Π.Λαφαζάνης:»Δεν χρειαζόμαστε βίαιες ωριμάνσεις»

Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης στη «REALNEWS» (16/3) 

Πηγή: Ιskra

Απ’ όσο γνωρίζω, όλες οι χώρες τις ευρωζώνης, της Γερμανίας συμπεριλαμβανομένης, διαθέτουν εναλλακτικά σχέδια για την περίπτωση που θα εξαναγκασθούν να ακολουθήσουν, για εκείνο ή τον άλλο λόγο, το δρόμο του εθνικού νομίσματος. Και αυτά τα σχέδια τα έχουν κάνει, όχι γιατί έχουν επιλέξει την έξοδο από την ευρωζώνη, αλλά γιατί θέλουν να καλύψουν τα νώτα των χωρών τους απέναντι σε κάθε ενδεχόμενο. Μόνο η Ελλάδα, απ’ όσο ξέρω και μακάρι να μην γνωρίζω καλά, δεν διαθέτει τον παραμικρό σχεδιασμό για το τι θα πράξει αν υποχρεωθεί, ανεξαρτήτως της θέλησής της, να προχωρήσει σε εθνικό νόμισμα. Βλέπετε, είναι τόση και τέτοια η θρησκοληψία των κυρίαρχων κύκλων για το ευρώ, ώστε να μην επιτρέπει να υπάρξουν στοιχειώδεις σχεδιασμοί αυτοπροστασίας απέναντι σε κάθε ενδεχόμενο, σε μια περίοδο μάλιστα που βλέπουμε την ευρωζώνη να βουλιάζει και την Ελλάδα να εισέρχεται όλο και πιο βαθιά στο υφεσιακό σκοτάδι. Και αυτά τα λέω ανεξάρτητα από το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, για να μην παρανοηθώ, δεν έχει ως επιλογή την έξοδο από το ευρώ.

Συνέντευξη στη Μαριτίνα Ζαφειριάδου

Ερ.: «Βγαίνει» το πρόγραμμα κ. εκπρόσωπε; Θα φτάσει η χώρα και η οικονομία έως τις γερμανικές εκλογές, όπως ελπίζει η κυβέρνηση;

Απ.: Το εφαρμοζόμενο τρίτο μνημονιακό πρόγραμμα έχει ήδη καταρρεύσει και το θέατρο των τριβών ανάμεσα σε τρόικα και κυβέρνηση είναι το άλλοθι για τα νέα επώδυνα μέτρα που θα ακολουθήσουν. Η κυβέρνηση αυτή φτάνει, δεν φτάνει το φθινόπωρο…

Ερ.: Η Ιταλία ψήφισε κόμματα με πρόγραμμα την επιστροφή στη λιρέτα, στο Βερολίνο ιδρύεται κόμμα για έξοδο της Γερμανίας από το Ευρώ. Σε τι βαθμό κατά τη γνώμη σας κινδυνεύει η συνοχή -και η ίδια η ύπαρξη- της Ευρωζώνης;

Απ.: Η ευρωζώνη βουλιάζει και αποσυντίθεται. Η ιταλική εκλογική εξέγερση ενάντια στο ευρώ, ανεξάρτητα από τα πολιτικά πρόσημα της, αποτελεί βόμβα στα σαθρά ευρωζωνικά θεμέλια. Η μονεταριστική νεοφιλελεύθερη δομή της ευρωζώνης σπρώχνει το Νότο στον Καιάδα. Μπορεί το παλιό τείχος του Βερολίνου να έπεσε αλλά μια άλλη μορφή τείχους, ιδιαίτερης οικονομικής και κοινωνικής σκληρότητας για το ευρωπαϊκό Νότο και συνολικά για τους εργαζόμενους στην Ευρώπη, έχει «κτισθεί» με τη σφραγίδα της νέας Γερμανίας και του χρηματιστικού κεφαλαίου. Δεν θεωρώ ότι η ευρωζώνη έχει μέλλον με τις επιλογές που ακολουθεί. Η Ευρώπη χρειάζεται μια μεγάλη προοδευτική ανατροπή. Και η Ελλάδα μπορεί να γίνει το πρώτο, ελπιδοφόρο πείραμα σε αυτήν την κατεύθυνση, που θα προκαλέσει ένα ντόμινο θετικών εξελίξεων.

Π.Λαφαζάνης: »Ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς τα ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά του θα βρεθεί στον αέρα».

via Iskra

Αυτό που ισχυρίζομαι είναι ότι η Αριστερά δεν έχει περιορισμένη αλλά αστείρευτη κοινωνική δυναμική. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ με μια νέα ριζοσπαστική ώθηση, που θα απευθύνεται στην πλειοψηφία της κοινωνίας και τις αγωνιώδεις ανάγκες της, πάρει κεφάλι απέναντι στη ΝΔ, μπορεί να πάει πολύ ψηλά, ενώ το πολιτικό τοπίο γενικότερα και ειδικότερα στην Αριστερά θα αλλάξει τότε σε βάθος, ανοίγοντας ίσως δρόμους προσέγγισης των αριστερών δυνάμεων. Ήδη στο ΚΚΕ διεξάγεται ένας πολύ ουσιαστικός διάλογος ενόψει του 19ου Συνεδρίου.

 Συνέντευξη στον Σπύρο ΚΑΡΑΛΗ

Eρ:Έχετε πει ότι η Ελλάδα χρησιμοποιείται για δεύτερη φορά ως «πειραματόζωο». Ποιά είναι η πρώτη;

H πρώτη φορά που χρησιμοποιήθηκε η Ελλάδα ως πειραματόζωο ήταν μετά τον πόλεμο, όταν η βρώμικη ιμπεριαλιστική Αγγλοαμερικανική επέμβαση έπνιξε στο αίμα την Εαμική Αντίσταση και την προοπτική μιας ανεξάρτητης και προοδευτικής Ελλάδας. Η ιστορία, δυστυχώς, τηρουμένων των αναλογιών και των διαφορών πάει να επαναληφθεί και αγωνιζόμαστε, τώρα, ώστε η σημερινή νεοαποικιακή επέμβαση των τροϊκανών να καταλήξει σε φάρσα και σε ναυάγιο, πριν ναυαγήσει οριστικά η χώρα.

Η Ελλάδα με μια κυβέρνηση της συμπαραταγμένης Αριστεράς έχει μια μεγάλη ευκαιρία: από πειραματόζωο να εξελιχθεί σε θετικό πείραμα σύγχρονων ριζοσπαστικών προοδευτικών δρόμων, που θα προκαλέσουν ένα ντόμινο ανατρεπτικών εξελίξεων στην περιφέρειά μας και στη Νότια Ευρώπη. Αυτή είναι η μεγάλη πρωτότυπη, αισιόδοξη και ιστορική πρόκληση για την ελληνική Αριστερά και το λαό μας.

Ερ:Η κινητικότητα που παρατηρείται με επίκεντρο την ΑΟΖ και την εκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου. πιστεύετε ότι συνδέονται με την κρίση που εξελίσσεται;. Βλέπετε να προκύπτουν κίνδυνοι για τη χώρα;

Εδώ και δεκαετίες οι ελληνικές κυβερνήσεις ακολουθούν μια πολιτική απαράδεκτων υποχωρήσεων στο Αιγαίο, η οποία συχνά επενδύεται με κορώνες εθνοκαπηλείας και άτακτους αντιπερισπασμούς. Οι κυρίαρχοι κύκλοι της Τουρκίας αλλά και οι «προστάτες» μας σε ΕΕ και ΗΠΑ , έχουν εξαιρέσει, περίπου, το Αιγαίο από την εφαρμογή των διεθνών συμφωνιών και του διεθνούς δικαίου , ειδικότερα του Δικαίου της Θάλασσας. Η Τουρκία του Ερντογάν , πίσω από τις λεκτικές αβρότητες, κλιμακώνει τις προκλήσεις και είναι ορατός ο κίνδυνος η τροϊκανή οικονομική ερείπωση να καταλήξει με εθνικές περιπέτειες και τραγωδίες. Η Ελλάδα σήμερα χρειάζεται όσο ποτέ μια ανεξάρτητη πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, αποφασιστικότητα στην υπεράσπιση των νόμιμων δικαιωμάτων της αλλά και συνετά, σχεδιασμένα και αποτελεσματικά βήματα σε αυτήν την κατεύθυνση. Αυτήν την πολιτική , όμως, δεν μπορεί να την ακολουθήσει μια παραδομένη κυβέρνηση, όπως είναι η κυβέρνηση Σαμαρά, η οποία τελεί υπό ομηρία και κηδεμονία. Ζούμε πολύ επικίνδυνες εθνικά ώρες και στην Ελλάδα και στην Κύπρο!

Η πρόκληση της κυβερνώσας Αριστεράς – Παναγιώτης Λαφαζάνης

εφημ ΤΑ ΝΕΑ

Η χώρα μας αλλά και συνολικά η Ευρώπη δεν μπορούν να συνεχίσουν να πορεύονται όπως πριν.Η Ελλάδα χρειάζεται να ξανακτιστεί και να επιχειρήσει ένα νέο ξεκίνημα. Ένα νέο ξεκίνημα που θα επιλύσει ανολοκλήρωτες «αστικοδημοκρατικές» μεταρρυθμίσεις και κυρίως θα τερματίσει τη λιτότητα, θα ανακόψει την ύφεση και θα προχωρήσει αποφασιστικά σε μια νέου τύπου ανάπτυξη με την παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας και της κοινωνίας. Αυτό το νέο ξεκίνημα μπορεί να γίνει μόνο με προοδευτικό προσανατολισμό και μάλιστα έντονα ριζοσπαστικό και ανατρεπτικό. Η επαναθεμελίωση της Ελλάδας ή θα γίνει με όρους προόδου και σοσιαλιστικής προοπτικής ή δεν θα υπάρξει και θα δώσει τη θέση της στην πιο ακραία αντίδραση, στον πιο στυγνό αυταρχισμό και την ταχεία περιθωριοποίηση.

Επομένως, η πρόκληση αυτού του νέου ξεκινήματος για τη χώρα παραπέμπει ευθέως σε μια κυβέρνηση της Αριστεράς με την πιο ουσιαστική έννοια του όρου. Μια κυβέρνηση της Αριστεράς που δεν θα είναι αυτοσκοπός ούτε καταφύγιο για να διατηρηθούν , με κάποιες «βελτιώσεις», στη ζωή ο αποτυχημένος νεοφιλελευθερισμός και ο ελληνικός καπιταλισμός.

Άλλωστε, το νεοφιλελεύθερο καπιταλιστικό μοντέλο δεν μεταρρυθμίζεται με θετικό πρόσημο, ενώ οι αποκαλούμενες διαρθρωτικές αλλαγές τρόικας-κυβέρνησης το μόνο που επιτυγχάνουν είναι την περαιτέρω ακραία αντιδραστικοποίηση και αυταρχοποίησή του. Η κυβέρνηση της Αριστεράς έχει νόημα μόνο ως Κυβέρνηση που θα αμφισβητήσει ευθέως το νεοφιλελευθερισμό και προοπτικά τον ίδιο τον καπιταλισμό και ως κυβέρνηση που θα φέρει στο προσκήνιο ένα νέο παραγωγικό και οικονομικό πρότυπο που θα συνδυάζει την καινοτομία και τη σύγχρονη οργάνωση, με την οικονομική αποτελεσματικότητα και τη δικαιοσύνη ενώ θα βασίζεται στην αδιάκοπη κοινωνικοποίηση του κράτους, της οικονομίας και των μέσων παραγωγής.

Η Ριζοσπαστική Αριστερά στην πιο κρίσιμη καμπή της

ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

εφημ ΕΠΟΧΗ

Συνέντευξη του Παναγιώτη Λαφαζάνη στον Θ.Μιχόπουλο

via ISKRA

ΕΡ:Τα μέτρα ψηφίστηκαν με ισχνή πλειοψηφία 153 βουλευτών. Ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί να μην εφαρμοστούν. Τι σημαίνει αυτό και πώς μπορεί να πραγματοποιηθεί;

ΑΠ: Πράγματι, είχαμε κατάρρευση της κυβερνητικής πλειοψηφίας, από 178 σε 153 βουλευτές, για να υπερψηφιστεί το μνημονιακό πακέτο τέρας. Η κυβέρνηση αυτή φθίνει και έχει μπει σε τροχιά κατάρρευσης. Έχει μικρό παρελθόν και καθόλου μέλλον. Αυτός είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο λέμε ότι τα μέτρα αυτά θα μείνουν στον αέρα. Τα ψήφισαν 153 βουλευτές, αλλά δεν θα βρεθούν αυτοί οι 153 να συνεχίσουν και να τα εφαρμόσουν. Πέραν αυτού, αυτά τα μέτρα θα φέρουν το χειρότερο χειμώνα που πέρασε αυτή η χώρα από τη λήξη του πολέμου και μετά. Δυστυχώς, φοβάμαι ότι το 2013 θα μοιάζει με τα πρώτα κατοχικά χρόνια, από την άποψη της οικονομικής και της κοινωνικής εξαθλίωσης. Περιμένουμε μεγάλους ξεσηκωμούς. Ήδη προχθές είχαμε στο Σύνταγμα μια απέραντη λαοθάλασσα, την ώρα που ψηφίζονταν τα μέτρα. Ελπίζουμε και σήμερα το απόγευμα, η λαοθάλασσα αυτή να δώσει πάλι το παρών.

ΕΡ:Ο ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε εκλογές κατανοώντας ότι αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο. Δίνουν λύση οι εκλογές καθεαυτές;

ΑΠ:Αν ζητούσαμε απλώς και μόνο εκλογές, τότε πράγματι οι εκλογές από μόνες τους δεν μπορούν να δώσουν θετική απάντηση και θετική προοπτική στη χώρα.

Αλλά τις εκλογές τις ζητάμε ως μέρος μιας πρότασης για την ανάπτυξη πολύ μεγάλων και ενωτικών ταξικών και κοινωνικών αγώνων. Τις εκλογές τις ζητάμε ως μέρος μιας πολιτικής ενότητας προς τις αριστερές προοδευτικές δυνάμεις. Τις ζητάμε, ειδικότερα, με μια ανοικτή πρόταση και πρόσκληση για την ευρεία συμπαράταξη των δυνάμεων της ριζοσπαστικής αριστεράς –αναφέρομαι στον ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Τις εκλογές τις ζητάμε κάνοντας μια μεγάλη προσπάθεια για βαθύτερες και ουσιαστικότερες προγραμματικές επεξεργασίες, για μια πολύ πιο ισχυρή οργανωτική συγκρότηση και έναν πιο ισχυρό ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ μέσα στα μεγάλα ενωτικά ταξικά κινήματα. Και βεβαίως τις εκλογές δεν τις ζητάμε εμείς από τον κ. Σαμαρά, αλλά ζητάμε ο λαός να τις επιβάλλει με τον αγώνα του. Ως μέρος μιας απάντησης για να μια νέα προοδευτική προοπτική της χώρας μας με σοσιαλιστικό ορίζοντα.

ΕΡ: Αναφέρθηκες στο ΚΚΕ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Ενώ όμως ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζεται υψηλά δημοσκοπικά, φαίνεται χωρίς συμμαχική προοπτική και από την πλευρά του ΚΚΕ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, και από την πλευρά της ΔΗΜΑΡ. Τι συμμαχίες μπορεί να κάνει;

ΑΠ:Δεν μπορεί εύκολα να πει κανείς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι απομονωμένος πολιτικά. Ποτέ ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε μια τόσο μεγάλη απήχηση μέσα στην ελληνική κοινωνία, στη μεγάλη μάλιστα κοινωνική πλειοψηφία, πέρα από τη μεγαλοαστική τάξη. Πολιτικά θα έλεγα ότι βρίσκεται στο απόγειο της απήχησής του στον αριστερό κόσμο. Σήμερα η συντριπτική πλειοψηφία του αριστερού κόσμου, είτε τον ψήφισε είτε όχι, βλέπει στον ΣΥΡΙΖΑ μια δύναμη ελπίδας, βλέπει τον ΣΥΡΙΖΑ με προσδοκία και, κυρίως, θέλει συνεργασία και συμπαράταξη της Αριστεράς. Αυτή τη στιγμή, λοιπόν, νομίζω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σε θέση να επιδιώξει μεγάλα πολιτικά και κοινωνικά μέτωπα για προοδευτική διέξοδο από την κρίση. Βεβαίως, όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται ιδιαίτερα σε αυτή τη φάση να αναλάβει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για τη συμπαράταξη των δυνάμεων της Αριστεράς σε κοινή προγραμματική βάση, που μπορεί να ανιχνευθεί με αμοιβαίες υποχωρήσεις στα κρίσιμα θέματα που υπάρχουν διαφορές.

Παναγιώτης Λαφαζάνης: »Θέλουμε την εξουσία, αλλά με ρήξεις και ανατροπές»

Eφημ  BHMA

Αντίθετος με τη λογική της «πάση θυσία διακυβέρνησης» δηλώνει  σε συνέντευξή του στο «Βήμα της Κυριακής» ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ κ. Π. Λαφαζάνης λίγες μόλις ημέρες έπειτα από τη δήλωσή του «δεν είμαστε έτοιμοι να κυβερνήσουμε». Εκτιμά πάντως ότι δεν υπήρξε ενόχληση της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ για τα όσα είπε, ενώ υπερασπίζεται τη διαφορετικότητα της άποψης, προειδοποιεί για φαινόμενα αυταρέσκειας και επιμένει στην ενότητα της Αριστεράς.

συνέντευξη στον Άγγελο ΚΩΒΑΙΟ

Οι δηλώσεις σας την προηγούμενη Πέμπτη ενόχλησαν την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Θεωρείτε ότι κάποιοι στην Κουμουνδούρου βιάζονται να κυβερνήσουν;

«Δεν θεωρώ ότι υπήρξε ενόχληση σε όσους άκουσαν ή διάβασαν το πλήρες κείμενο της τοποθέτησής μου και των εξηγήσεων που έδωσα διότι αντελήφθησαν πολύ καλά το πνεύμα και την ουσία τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μια αστική αξιωματική αντιπολίτευση. Οταν το ΠαΣοΚ και η ΝΔ βρίσκονταν στην αντιπολίτευση, ήταν πάντα πανέτοιμοι για την εξουσία. Είχαν «λύσεις» για όλα, είχαν πρόγραμμα 100 ημερών, λεφτά υπήρχαν ή  ήταν έτοιμοι να καταργήσουν ή να επαναδιαπραγματευθούν το μνημόνιο. Μόλις όμως ανέβαιναν στην κυβέρνηση ανακάλυπταν «καμένη γη» και άρχιζαν τις «κωλοτούμπες» και την καταστροφή. Για την Αριστερά ο αναγκαίος στόχος της διακυβέρνησης τίθεται πολύ διαφορετικά. Για εμάς είναι σκληρός δρόμος που προϋποθέτει την ενίσχυση και ανάπτυξη μεγάλων κοινωνικών ταξικών αγώνων, που απαιτεί συνεχή πολιτική, οργανωτική και προγραμματική προετοιμασία, καθώς και προετοιμασία του κοινωνικού εδάφους. Και αυτά πολύ περισσότερο που μια κυβέρνηση της Αριστεράς δεν θα κάνει απλώς μια ανώδυνη διαχείριση του συστήματος αλλά μεγάλες τομές, ρήξεις και μεγάλες ανατροπές».

Αυτό που έκανε εντύπωση σε πολλούς ήταν πάντως ότι τα όσα είπατε συνέπεσαν με τον σημαντικό κλονισμό που υπέστη η κυβέρνηση στις ψηφοφορίες της Τετάρτης…

«Ακριβώς αυτή την ώρα που η συγκυβέρνηση της τριμερούς κοινοπραξίας καταρρέει και ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται ενδεχομένως στα πρόθυρα ενός κυβερνητικού ρόλου οφείλουμε να μιλάμε με κάθε ειλικρίνεια στους εργαζομένους και να εντείνουμε χωρίς καμία επανάπαυση την προετοιμαστική μας προσπάθεια, τόσο για να γίνει πραγματικότητα μια κυβέρνηση της Αριστεράς όσο και για να επιβεβαιώσει με την πορεία της τις καλύτερες προσδοκίες του ελληνικού λαού. Θα τόνιζα επίσης ότι το κυριότερο αυτή την ώρα είναι να συμβάλει ο ΣΥΡΙΖΑ για να κερδηθεί η μητέρα όλων των μαχών, που είναι να ματαιωθεί και να μην περάσει το «μαύρο» πακέτο των 14 δισ. και να καταψηφισθεί ένας προϋπολογισμός καταστροφής που κατέθεσε η κυβέρνηση για το 2013. Θέλουμε να παίξουμε έναν πρωτοπόρο ρόλο ώστε αυτή την εβδομάδα να δοθεί σκληρή μάχη στη Βουλή και κυρίως για να αναπτυχθούν γιγαντιαίες εργατικές – λαϊκές κινητοποιήσεις που θα βάλουν στο περιθώριο και στον κάλαθο των αχρήστων το μνημονιακό πακέτο και έναν προϋπολογισμό λεηλασίας που το εμπεριέχει».