχοδιώκτης ο Μπερλουσκόνι φαίνεται ότι μάλλον θα εγκαταλείψει στην πράξη τη ρητορική του κατά του ευρώ και της Γερμανίας, παρά το γεγονός ότι αυτές οι θέσεις εκτίναξαν την πολιτική απήχηση και επιρροή του από το 8% των δημοσκοπήσεων στο 29% στις εκλογές που έγιναν πριν από δύο μήνες στην Ιταλία.

Η γερμανική «Μπερλίνερ Τσάιτουνγκ» γράφει χαρακτηριστικά: «Μπορεί ο πρόεδρος Τζόρτζιο Ναπολιτάνο να εμφανίζεται ως ο τελευταίος εναπομείνας σωτήρας της χώρας από το χάος, αλλά η δεύτερη θητεία του θα σημάνει τη συγκρότηση ενός Μεγάλου Συνασπισμού με τη συμμετοχή του Μπερλουσκόνι και σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις οι νέες εκλογές θα μπορούσαν να δώσουν μια σημαντική νίκη στην Μπερλουσκόνι. Την ίδια ώρα, το Κίνημα των Πέντε Αστέρων του Μπέπε Γκρίλο εξακολουθεί να κερδίζει έδαφος. Δύο λαϊκιστές θα μπορούσαν σύντομα να είναι τα βασικά στοιχεία στην ιταλική πολιτική σκηνή. Είναι μια προοπτική που θα προτιμούσαμε να μην είχαμε φανταστεί».

Μιχάλης Ψύλος: Κίνα και λοιπά BRICS κατακτούν ΗΠΑ και Ευρώπη

 Εφημερίδα των Συντακτών

Εμβληματικά προϊόντα και εταιρείες των ΗΠΑ έχουν περάσει σε κινεζικά χέρια (ΙΒΜ, ΑΜC, αλλά και τα σουηδικά Volvo) ή βραζιλιάνικα (Heinz, Burger King). Ομως, πρόσφατη δημοσκόπηση έδειξε ότι το 94% των Αμερικανών δεν μπορεί να κατονομάσει ούτε μία κινεζική μάρκα

Με όπλο τα τεράστια συναλλαγματικά τους διαθέσιμα, ύψους 4,4 τρισ., οι 5 αναπτυσσόμενες χώρες εισβάλλουν και στην Ευρώπη, επενδύοντας σε λιμάνια, αεροδρόμια (Χίθροου), ενέργεια. Στρατηγική σημασία για τους Κινέζους έχει η Ελλάδα για την υποδοχή και διανομή των προϊόντων τους

Στις 3 Μαΐου ξεκινά στις κινηματογραφικές αίθουσες στην Αμερική η προβολή του «Iron Man 3», της νέας περιπετειώδους ταινίας παραγωγής 2013, που είναι βασισμένη στον ομώνυμο ήρωα των κόμικς της Μάρβελ. Τα περισσότερα γυρίσματα της ταινίας έγιναν στην Κίνα. Και αυτό δεν είναι το μόνο κινεζικό στοιχείο. Η ταινία θα προβληθεί στις αίθουσες AMC, που ανήκουν πλέον στην κινεζική εταιρεία Dalian Wanda Group, η οποία αγόρασε το 2012 τις κινηματογραφικές αίθουσες AMC, τη δεύτερη μεγαλύτερη αλυσίδα της Αμερικής στον κινηματογράφο, αντί 2,6 δισεκατομμυρίων.

Οι Αμερικανοί τρέχουν να κλείσουν εισιτήρια για την ταινία χρησιμοποιώντας τα ThinkPad της ΙΒΜ – μιας πρώην αμερικανικής εταιρείας που το 2005 εξαγοράστηκε από την κινεζική Lenovo αντί 1,75 δισ. δολαρίων. Αλλά και η βενζίνη που θα βάλουν στα αυτοκίνητά τους για να πάνε στο σινεμά είναι κατά κάποιον τρόπο… κινεζική. Η βενζίνη προέρχεται μεν από τον Καναδά, που είναι ο μεγαλύτερος προμηθευτής αργού πετρελαίου της Αμερικής, αλλά η Εθνική Εταιρεία Πετρελαίου της Κίνας (CNOOC) έχει εξαγοράσει την καναδική Nexen, η οποία διαθέτει τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου του Καναδά. Και επειδή πολλοί Αμερικανοί έχουν στην κατοχή τους αυτοκίνητο Volvo για να ανεβάζουν το κοινωνικό τους «στάτους», να θυμίσουμε ότι η πρώην σουηδική εταιρεία που ανήκε στη Φορντ εξαγοράστηκε το 2010 από την κινεζική κρατική εταιρεία Geely, αντί 1,5 δισ. δολαρίων. Τουλάχιστον, το ποπ κορν που θα καταναλώσουν οι θεατές του «Iron Man 3» θα είναι αμερικανικό, αν και η συσκευή παρασκευής του θα είναι μάλλον κινεζική.

Φυσικά, οι απλοί Αμερικανοί πολίτες δεν γνωρίζουν ότι οι Κινέζοι βρίσκονται πίσω από παραδοσιακά και πατροπαράδοτα αμερικανικά προϊόντα. Πρόσφατη δημοσκόπηση έδειξε ότι το 94% των Αμερικανών δεν μπορεί να κατονομάσει ούτε μία κινεζική μάρκα. Βέβαια, η Ουάσινγκτον προσπαθεί να περιορίσει την κινεζική επέκταση σε ορισμένους «ευαίσθητους» τομείς. Η αρμόδια κυβερνητική επιτροπή ελέγχου των ξένων επενδύσεων μπλόκαρε ουσιαστικά την πώληση της αμερικανικής εταιρείας κατασκευής αεροσκαφών Hawker Beechcraft σε Κινέζους αγοραστές για λόγους εθνικής ασφάλειας.