Από το Ενημερωτικό Δελτίο Πολιτικής & Οικονομικής Τεκμηρίωσης, Νο 20*
Η πρόσφατη επίθεση των νεοφιλελεύθερων ελίτ σε βάρος των υποτελών τάξεων στην χώρα μας, το Μνημόνιο ΙΙΙ, μεταφράζεται σε μια ενιαία δέσμη επίσημων κειμένων τα οποία είναι: α) ο πολυνόμος που υιοθετήθηκε με την μορφή του κατεπείγοντος την Τετάρτη 7 Νοεμβρίου, β) αυτό καθεαυτό το «μνημόνιο» και το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα (ως παράρτημα του πολυνόμου) και γ) ο προϋπολογισμός.
Για τον κόσμο της μισθωτής εργασίας οι ανατροπές που περιλαμβάνονται στο Μνημόνιο ΙΙΙ αφενός, αποτελούν λογική συνέχεια ή ολοκλήρωση των απορρυθμίσεων που περιλαμβάνονται στα δύο προηγούμενα μνημόνια και στους εφαρμοστικούς τους νόμους και αφετέρου, εντάσσονται στην στρατηγική της οριστικής μετάβασης στην νέα εποχή των υπερ-ευέλικτων εργασιακών σχέσεων στην χώρα μας.
Η περαιτέρω μείωση του κόστους της απόλυσης έως και κατά 50%, σε σχέση με τα επίσης μειωμένα επίπεδα της οικείας αποζημίωσης ως ίσχυαν μετά τις ανατροπές του Ιουλίου του 2010, πλήττουν ιδιαίτερα τους έχοντες σήμερα μεγάλη προϋπηρεσία στον ίδιο εργοδότη (άνω των 17 ετών συμπληρωμένων). Η νέα δραματική μείωση του σχετικού κόστους επέρχεται μέσα από την ευθεία μείωση των ποσών που οφείλονται σε περίπτωση απόλυσης για όλες τις κατηγορίες, αλλά και μέσα από την μείωση του ανώτερου χρόνου προειδοποίησης (στους 4 μήνες) σαν μέσο μείωσης αυτών των νέων μειωμένων ποσών στο μισό.
Είναι πλέον προφανές ότι ο στόχος είναι διπλός. Από την μια, διευκολύνεται η απαλλαγή των εργοδοτών από τους εργαζόμενους με μεγάλη προϋπηρεσία και αυξημένη κοινωνική προστασία στα πλαίσια της ανακύκλωσης των εργαζομένων και της πρόσληψης άλλων με τους νέους όρους που επικρατούν στην αγορά εργασίας. Από την άλλη, σε συνδυασμό με τα εκρηκτικά ποσοστά ανεργίας, ενισχύεται η δυνατότητα των εργοδοτών να τρομοκρατούν τους μισθωτούς και να τους υποχρεώνουν να δέχονται να εργάζονται κατά παράβαση της εργατικής νομοθεσίας ή με μείωση των αποδοχών τους.
contramee 