«Ενάντια σε κάθε απεργία διαρκείας»

 «Όταν η πραγματικότητα δε συμφωνεί μαζί μας,

Τόσο χειρότερο για την πραγματικότητα»

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Με πλήθος ψεμάτων και συκοφαντιών αλληλοσυγκρουόμενων η ηγεσία του ΠΑΜΕ επιτίθεται ενάντια στις Αγωνιστικές Παρεμβάσεις Συσπειρώσεις Κινήσεις για να καλύψει την εξ αρχής εχθρική της στάση στην προαναγγελθείσα και πραξικοπηματικά ματαιωθείσα από την πλειοψηφία ΔΑΚΕ – ΠΑΣΚ – ΣΥΝΕΚ απεργία των καθηγητών. Από τη μια λένε ψέματα ότι για «συμμετοχή της στη μεθόδευση αναστολής της απεργίας».  (Ανακοίνωση ΠΑΜΕ Πειραιά) και ότι οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ «πρότειναν χαρακτηριστικά να απεργήσουν μόνο ορισμένοι συνδικαλιστές κι όχι όλος ο κλάδος» (Ριζοσπάστης Τρ. 21 –  5 – 2013) και «αθωώνουν» την πλειοψηφία της ΟΛΜΕ (ΔΑΚΕ – ΠΑΣΚ – ΣΥΝΕΚ) υποστηρίζοντας ότι: «Τη βασική ευθύνη γι’ αυτή την εξέλιξη φέρει η ηγεσία των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ (ΑΝΤΑΡΣΥΑ κ.α).» (Ριζοσπάστης Τετ. 29 – 5) και από την άλλη ότι  οι ΠΑΡΕΜΒΣΕΙΣ «εδώ και 15 χρόνια ήταν ανεβασμένες στα κεραμίδια και ζητούσαν απεργία διαρκείας στις πανελλαδικές εξετάσεις». (Ριζοσπάστης Τετ. 29 – 5). Τελικά, συνάδελφοι του ΠΑΜΕ τι ισχύει; Ήθελαν ή δε ήθελαν οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ την απεργία στις εξετάσεις;

Η δική σας πρόταση για απεργία 16 και 17, αφού υπαναχωρήσατε εκ των υστέρων από το 14/ 15 – 5 δεν ήταν προσχηματική; Αφού το μέλος του Π.Γ. Ν. Σοφιανός δήλωνε πριν από την απόφαση της ΟΛΜΕ: «Στην ΟΛΜΕ, οι εκπαιδευτικοί οι οποίοι συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ ήταν οι μόνοι που είναι αντίθετοι σε απεργία στις πανελλαδικές εξετάσεις. Οι μόνοι! . Εμείς λέμε ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιηθούν οι εξετάσεις οι πανελλαδικές σαν μέσο εκβιασμού της κυβέρνησης.» «Μάλιστα. Ξεκάθαρη θέση. Ναι!», επιβραβεύει ο Οικονομέας. Ακόμα οι δηλώσεις της Μ. Δελλή προέδρου της Ομοσπονδίας Συλλόγων Γονέων Πειραιά (ΚΚΕ)ν κινούνται σε αυτή την κατεύθυνση: «Τα παιδιά έχουν το δικαίωμα να πάνε απερίσπαστοι να γράψουνε στις Πανελλαδικές. Σε λίγες ημέρες κρίνεται η ζωή τους και θέλει ιδιαίτερη προσοχή το πώς θα χειριστούν το θέμα οι εκπαιδευτικοί» («ΕΘΝΟΣ» Σ. 11 – 5)

Αλήθεια από την πρώτη στιγμή της κατάθεσης του Πολυνομοσχεδίου (25 – 4) εσείς είχατε συγκεκριμένη πρόταση; Καμιά. Απλώς μεταθέσατε το πρόβλημα στις «ξεπουλημένες ηγεσίες» «Καλούμε τα Δ.Σ. των ΟΛΜΕ και ΔΟΕ να συνεδριάσουν άμεσα για να καθορίσουν το πρόγραμμα των επόμενων αγωνιστικών κινητοποιήσεων». (ΠΑΜΕ 26 Απρίλη 2013). Αυτές δηλαδή για τις οποίες εκ των υστέρων λέγατε ότι δεν μπορούν να οργανώσουν αγώνες. Τόση .συνέπεια! Και εκ των υστέρων χαίρεστε για την απεργία που δεν έγινε και κομπάζετε ότι «επιβεβαιωθήκατε»! Άλλωστε και οι πρόεδροι που ανήκουν στο ΠΑΜΕ πλην του Πειραιά που ήταν δεσμευμένος με απόφαση της ΓΣ ψήφισαν λευκό ή κατά της απεργίας!

Κώστας Ράπτης: Στις πλάτες των παιδιών μας…

 via.ektosgrammis.gr

Η ομόθυμη καταγγελία, από μέσα ενημέρωσης και κομματικούς φορείς, των “πολιτικο-συνδικαλιστικών παιχνιδιών που παίζονται στις πλάτες των παιδιών μας” (με την εξαγγελθείσα, εννοείται, απεργία της ΟΛΜΕ κατά τη διάρκεια των Πανελλαδικών Εξετάσεων) εγείρει ορισμένες απορίες γλωσσικού χαρακτήρος.

Διότι τα περί ών ο λόγος “παιδιά” θα ήταν περισσότερο δόκιμο να περιγραφούν ως “άλογα κούρσας” – όπως αποκαλύπτει το ότι η ζέουσα μέριμνα όλων των ανιόντων αποκλείει, ακόμη και τώρα, κάθε ενοχλητικό και ξένο προς την εξεταστική διαδικασία ερώτημα (λ.χ. αν πρόκειται στο άμεσο μέλλον να υπάρχουν σχολεία, και τί είδους, ή καθηγητές ή διδακτικά βιβλία ή τάξεις με περισσότερους των 30 μαθητών ή υποχρεωτικές αλλαγές σχολικού περιβάλλοντος λόγω συμπτύξεων κ.ο.κ.).

Αλλά και διότι τα “παιδιά” δεν πρόκειται να πάψουν να είναι “παιδιά” ούτε μετά την περάτωση της πανελλαδικής διαβατηρίου τελετής – όπως μαρτυρεί η από πολλών ετών εξάπλωση της χρήσης του όρου για την κατονομασία υποαμειβόμενων, ανασφάλιστων, επισφαλώς εργαζομένων (πρβ. “θα πάρουμε τρία παιδιά να τρέξουμε το ΕΣΠΑ” κ.ο.κ.). Άλλωστε, “παιδιά” έχει και ο χώρος των εκπαιδευτικών. Αυτά ακριβώς που προορίζονται να απολυθούν ή να εξοριστούν – αφού, όπως συμβαίνει πάντα σε ανάλογες περιπτώσεις, το στήριγμα εντός του καθηγητικού κλάδου στο οποίο προσβλέπει η κυβερνητική πολιτική αποτελεί η συμβιβασμένη και δυσκίνητη κατηγορία των “παλαιών”.

Είναι οπωσδήποτε δηλωτικό μιας κάποιας σωφροσύνης ότι ο λόγος γίνεται για τις “πλάτες” των παιδιών και όχι, ας πούμε, για το “μέλλον” τους, όπως θα ήταν και το συνηθέστερο μέχρι προσφάτως. Αλλά βεβαίως οι “πλάτες” παραπέμπουν σε “βάρη”, καθώς και στις αρετές της καρτερίας και της αντοχής, ενώ αντιθέτως η επίκληση του “μέλλοντος” θα αφαιρούσε και την τελευταία επίφαση σοβαρότητας απ΄ όποιον έχει παρ΄ όλα αυτά το θράσος να μιλά για “τα παιδιά μας”, μετά τη δημοσίευση των τελευταίων στοιχείων της Eurostat για την ανεργία των νέων.

Όμως και οι “πλάτες”, πόσο μάλλον οι προοριζόμενες για δυσβάστακτα φορτία, προϋποθέτουν μια “σπονδυλική στήλη” και άρα ένα ενήλικο περιβάλλον που να είναι σε θέση να την στερεώσει και ενδυναμώσει. Με άλλα λόγια, μιαν δυνατότητα αντίστασης στις ροπές που να έχει ασκηθεί σε κάτι παραπάνω από το ότι και συ ως έφηβος στα μακάρια χρόνια του Αντρέα τραγουδούσες “No Future” με τους Sex Pistols…

Ελλάς, Ελλήνων, Επιστρατευμένων! – Πέτρος Παπακωνσταντίνου

Η αλληλεγγύη στους αγωνιζόμενους καθηγητές είναι υπόθεση όλων μας.

Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, οι Γενικές Συνελεύσεις των εκπαιδευτικών βρίσκονταν σε εξέλιξη. Σε κάθε περίπτωση, το μεγάλο ρήγμα που άνοιξε θα παραμείνει ενεργό- και τώρα, και με την έναρξη της καινούργιας εκπαιδευτικής χρονιάς. Μια νέα περίοδος κοινωνικών συγκρούσεων βρίσκεται, πιθανόν, μπροστά μας- στην Ελλάδα και στις άλλες χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας. Σ’ αυτή τη μάχη, θα κριθούμε όλοι. Όσοι νομίζουν ότι θα μπορέσουν να αποφύγουν την αδυσώπητη «αξιολόγηση» των ίδιων των εργαζομένων, θα διαπιστώσουν σύντομα ότι έκαναν ένα τεράστιο λάθος.

Ολόκληρη η ελληνική κοινωνία παρακολουθεί την άνιση, σκληρή σύγκρουση ανάμεσα στην κυβέρνηση της εσωτερικής τρόικα ΝΔ- ΠΑΣΟΚ- ΔΗΜΑΡ και τους «ελεύθερους επιστρατευμένους» εκπαιδευτικούς. Είναι μια σύγκρουση που αφορά κάθε εργαζόμενο και υποχρεώνει κάθε πολίτη- ιδιαίτερα όσους έχουν την πολυτέλεια του δημόσιου λόγου- να επιλέξει στρατόπεδο. Όχι μόνο γιατί το πρόβλημα της Παιδείας αφορά κάθε λαϊκή οικογένεια, αλλά και γιατί αυτό που διακυβεύεται, πέρα από τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών και τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών, είναι η ίδια η Δημοκρατία, ή μάλλον ό,τι έχει απομείνει από αυτήν. Σε αυτές τις συνθήκες, η σιωπή είναι συνενοχή και η τακτική «Πόντιου Πιλάτου», του στιλ «ας αποφασίσουν, αλλά με ευθύνη, οι εκπαιδευτικοί», είναι άξια μόνο για πολιτικές ανεμοδούρες, υποτελείς των εταιρειών δημοσκοπήσεων, που δεν δικαιούνται να φαντασιώνονται τους πολιτικούς ηγέτες.

Είναι ξεκάθαρο ότι η σύγκρουση μεθοδεύτηκε συνειδητά, εδώ και πολύ καιρό από την κυβέρνηση, με τη βοήθεια των Γερμανών γκαουλάιτερ που έχουν στρατοπεδύσει σε κάθε υπουργείο, αξιοποιώντας την τεχνογνωσία του ψυχολογικού πολέμου. Έστρεψαν το βαρύ πυροβολικό τους εναντίον του δημοσίου σχολείου, καταδικάζοντας σε απολύσεις χιλιάδες εκπαιδευτικούς, παραμονές πανελλαδικών εξετάσεων. Κυνικά και ανερυθρίαστα, μετέτρεψαν τους μαθητές- υποψηφίους σε «ανθρώπινες ασπίδες» τους, για να εμποδίσουν τους εκπαιδευτικούς να αντιτάξουν το μόνο αμυντικό όπλο που (υποτίθεται ότι) τους έχει απομείνει, το δικαίωμα στην απεργία και στη μαζική, ειρηνική, δημοκρατική διεκδίκηση.

Στην προσπάθειά τους αυτή, βρήκαν πρόθυμους συμμάχους τα μεγάλα δημοσιογραφικά συγκροτήματα και τα ασπόνδυλα φερέρωνά τους. Που ήταν ο πόνος όλων αυτών για «την αγωνία των παιδιών» όταν αυτά τα παιδιά πάγωναν έναν ολόκληρο χειμώνα χωρίς πετρέλαιο, λιποθυμούσαν στο προαύλιο λόγω υποσιτισμού, έκαναν μαθήματα, με χιόνι- με λιοπύρι, σε κοντέιντερ, ή πέρναγαν μια ολόκληρη χρονιά χωρίς να διδαχθούν ούτε μια ώρα Φυσική λόγω έλλειψης καθηγητή; Πόσο θράσος πρέπει να έχουν όλοι αυτοί για να κουνάνε επιτημητικά το δάχτυλο και να επισείουν τη Δαμόκλειο Σπάθη της αξιολόγησης σε επιστήμονες που έφαγαν πέντε χρόνια στα πανεπιστημιακά έδρανα, υπηρέτησαν για χρόνια αναπληρωτές αντί γλίσχρης αμοιβής στις εσχατιές της Ελλάδας, πέρασαν καινούργιες εξετάσεις επιλογής από τον ΑΣΕΠ κι άρχισαν να κάνουν οικογένεια στα 40 και στα 45 τους με κουτσουρεμένο μισθό 850 ευρώ;

Ηλίθιοι ή ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΕΣ;

 

ΔΗΛΩΣΗ των

ΓΙΑΝΝΗ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΡΑ, ΛΑΜΠΡΟΥ ΝΙΚΟΛΑΡΑ,  ΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΦΑΤΟΥΡΟΥ

 Εκπροσώπων των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ στα ΔΣ της ΟΛΜΕ και ΔΟΕ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΗΡΥΞΗ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΑΔΕΔΥ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 14/5 ΚΑΙ ΟΧΙ  ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 17/5 ΟΠΩΣ ΖΗΤΗΣΕ Η ΟΛΜΕ

 Αθήνα, 13 Μαΐου 2013

Σε μια πρωτοφανή διασπαστική και εν τέλει υπονομευτική για την απεργία των καθηγητών [από 17/5] απόφαση κατέληξε η ΑΔΕΔΥ, μετά από πρόταση του ΠΑΜΕ, η οποία υπερψηφίστηκε από ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ, για κήρυξη δημοσιοϋπαλληλικής απεργίας αύριο Τρίτη, ημέρα που δεν έχει καν αρχίσει η επιστράτευση των καθηγητών [αρχίζει από το μεσημέρι της Τετάρτης]!!!

Την ημέρα και τις ώρες που όλοι οι συνδικαλιστές των ΕΛΜΕ πρέπει να περιοδεύουν σε όλα τα σχολεία της χώρας, να συζητούν και να καλούν 85.000 εκπαιδευτικούς σε μαζική  συμμετοχή  στις 89 Γενικές Συνελεύσεις που πραγματοποιούνται αύριο, προκειμένου ο κλάδος να υπερψηφίσει την πρόταση του ΔΣ της ΟΛΜΕ για απεργία από 17/5-24/5 και νέες ΓΣ για κλιμάκωση, η πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ [με προφανή χθεσινή απόφαση των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΚΚΕ] αρνείται να δεχτεί την πρόταση της ΟΛΜΕ, του κλάδου που βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα, για ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 17/5 και προβαίνει σε αυτήν την αθλιότητα.

Εμείς συνεχίζουμε! Αποφασίζουμε καθολικά υπέρ της εισήγησης του ΔΣ της ΟΛΜΕ, οικοδομώντας ταυτόχρονα τους πανεργατικούς, παλλαϊκούς και κοινωνικούς όρους για την ανατροπή της επιστράτευσης.

–    Οι άθλιες μεθοδεύσεις των κυβερνητικών φερεφώνων μας δυναμώνουν!

–    Καλούμε όλες τις Ομοσπονδίες δημόσιου και ιδιωτικού τομέα να κηρύξουν απεργία για τις 17 Μάη

Είμαστε όλοι καθηγητές !

ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΤΟΜΕΑ

ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ, ΣΤΙΣ 7μμ, ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ ΟΛΜΕ, Κορνάρου & Ερμού.

 Η επίθεση της κυβέρνησης στα δικαιώματα και τις ανάγκες των εργαζομένων έβαλε στο στόχαστρο και πάλι την εκπαίδευση. Μαθητές και εκπαιδευτικοί θυσιάζονται, ως άλλες Ιφιγένειες, για να ξεπληρωθούν οι τραπεζίτες-τοκογλύφοι και για να μη χάσουν τα κέρδη τους οι επιχειρηματίες. Σε αυτήν την κατεύθυνση, επιδιώκουν οι άθλιοι της τρικομματικής κυβέρνησης και της τρόικας να μειώσουν στο ελάχιστο τις δημόσιες δαπάνες για την Παιδεία και ψηφίζουν αιφνιδιαστικά νόμους για τον περιορισμό του αριθμού των εκπαιδευτικών στο δημόσιο σχολείο.

Γι’ αυτό έχουν καταργήσει σε 3 χρόνια πάνω από 1000 σχολεία σε όλη τη χώρα και τώρα καταργούν χιλιάδες οργανικές θέσεις και τμήματα, αυξάνουν τους μαθητές ανά τμήμα, σταματούν το διορισμό εκπαιδευτικών και απολύουν ουσιαστικά 10.000 αναπληρωτές. Θεσπίζουν την αναγκαστική μετάθεση, την ψευτοαξιολόγηση-χειραγώγηση και την αύξηση του διδακτικού ωραρίου με στόχο τη δημιουργία εργασίας λάστιχο και στο δημόσιο σχολείο, όπως και στον ιδιωτικό τομέα, και την «ανακάλυψη» εκπαιδευτικών που είναι «υπεράριθμοι», ώστε να απολυθούν. Γι’ αυτό η τρικομματική ετοιμάζει νέους νόμους για το Γενικό και Τεχνολογικό Λύκειο, με στόχο τα σχολεία να λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, όπως οι επιχειρήσεις, οι μαθητές να μετατραπούν σε πελάτες και οι διευθυντές των σχολείων σε managers, η ουσιαστική γνώση να εξευτελιστεί σε αποσπασματικές πληροφορίες και δεξιότητες και η διδασκαλία να υποδουλωθεί από τις συνεχείς εξετάσεις και φραγμούς.  Για το σχολείο αυτό χρειάζονται εκπαιδευτικούς εξαθλιωμένους, με διαλυμένες τις εργασιακές σχέσεις τους καθώς υποχρεώνονται να μετακινούνται σε όλη τη  χώρα για πολλά χρόνια και με μισθό που είναι τελικά επίδομα.

Είμαστε όλοι εκπαιδευτικοί!

Γράφει

ο antapoΚΡΙΤΗΣ.

Οι γονείς που είμαστε ναυτεργάτες και όταν βγήκαμε στον δρόμο μας επίταξαν!

Οι γονείς που είμαστε εργαζόμενοι στα ΜΜΜ και όταν βγήκαμε στον δρόμο μας επίταξαν!

Οι γονείς που είμαστε αγρότες και όταν βγήκαμε στα μπλόκα, μας χαρακτήρισαν σαν συντεχνία και μας απείλησαν με συλλήψεις!

Οι γονείς που δουλεύουμε στου Δήμους και μας επίταξαν όταν κατεβήκαμε στους δρόμους!

Οι γονείς που είμαστε γιατροί και νοσηλευτές και όταν βγήκαμε στον δρόμο μας συκοφάντησαν σαν «φακελάκηδες» και «τεμπέληδες»!

 Οι γονείς που δουλεύουμε ή δουλεύαμε στην ΔΕΗ ή στον ΟΛΠ ή σε κάποια άλλη ΔΕΚΟ και όποτε κατεβαίναμε στο δρόμο μας συκοφαντούσαν σαν βολεμένους και ρετιρέ!

Οι γονείς που είχαμε μαγαζί και έκλεισε. Έκλεισε από την ύφεση που έφεραν οι μειώσεις των μισθών – που ξεκίνησαν από το δημόσιο. Και μετά η ύφεση έφερε απολύσεις. Και οι απολύσεις, που θα φέρει η αύξηση του ωραρίου, θα φέρει κι άλλη ύφεση, κι άλλα κλειστά μαγαζιά!

 Οι γονείς που είμαστε ταξιτζήδες και όταν κατεβήκαμε στο δρόμο μας επίταξαν!

Οι γονείς που είμαστε οδηγοί φορτηγών και όταν κατεβήκαμε στο δρόμο μας συκοφάντησαν σαν συντεχνία και μας έστειλαν τα Ματ!

Οι γονείς που ήταν δημοσιογράφοι και έμειναν άνεργοι, οι γονείς που είναι δικηγόροι και οδηγούνται στην ανεργία!

Εμπρός! Οι μέρες είναι γόνιμες και τα «θέλω» μας μεγάλα!

Υπέγραψαν το διάταγμα της επιστράτευσης

Δείτε  τα διατάγματα της πολιτικής επιστράτευσης

ΕΔΩ και ΕΔΩ.

 Πηγή: Εργατικός Αγώνας

Απέναντι μας έχουμε μια κοινοβουλευτική δικτατορία, με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, με κατάφορες παραβιάσεις του αστικού τους Συντάγματος που τόκαναν κουρελόχαρτο, με ΠΔ με μνημόνια και έκτατα νομοθετήματα μεσάνυχτα στη Βουλή με διαδικασίες fast trak, με αστυνομοκρατία σε κάθε τι που αντιστέκεται και αλύπητο ξύλο σε κάθε διαδήλωση και διαμαρτυρία από τη Κρήτη έως τις Σκουριές. Τους ευαίσθητους δημοκράτες της τρικομματικής κυβέρνησης (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ) και τα παπαγαλάκια τους τούς έπιασε ο καημός για τις εξετάσεις των παιδιών. Τάχα γι αυτό αποφάσισαν να πετάξουν το προσωπείο της «δημοκρατίας» που φορούν συνήθως.

Επιστράτευση, μια ακόμα, απέναντι στη μεγάλη στρατιά των καθηγητών της μέσης εκπαίδευσης.

Απέναντι στην εξαγγελία της ΟΛΜΕ για προκήρυξη απεργίας στις 17/5 και από 20/5 έως 24/5 και συνέχιση αν δεν ικανοποιηθούν τα αιτήματα του κλάδου. Είναι αλήθεια ότι η πρόταση προέκυψε δύσκολα μετά τις παλινωδίες των κυβερνητικών παρατάξεων της ΔΑΚΕ και της ΠΑΣΚ. Ταυτόχρονα, από πολλές πλευρές ξεκίνησε μια βρώμικη επίθεση για κτύπημα της απεργίας πριν καν ξεκινήσει. Ο στόχος τους είναι να στιγματίσουν και ηθικά την πάλη για τα δίκαια αιτήματα των εκπαιδευτικών.

Ξεχύθηκε όλος ο οχετός της κίτρινης δημοσιογραφίας. Αυτών που απαγγέλουν  τα non paper του επικοινωνιακού επιτελείου της ΝΔ της επονομαζόμενης «Ομάδας Αλήθειας» και ως εισαγγελείς εγκαλούν τους εργάτες της εκπαίδευσης επειδή δεν κάθονται στα αυγά τους. Από δίπλα, ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚ έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να καλλιεργήσουν την ηττοπάθεια και τη μοιρολατρία, αρνούμενοι να οργανώσουν τον αγώνα της αντίστασής μας σ’ αυτή τη λαίλαπα. Τώρα που αντιδρούν κάποιοι συνδικαλιστές τους (γιατί ο κόμπος έφτασε στο χτένι) απλά τους διαγράφουν επειδή τολμούν και σηκώνουν ανάστημα απέναντι σε αυτήν την πολιτική που τσακίζει μισθούς, συντάξεις, εργασιακά αλλά και δημοκρατικά δικαιώματα. Αυτά που με τόσες θυσίες κατέκτησε μέσα στον καπιταλισμό η εργατική τάξη με τους αγώνες της με πρωτοπορία τους κομμουνιστές και τις κομμουνίστριες. Δεν υπάρχει μικρός ή μεγάλος αγώνας που να μην έχει τη σφραγίδα των κομμουνιστών. Κιοτήδες δεν έγιναν ποτές και ούτε πρόκειται να γίνουν.

Ανακοίνωση της Α.Σ.Γ.Μ.Ε.: Κοινός μας εχθρός η κυβερνητική πολιτική

Ανακοίνωση της

ΑΝΩΤΑΤΗΣ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΓΟΝΕΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ(Α.Σ.Γ.Μ.Ε.)

(20130511ASGME_OLME.pdf)

Η κυβέρνηση Ν.Δ., ΠΑ.ΣΟ.Κ., ΔΗΜ.ΑΡ. – συνεχίζοντας το έργο των προκατόχων της και της ΕΕ- βάζει στο εκτελεστικό απόσπασμα το μορφωτικό δικαίωμα των παιδιών μας, καιρό τώρα. Χιλιάδες σχολεία κλείνουν το ένα μετά το άλλο. Παιδιά υποσιτισμένα στοιβάζονται σα σκουπίδια σε ακατάλληλες αίθουσες ή ταξιδεύουν χιλιόμετρα για να πάνε στο κοντινότερο σχολείο. Η σχολική διαρροή και η παιδική εργασία σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Για πρώτη φορά λείπουν τόσοι εκπαιδευτικοί από τις αίθουσες, ενώ αυξάνουν οι ελαστικά εργαζόμενοι που με 600€ περιδιαβαίνουν την Ελλάδα και δεν θα προλαβαίνουν να μάθουν ούτε το όνομα των μαθητών τους. Στοιχειώδεις κανόνες καθαριότητας δεν τηρούνται, σοβάδες και σκεπές καταρρέουν, βιβλία αναλώσιμα και θέρμανση δίνονται με το σταγονόμετρο, εταιρείες και μ.κ.ο. παρελαύνουν στα σχολεία ψάχνοντας πελάτες. Εν τέλει η δημόσια – δωρεάν παιδεία ποτέ δεν ήταν τόσο υποβαθμισμένη και ακριβή για τη λαϊκή οικογένεια!

Είναι πρόκληση αυτή η κυβέρνηση, να καμώνεται ότι νοιάζεται για το «πρώτα ο μαθητής» που πρέπει να δώσει πανελλαδικές εξετάσεις! Η επιλογή της κυβέρνησης να προχωρήσει σε επιστράτευση των εκπαιδευτικών δείχνει την ουσία της πρόθεσης που είχε από την αρχή.

Καλούμε τον Υπουργό Παιδείας να ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματα των εκπαιδευτικών και να πάρει ΤΩΡΑ πίσω τα χαρτιά της επιστράτευσης και το προεδρικό διάταγμα. Θα βρει απέναντί της όλο το οργανωμένο κίνημα, μαζί και τις λαϊκές οικογένειες. Χθες ήταν οι Ναυτεργατες και οι εργαζόμενοι στο ΜΕΤΡΟ, σήμερα οι εκπαιδευτικοί, αύριο κάποιος άλλος από εμάς.

Γιάννης Μακρυγιάννης: Ναι, στηρίζω τους καθηγητές. Κι ας δίνει η κόρη μου εξετάσεις…

 Γράφει ο

Γιάννης Μακρυγιάννης

Αρνούμαι να μπω στη λογική του εύκολου λιθοβολισμού των καθηγητών. Αρνούμαι να υποκύψω στο λαϊκισμό και τη λογική του διαχωρισμού των κοινωνικών ομάδων, που με τόσο απροκάλυπτο τρόπο χρησιμοποιεί η κυβέρνηση με κάθε ευκαιρία, για να περάσει κάθε επιλογή της και κάθε σχέδιό της. Αρνούμαι να καταδικάσω τους ανθρώπους που μαθαίνουν γράμματα στα παιδιά μου και με περίσσια υποκρισία να τους ρίξω ευθύνες ή να τους ζητήσω να αποδεχθούν πράγματα σε βάρος τους, στο όνομα μιας υποτιθέμενης προστασίας των παιδιών, των γονέων και της κοινωνίας.

Δεν επιλέγω αυτή τη στάση με την ασφάλεια τη αδιάφορου και του ξένου, προς το πρόβλημα.

Την επιλέγω με πόνο και μετά από σκέψη βασανιστική. Γιατί πανελλαδικές εξετάσεις δίνει και η δική μου κόρη. Δεν είμαι απλός παρατηρητής, είμαι άμεσα ενδιαφερόμενος.

Επειδή όμως η ιδιότητα του γονιού δεν με κάνει ούτε «κουφό», ούτε «τυφλό», αλλά θέλω να είμαι και πολίτης με κρίση και άνθρωπος με ευαισθησία, δεν υποκύπτω στην καραμέλα της κυβερνητικής προπαγάνδας, και του «κανιβαλισμού». Ξέρω ότι την ευθύνη για την αναστάτωση δεν την έχουν οι καθηγητές, αλλά η κυβέρνηση, η οποία άνοιξε αυτή την περίοδο θέματα, που ήξερε ότι θα προκαλούσαν την αντίδραση της εκπαιδευτικής κοινότητας.

Και πιθανότατα γι αυτό το λόγο τα άνοιξε τώρα. Επιδίωξε δηλαδή να αφαιρέσει τη δυνατότητα από τους καθηγητές να αντιδράσουν, γιατί η αντίδρασή τους αυτή την περίοδο θα τους έφερνε αντιμέτωπους με τους μαθητές και τους γονείς. Θα τους έβαζε σε δίλλημα, πιθανόν και σε διχόνοια.

Φοβερή αφορμή για να στραφούν τα μέσα ενημέρωσης εναντίον των καθηγητών, αλαλάζοντας ότι κρατούν ομήρους και εκβιάζουν τις χιλιάδες οικογένειες των μαθητών – έχει συμβεί με δεκάδες κοινωνικές ομάδες και κλάδους εργαζομένων κάτι παρόμοιο την τελευταία τριετία.

Στην πραγματικότητα είναι η κυβέρνηση που εκβιάζει τους καθηγητές να μην κάνουν απεργίες, γιατί αλλιώς θα βρεθούν αντιμέτωποι με τους ίδιους τους μαθητές τους και τους γονείς.

Προσπαθούν δηλαδή να τους «ευνουχίσουν» χρησιμοποιώντας τους μαθητές εναντίον τους! Μου θυμίζει την ταινία «Πράσινο μίλι», που ο παρανοϊκός δολοφόνος σκοτώνει τα δυο κοριτσάκια χρησιμοποιώντας την αγάπη του ενός για το άλλο.

Εδώ η κυβέρνηση επιχειρεί να «σκοτώσει» κάθε πνεύμα διεκδίκησης, κάθε πνεύμα αγωνιστικής διάθεσης και στους καθηγητές, αλλά και στους νέους ανθρώπους.

«Μην κάνετε τίποτα, μην αντιδράτε, δεχθείτε ό,τι σας λέμε γιατί αλλιώς δεν αγαπάτε τους μαθητές σας, τις οικογένειες, την κοινωνία», λέει υποκριτικά η κυβέρνηση στους καθηγητές.

Το λέει στους καθηγητές, αλλά το απευθύνει στους πάντες. Και φυσικά και στους μαθητές, τους αυριανούς εργαζόμενους. Θέλει να τους χειραγωγήσει από τώρα, να τους εκπαιδεύσει στην υποταγή, στην οποία βάζει την «προβιά» της δήθεν ευθύνης.

Ε, λοιπόν έχω μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στους καθηγητές και στο δικό τους αγωνιστικό μήνυμα προς τα παιδιά, παρά στην κυβέρνηση και τους εκπροσώπους του συγκεκριμένου πολιτικού συστήματος.

Δημήτρης Μητρόπουλος:Η έκθεση του ΔΝΤ και η συντεχνία των καθηγητών

Η πρόσφατη έκθεση του ΔΝΤ για το ελληνικό διαρθρωτικό πρόγραμμα δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες. Το σχέδιο αναδιάρθρωσης της Ελλάδας έχει προχωρήσει ικανοποιητικά. Ο ελληνικός καπιταλισμός έχει προχωρήσει σε βαθιές αλλαγές που ήταν επιθυμητές εδώ και δεκαετίες, αλλά ήταν αδύνατο λόγω των «συντεχνιών», δηλαδή της κοινωνίας, να τις προωθήσουν όσο ήθελαν. Τώρα όμως με το σοκ της κρίσης χρέους και το ειδικό κράτος έκτακτης ανάγκης της Τρόικα που «δικαιολόγησε» αυτό το σοκ, αυτός ο μετασχηματισμός προχώρησε, σύμφωνα με την ίδια την έκθεση.

Έτσι ο ελληνικός καπιταλισμός αποκτάει σιγά σιγά την δική του «καθαρή» ταυτότητα. Αυτή που του ταιριάζει καλύτερα, έξω από στρεβλώσεις και προσμίξεις του παρελθόντος. Ολοκληρώνεται η προσπάθεια ο ελληνικός καπιταλισμός να θυμίζει περισσότερο λατινική Αμερική των δεκαετιών 80 και 90, περισσότερο ασιατικό καπιταλισμό ή καπιταλισμό των βαλκανικών χωρών της δεκαετίας 90 και του 2000.

Σε κάθε περίπτωση ο ελληνικός καπιταλισμός τελειώνει με την όποια ευρωπαϊκή του ταυτότητα, τουλάχιστον στο σκέλος που αυτή σχετίζεται ακόμα με μια σοσιαλιστική κληρονομιά του 20^ου αιώνα, το κοινωνικό κράτος. Γιατί όσο και να έχει προωθηθεί ο νεοφιλελευθερισμός στην μετά Θάτσερ Ευρώπη, το κοινωνικό κράτος, το οποίο αναθεματίζουν στην Ελλάδα και στοχοποιούν ότι φταίει για όλα μας τα δεινά, είναι ακόμα ισχυρό στην Ευρώπη, την οποία κατά τ’ άλλα θαυμάζουν.

Η έκθεση του ΔΝΤ μιλάει αρκετά αναλυτικά για το πως πρέπει να ολοκληρωθεί αυτή η μεταρρύθμιση-αναδιάρθρωση του ελληνικού καπιταλισμού.

Πρώτος στόχος η «μισθωτοποίηση» των πολλών μικρών ελλήνων «ιδιοκτητών» μέσω της φορολογικής τους συμπίεσης. Ο μισθωτός δημόσιος ή ιδιωτικός υπάλληλος λίγα πράγματα έχουν να δώσουν ακόμα στο φορολογικό σύστημα. Ο ελεύθερος επαγγελματίας, ο ιδιοκτήτης, ο φαρμακοποιός, ο ταξιτζής, ο φούρναρης, ο μαγαζάτορας, όλη αυτή η μικρομεσαία τάξη μικροϊδιοκτητών-ελεύθερων επαγγελματιών οφείλει να φύγει από την μέση ως ένας αναχρονισμός ενός στρεβλού καπιταλισμού. Κανένας «σοβαρός» καπιταλισμός και ειδικά ο μονοπωλιακός δεν έχει τόσους μικρούς ανεξάρτητους «καπιταλιστές». Το γονάτισμά τους μέσω της φορολογίας – οι ιδιοκτήτες ακινήτων έχουν πάρει μια γεύση, όπως και όσοι έβαλαν φωτοβολταϊκά πάρκα – είναι ο βασικός στόχος. Η συμπίεση αυτών των στρωμάτων, μαζι με το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και την θεσμική απελευθέρωση για τους «επενδυτές», ανοίγει ένα νέο πεδίο κερδοφορίας σε τομείς που έως τώρα ήταν «κλειστοί» για το μεγάλο κεφάλαιο (πχ κλειστά επαγγέλματα).